Recensie: Christine Féret-Fleury – Juliette of het geluk van boeken
Het leven van Juliette, een jonge en dromerige Parisienne, is saai en voorspelbaar. Haar uitlaatklep: boeken. Op weg naar haar werk gebruikt ze haar tijd in de metro om te lezen. Soms observeert ze de mensen om haar heen, die net als zij in verhalen zijn verdiept. Het oude vrouwtje dat langzaam bladert. De man met de insectenencyclopedie. Een vrouw die altijd precies op pagina 247 in huilen uitbarst. Het fascineert Juliette wat boeken met mensen doen. In een opwelling besluit ze op een dag twee haltes eerder uit te stappen. Daar ontmoet ze Soliman, een vereenzaamde man die zich omringt met boeken. Hij is ervan overtuigd dat verhalen levens kunnen veranderen. Door hem wordt Juliette een professionele bookcrosser die boeken brengt bij mensen die ze goed kunnen gebruiken.
ISBN: 9789402701524 – Uitgeverij HarperCollins – Aantal pagina’s: 174 – Roman
4 van de 5 sterren – Gemmie
Start scrollen!
Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.
Recensie in één zin
‘Tijdens het lezen bedacht ik al aan wie ik dit boek straks zou doorgeven.’
Hoofdpersonages
Juliette is niet happy met haar baan. Ze vindt niet alleen de inhoud van het werk saai, ook haar collega Chloé en baas M. Bernard ziet ze eigenlijk niet zitten. Het enige waar Juliette eigenlijk blij van wordt, zijn boeken. Het liefst bestudeert ze mensen die boeken lezen en dan vraagt ze zich af waarom ze dat boek lezen.
Soliman en zijn dochter Zaïde wonen in een huis vol boeken en door toeval ontdekt Juliette dat ze best veel gemeen hebben. Solliman is ook een dromer en erg op zichzelf . Hij vertoeft de hele dag in een kamer met alleen maar boeken.
— Gemmie
Sfeer
Juliette of het geluk van boeken is een heerlijk verhaal over boeken en lezers. Maar het gaat ook over de ontdekkingstocht van Juliette, ze komt steeds meer over zichzelf te weten. Bijvoorbeeld dat ze veel meer wil dan die saaie kantoorbaan. Het verhaal heeft een ontspannen sfeer waar ik echt van genoten heb.
— Gemmie
Schrijfstijl
Vanaf de eerste bladzijde was ik geboeid door dit verhaal. Waar leidt de boekenmanie van Juliette naar toe? Na de ontmoeting tussen Juliette en Soliman, nam mijn nieuwsgierigheid alleen maar toe en het stopte noodgedwongen op de laatste bladzijde. Het verhaal is lekker vlot geschreven met hier en daar precies genoeg humor.
— Gemmie
Passage uit het boek
‘De oostenwind, een krachtige wind die sinds de vorige dag bij vlagen waaide, maakte dat het rijtuig een beetje schommelde, en als Juliette haar ogen dichtdeed, kon ze zich inbeelden dat ze op een boot zat die langs het havenhoofd voer, het kalme, gladde water van een haven verwisselend voor de volle zee. Dat beeld had ze nodig om rustig te worden, om het trillen van haar handen te bedwingen. Het boek dat ze opengeslagen voor zich had, leek haar veel te stijf en veel te dik – te opvallend, kortom. Maar was dat niet juist wat ze wilde?’
Leesvoorschrift
Dit boek is overal te lezen maar doe Juliette een plezier en lees ‘m in de metro!
Voor vrouwen of mannen?
70%
30%
Hoe dik is de pil?
+ Er zijn nog geen reacties
Reactie toevoegen