Recensie: Alessandro Baricco & Rebecca Dautremer – Zijde

Recensie: Alessandro Baricco & Rebecca Dautremer – Zijde


Joncour is een zijderupskoper en –verkoper uit het Franse stadje Lavilledieu. Elk jaar maakt hij een lange reis naar Japan om zijn zijderupsen te halen. Maar wanneer er oorlog uitbreekt in Japan, wordt het elk jaar lastiger om weer terug te keren naar zijn geliefde Hélène.

ISBN: 9789059088269 – WPG BE Davidsfonds – Aantal pagina’s: 208 – Roman/Novelle


*****

4 van de 5 sterren — Iris


Start scrollen!

Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.

Recensie in één zin

‘Een meesterwerk voor schrijver en illustrator.’

Hoofdpersonages

*****

Misschien een kwestie van smaak, maar voor mij kwamen de personages niet helemaal uit de verf. De hoofdpersoon, een Fransman met de naam Joncour, is een redelijk passief personage. Hij wordt op pad gestuurd door zijn kleurrijke vriend Baldabiou om zijderupsen uit Japan te halen. De rest van het verhaal laat hij een beetje over zich heenkomen, totdat hij ervoor kiest om tegen beter weten in terug te keren naar Japan in oorlogstijd.
Over andere personages wordt echter iets levendiger geschreven, wat het verhaal de moeite waard maakt.
— Iris

Sfeer

*****

De prachtige illustraties van Rebecca Dautremer geven echt leven aan het verhaal. De dromerige, vaak herhalende schrijfstijl wordt in de illustraties extra versterkt terwijl er gespeeld wordt met proporties. Het heeft wat weg van de illustraties van John Tenniel, maar dan veel verfijnder en levendiger. Ze maken een perfecte combinatie met het verhaal.
— Iris

Schrijfstijl

*****

Zoals gezegd houdt de schrijver van herhaling, maar nooit wordt het saai. Het verhaal leest als een sprookje, door de schaarste aan dialoog en de overvloed aan rituelen. De bijfiguren maken het verhaal fris en levendig. Baricco schrijft poëtisch, zonder cryptisch te zijn.
— Iris

Passage uit het boek

Elk jaar, begin januari, vertrok hij. Hij stak zestienhonderd mijlen zee en achthonderd kilometer land over. Hij selecteerde de eieren, onderhandelde over de prijs, kocht ze. Daarna draaide hij zich om, stak achthonderd kilometer land en zestienhonderd mijlen zee over en keerde terug in Lavilledieu, meestal op de eerste zondag van april, meestal op tijd voor de hoogmis.
Hij werkte nog twee weken om de eieren te prepareren en ze te verkopen.
De rest van het jaar rustte hij uit.

Leesvoorschrift

22-zomers-wijn

Dit boek is perfect om te lezen op een lange, zwoele zomeravond, met een goed glas wijn.

Voor vrouwen of mannen?

vrouw-of-man

50%

50%

Hoe dik is de pil?

208 pagina’s
dikke-pil

Ook gelezen? Hoeveel sterren krijgt dit boek van jou?

 


boekiewoogie-beeldmerk


+ Er zijn nog geen reacties

Reactie toevoegen

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.