Nadat Jules haar privacy, spaargeld én droomreis naar het buitenland heeft verloren, werpt het lot een gouden kans in haar schoot: ze mag aan de slag als assistente van Constance, de rebelse kroonprinses van Fortura. Terwijl Jules haar best doet om het vertrouwen van de prinses te winnen, stilt Constance haar oneindige verveling met alcohol, onschuldige pilletjes en schandalen. En bovenal: met het kwellen van haar nieuwe assistente. Als Constances spelletjes niet alleen persoonlijker, maar ook gevaarlijker worden, staat Jules voor een pijnlijk dilemma. Vertrekt ze met lege handen? Of blijft ze loyaal aan de persoon die uit is op haar ondergang?

ISBN: 9789044840063 – Uitgeverij Clavis – Aantal pagina’s: 560 – Young Adult

4 van de 5 sterren – Ies

Recensie in één zin

‘Laat je meevoeren door de koninklijke paleisgangen met de koppige Jules en haar onuitstaanbare bazin, prinses Constance.’

Hoofdpersonages

Door een bizarre speling van het lot (en een beetje hulp van wat alcohol) wordt Jules Fester aangesteld als persoonlijke assistente van de kroonprinses van Fortura, Constance. Helaas voor haar is Constance een eigenwijze en losgeslagen dame die er alles aan doet om onder haar rol als toekomstige koningin van het land uit te komen en die zéker geen babysit – zoals ze het zelf noemt – nodig heeft.
Het is Constances doel om Jules’ leven zo lastig mogelijk te maken en haar zo snel mogelijk weer buiten te krijgen, maar Jules is koppig en wil aan iedereen, maar vooral aan zichzelf bewijzen dat ze geschikt is voor deze functie.
Naast Jules en Constance ontmoeten we ook Jules’ beste vriendin Floor, die groot fan is van het koningshuis – in tegenstelling tot Jules – en Jules door dik en dun steunt. Verder is er ook nog de zeer charmante neef van Constance, prins Pasqual, die voor bibberende benen en vlinders in de buik bij Jules zorgt.
— Ies

Sfeer

Het is vanaf het begin duidelijk dat Jules niet gewenst is in het paleis. Niet alleen door Constance, maar ook een deel van de hofhouding steekt zijn afkeuring niet onder stoelen of banken. Al snel worden de pesterijen om Jules weg te krijgen heftiger en dit zorgt voor een lekkere spanningsboog. Als lezer wil je weten of de kroonprinses achter deze pesterijen zit of dat er iemand anders is die Jules genoeg haat om haar dit aan te doen. Waar je in begin nog irritatie voelt voor Constance, begrijp je haar naarmate het boek vordert steeds beter en zul je misschien zelfs medelijden krijgen met de prinses.
— Ies

Schrijfstijl

Zoals u wenst is het debuut van Denise Marinus en als dit een voorbode is voor de boeken die nog gaan komen, liggen de verwachtingen al vrij hoog. De schrijfstijl is prettig en leest heel lekker. Het verhaal wordt grotendeels verteld vanuit het oogpunt van Jules, met af en toe een hoofdstuk van uit Constance. Dit zorgt voor afwisseling en zo begrijp je Constances keuzes beter dan wanneer je alleen Jules’ perspectief zou hebben. Toch betrapte ik mezelf er soms op dat ik bladzijdes scannend las, wat erg jammer is, want het verhaal is goed doordacht. Het boek is erg dik, Marinus wil te veel gebeurtenissen in één verhaal proppen en deze te uitgebreid uitwerken, waardoor sommige dingen niet helemaal lekker worden afgerond. Als het boek de helft van het huidige aantal bladzijdes had gehad, was het ook een goed boek geweest en was het misschien zelfs prettiger geweest om te lezen.
— Ies

Passage uit het boek

‘Natuurlijk kan ik er wel onderuit!’ roep ik, alsof ik mijn vaders gewauwel over ‘concrete afspraken’ en ‘kaders’ niet heb gehoord. ‘Geef de titel alstublieft aan Pasqual. Of aan Marenthe. Zij zijn er toch voor geknipt?’ ‘O, alsjeblieft, Constance. Hoe vaak moet ik het nog zeggen? Zo werkt het niet en dat weet je!’ ‘Kunt u niemand adopteren? Iemand die ouder is dan ik? Dat is dan uw eerste dochter. Of beter nog: uw eerste zoon! Dan heeft Fortura straks weer een koning. Wil men dat niet liever dan een koningin? Mannen hebben toch zo graag de leiding?’ ‘Een geadopteerd kind is geen bloedverwant en dus geen rechtmatige erfgenaam.’ ‘Dan doe ik afstand van de troon!’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Denise Marinus – Tot uw dienst

Recensie: Laura Bradbury – Unlikely Match