Recensie: Giacomo Pellizzari – Het geheim van de eenzame fietser
Wat maakt fietsers tot kampioenen? In Het geheim van de eenzame fietser ontleedt Pellizzari de psyche van veertien wielrenlegendes. Elke valpartij en bevlieging, elk ritueel en elk succes doet ertoe: op de meest inspannende momenten komt hun karakter het duidelijkst naar voren. Dan zien we wat Bernard Hinault zo taai maakte en waarom Miguel Indurain zo nederig was. Wat gulzigheid deed met Eddy Merckx. Waarom we Lance Armstrong een blaaskaak vinden, en of Marco Pantani echt zo koppig was als hij leek.
Met een feilloze blik en een gepassioneerde stijl vertelt Pellizzari ons hoe juist deze mannen de helden van de wielersport werden. Want fysieke kracht en doorzettingsvermogen zijn niet genoeg: hun persoonlijkheden blijven ons bij en verheffen ze tot legendarische iconen.
ISBN: 9789401606547 – Xander Uitgevers – pagina’s: 317 – Sport
3 van de 5 sterren — Tim
Start scrollen!
Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.
Recensie in één zin
‘Vermakelijk en enthousiast geschreven, maar voor mensen die de wielersport een beetje volgen worden er geen geheimen onthuld.’
Hoofdpersonages
Veertien wielerlegendes (oa. Merckx, Pantani, Armstrong en zelfs Peter Sagan) worden worden ontleed aan de hand van een eigenschap die ze kenmerkt.
— Tim
Sfeer
Een heerlijk rondje langs mooie anekdotes, overwinningen, valpartijen en schandalen. De meeste hiervan zijn bij het grote publiek wel bekend, desalniettemin is het altijd leuk hierover te lezen.
— Tim
Schrijfstijl
De schrijfstijl is super enthousiast. Pellizzari schrijft vlot en bondig. Het enthousiasme gaat gedurende het boek wel een beetje tegen hem werken. Het lijkt alsof Pellizzari alleen maar kan sprinten.
— Tim
Passage uit het boek
De laatste vier-, drie-, tweehonderd meter. Wat zijn nou tweehonderd meter. Maar dan denk je inderdaad weer aan hoe wreed zelfs vijftig millimeter kunnen zijn, zoals die vijftig die zelfs nog korter dan dat vervloekte liniaaltje in je etui waren. En dus draai je je niet om, je buigt je armen over het stuur en je trapt harder. Je trapt op die vervloekte cranks die ineens wel van lood lijken. Vijftig meter, nu is het klaar.
Leesvoorschrift
Dit boek is uitermate geschikt voor buiten-leef-temperaturen.
Lees het boek vooral op een klapstoel met blote voeten in het gras, geflankeerd door een bidonnetje water.
Voor vrouwen of mannen?
40%
60%
Hoe dik is de pil?
Ook gelezen? Hoeveel sterren krijgt dit boek van jou?
Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens
1 comment
Reactie toevoegen+ Reageer
Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
Het boek staat vol met fouten en onzorgvuldigheden. Fouten van de schrijver, en een gebrek aan wielerkennis van de vertaalster liggen hier aan ten grondslag. Ik snap niet dat geen enkele recensie hier melding van maakt. Heeft men het boek wel gelezen? Of is er alleen maar sprake van reclamerecensies?