Recensie: J.S. Monroe – Vind mij

Recensie: J.S. Monroe – Vind mij


Rosa pleegde vijf jaar geleden zelfmoord, maar haar vriend Jar denkt nog elke dag aan haar. Sterker nog, hij is ervan overtuigd dat hij af en toe een glimp van haar opvangt. Hij ziet haar overal: in de menigte, op een roltrap, in een café…
Wanneer Jar Rosa’s dagboek in handen krijgt, worden de raadsels rond haar dood alleen maar groter. Hij raakt er seeds meer van overtuigd dat zijn grote liefde nog in leven is, hoewel iedereen dit tegenspreekt en hem waarschuwt dat hij aan het doordraaien is. Dan ontvangt hij een sms’je: ‘Ik moet je zien. Rosa.’
Jar hoopt dat hij nu eindelijk kan bewijzen dat zijn intuïtie het bij het rechte eind had, maar hij beseft niet dat hij aan het begin staat van een nog veel gevaarlijker avontuur.

ISBN: 9789023467106 – Cargo – Aantal pagina’s: 427 – Literaire thriller


*****

4 van de 5 sterren – Janet


Start scrollen!

Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.

Recensie in één zin

‘Heeft Jar last van rouwhallucinaties, of is de waarheid rondom Rosa’s verdwijning nog moeilijker te verteren?’

Hoofdpersonages

*****

We lopen het grootste deel van het boek met Jar mee, en hij wordt hierdoor een veelzijdig karakter. Duidelijk nog steeds verliefd op Rosa, die vijf jaar geleden zelfmoord pleegde, wordt hij door collega Carl en Rosa’s tante Amy geadviseerd om hulp te zoeken voor zijn rouwhallucinaties. Ze verwijzen hem naar Kirsten, een hoogblonde Amerikaanse therapeut, waar hij een aantal sessies mee heeft.

De aan depressies lijdende Amy en haar man Martin ontdekken een versleuteld document, genaamd ‘Rosa’s dagboek’ op Amy’s computer. Rosa en Amy waren heel hecht geworden na de dood van Jim, Rosa’s vader en Amy’s broer. Wanneer Jar in het dagboek begint te lezen, weet hij al snel niet meer wie hij kan vertrouwen. Rosa beschrijft een dame – Karen – die haar vertelt over een geheimzinnig project waarvoor ze de banden met al haar geliefden moet verbreken. En deze Karen heeft verrassend veel overeenkomsten met zijn therapeute Kirsten.

Wanneer politie-agent Miles Cato ten tonele verschijnt en Martin arresteert op het in bezit hebben van martelvideo’s, en Jar continu het gevoel heeft dat hij wordt achtervolgd, is de chaos compleet. Jar raakt er meer en meer van overtuigd dat de autoriteiten proberen te voorkomen dat hij achter de waarheid komt over wat er nu echt met Rosa is gebeurd.

— Janet

Sfeer

*****

Vind mij is een spannende maar ook zeer grimmige page turner, wat begint als vrolijk puffend locomotiefje en uiteindelijk doordendert als een op hol geslagen goederentrein. Het is een boek waar je regelmatig een aantal bladzijden terug wilt, om te kijken wat je hebt gemist. De plottwists volgen elkaar in rap tempo op en alles lijkt mogelijk te zijn op een gegeven moment. Je denkt dat Rosa leeft, je denkt dat ze dood is. Je denkt dat Jar het bij het juiste eind heeft, je denkt dat hij aan waanbeelden lijdt. Je gaat zelfs geloven dat niets meer echt is.
— Janet

Schrijfstijl

*****

Het moet gezegd worden: dit boek is een uitdaging. De wisselende perspectieven, de continue plottwists en de onduidelijkheid waarmee je als lezer ongeveer het hele boek opgezadeld wordt, is pittig.
In het tweede deel wordt een geheimzinnig perspectief toegevoegd, waarbij al snel duidelijk wordt dat deze persoon nogal wat issue’s heeft. Het vervelende vond ik echter dat ik al snel wist vanuit wiens perspectief hier werd verteld, en hoewel dat niet alle vragen beantwoordde, maar juist meer vragen met zich meebracht, irriteerde de geheimzinnigheid me wel. Ik wilde wel naar de pagina’s roepen ‘we weten allang wie je bent!’
— Janet

Passage uit het boek

‘Hijgend had hij een raam omlaag gedraaid en het perron af gekeken, wachtend tot de trein in beweging zou komen. Maar er was een soort vertraging. Het was alsof de trein de spot dreef met hem, met zijn paranoia. Jar zei tegen zichzelf dat dit een idiote gedachte was en wendde zich van het raam af. Gênant ‘melodramatisch’ gedoe, zoals Cato het had genoemd. Wat dacht hij nu helemaal? Dit was niet zijn wereld. Hij werd door niemand geschaduwd. En toen keek hij nogmaals uit het raam. Een lange man liet zijn kaartje aan de conducteur zien, gebaarde driftig naar de trein. Er werd geruzied. Jar keek op zijn horloge. De trein was al twee minuten te laat. Het was niets, zei hij tegen zichzelf, maar de man drong zich langs de conducteur en rende naar zijn wagon.’

Leesvoorschrift

Het is slim dit boek op te pakken wanneer je goed wakker bent, zet desnoods een flinke pot koffie, want je wilt je aandacht hierbij houden. Dit boek is typisch eentje voor de koude, gure winteravonden.

Voor vrouwen of mannen?

vrouw-of-man

40%

60%

Hoe dik is de pil?

427 pagina’s
dikke-pil

Ook gelezen? Hoeveel sterren geef jij dit boek?

 


boekiewoogie-beeldmerk



+ Er zijn nog geen reacties

Reactie toevoegen

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.