Kat heeft een overzichtelijk levensdoel: zo min mogelijk opvallen. Als je niks verkeerd doet, kan ook niemand je stom vinden. Terwijl anderen zich vol op het studentenleven storten, lijkt bij de 19-jarige Kat de tijd stil te staan: zij verzamelt verhalen zonder zelf daadwerkelijk aan het leven deel te nemen. Ze brengt haar tijd vooral door bij Broodje Sjon, een ontmoetingsplek voor verdwaalde zielen. Tot op een dag de charmante Rif in haar leven opduikt. Dat uitgerekend hij met haar wil omgaan, is bijna te mooi om waar te zijn. De vriendschap die ontstaat geeft Kat, ondanks het duistere randje, voor het eerst het gevoel ergens bij te horen. Even lijkt het erop dat ze door Rif in het reine komt met haar verleden, maar de scheidslijn tussen feit en fictie wordt steeds grilliger. Wat onschuldig begint wordt sluipenderwijs sinister. En welk verhaal draagt haar nieuwe vriend eigenlijk met zich mee?

ISBN: 9789044634617 – Uitgeverij Prometheus – Aantal pagina’s: 296 – Roman

3 van de 5 sterren – Ies

Recensie in één zin

‘Kat is een oninteressant personage met een interessant verhaal.’

Hoofdpersonages

Zonder handen is geschreven vanuit het perspectief van Kat. Kat is een prototype muurbloempje. Stil, onopvallend, gaat nooit tegen iemand in en is vroeger gepest. Rif is een mysterieuze jongen zonder verleden, achternaam of verblijfplaats. Hij sleept Kat mee in zijn idee om wraak te nemen op haar vroegere pesters. Rif is mysterieus, tot het punt dat het irritant is. Als lezer weet je net zo weinig over hem als Kat en hierdoor kun je weinig begrip voor zijn acties opbrengen. De informatie die je krijgt, is zo mondjesmaat dat het personages zeer oppervlakkig blijft. Kats personage maakt gedurende het boek geen enkele ontwikkeling door. Hoewel Kat vanaf het begin twijfels heeft, gaat ze geen enkele keer tegen Rif in, mede omdat ze smoorverliefd is. Rifs acties gaan steeds verder en Kat krijgt er steeds meer moeite mee, maar toch blijft ze braaf achter hem aan lopen.
— Ies

Sfeer

Zonder handen begint op het moment dat Kat voor het eerst echt verliefd wordt en de sfeer is daardoor licht en vrolijk. De pesterijen tegen haar vroegere pesters zorgen in het begin nog voor leedvermaak, maar de sfeer slaat als snel om naar grimmig als de pesterijen overgaan in echte wraakacties. De ontknoping is onverwachts, maar ook vergezocht. Het verhaal is gevoelsmatig nog lang niet afgelopen en hierdoor blijf je als lezer met een ontevreden gevoel achter.
— Ies

Schrijfstijl

Ianthe Sahadat heeft een vlotte schrijfstijl, die goed aansluit bij het verhaal en lekker wegleest. De scenes hebben een fijne lengte, er worden geen overbodige details verteld en hierdoor blijft het tempo van het boek hoog. De twee seksueel getinte scenes die in het boek zitten, zijn wel zeer uitgebreid beschreven, wat een vreemd contrast geeft met de overige scenes. De scenes die zich afspelen in de broodjeszaak waar Kat werkt, zijn erg vermakelijk door de lekker volkse personages die langskomen en hun levensverhaal met Kat delen.
— Ies

Passage uit het boek

‘‘O, ben je naar het wraakloket geweest,’ roept Ellie ineens, dolenthousiast. ‘Kind, doe niet zo ingewikkeld, zeg dat dan gewoon. O heerlijk. Cor, daar moet jij ook geen. Dat hebben we laatst uitgevonden, een loket bij de gemeente waar je naartoe gaat als je nog een appeltje met iemand te schillen hebt.’ Nu snapt Cora het ook. Zij en Ellie gieren het uit. ‘En, wat heb je gedaan? O smullen, vertel. Werd d’r haar per ongeluk groen bij de kapper? Zat er zout in de cake in plaats van suiker?’’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Simone van der Vlugt – Schuld & Vlinders

Blog: Helden in games en in een magische bibliotheek