Een jong drakenmeisje raakt verwikkeld in een epische strijd.
Ember weet inmiddels wel dat de drakenorganisatie Talon verraderlijk is en alleen maar uit op macht. Maar dat ook haar eigen broer haar heeft verraden, is een klap in haar gezicht.
Samen met Riley en haar grote liefde Garrett raakt ze verwikkeld in levensgevaarlijke situaties, en als klap op de vuurpijl moeten ze het opnemen tegen een heel leger van drakenklonen.
In de vurige finale van de Talon Saga komen alle thema’s uit de voorafgaande delen samen: heldendom, verraad, opoffering en een verboden liefde. Nog één keer gooit Julie Kagawa alles in de strijd in het zenuwslopende laatste deel.
Join them… or burn!

ISBN: 9789402701135 – Uitgeverij HarperCollins – Aantal pagina’s: 352 – Young Adult

4 van de 5 sterren – Fien

Recensie in één zin

‘Een verhaal over moed, liefde en opoffering dat ons toont dat een beetje verdraagzaamheid nooit kwaad kan.’

Hoofdpersonages

Ember is een drakenmeisje dat samen met haar twee vrienden Garret en Riley de kwaadaardige plannen van de organisatie Talon wil tegenhouden. Het is altijd fijn om te zien hoe personages die je al kent gegroeid zijn en nog altijd groeien. Ember was een koppig drakenjong in het eerste boek en is geëvolueerd naar de verantwoordelijke persoon die ze nu is. Ze probeert haar eigen weg naar het geluk te vinden met Garret en wordt door dik en dun gesteund door Riley. Hij is de rebel die Ember in het eerste boek overhaalde om van Talon te vluchten, is nog altijd even sarcastisch en zorgt zo voor de grappige noot in het verhaal. De drie vrienden vormen nieuwe bondgenootschappen en worden verrast door oude bekenden. Ze moeten moeilijke keuzes maken en de Oudste Draak trotseren. Dit is een episch slot van het verhaal over het drakenmeisje.
— Fien

Sfeer

Ik heb geen idee hoe Julie Kagawa het doet, maar ik ben door al haar boeken in deze serie gevlogen. De spannende gebeurtenissen volgen elkaar in sneltempo op. Een reis door de jungle, een heldhaftige reddingsactie of drakengevechten, noem het en je zal het vinden in dit boek. En wanneer je een beetje ruimte krijgt om op adem te komen, hangt de romantische spanning in de lucht. Riley zorgt voor de lach op je gezicht. Ik heb me geen moment verveeld terwijl ik dit boek aan het lezen was. De hoofdpersonages zorgen voor een geslaagde mix van humor, romantiek en spanning.
— Fien

Schrijfstijl

Julie Kagawa schrijft heel vlot. Ze gebruikt geen moeilijke woorden en haar schrijfstijl leunt nog het dichtst aan bij de spreektaal. Daardoor is het heel makkelijk om je in het verhaal in te leven. De beschrijvingen zijn zo geformuleerd dat de zinnen in elkaar overvloeien totdat je het gevoel hebt dat je alles met je eigen ogen kan zien. Het verhaal wordt verteld vanuit verschillende perspectieven, waardoor je als lezer vaak meer weet dan sommige personages. Het verhaal is ook helemaal niet complex, waardoor je als lezer als vanzelf bij de pinken blijft.
— Fien

Passage uit het boek

We liepen achter hem aan over een smal pad dat verdween toen we dieper het oerwoud binnendrongen. Zelfs voor Garret en Riley was het moeilijk om het tempo bij te benen. De oude man en de strijders bewogen zich als geesten door de jungle, stil en vrijwel ongezien. Ze gingen perfect op in hun wereld, terwijl wij, de lawaaiige indringers, in onze zware laarzen door de bosjes stampten, onderweg takken uit de weg hakkend. Het oerwoud sloot ons in, steeds donkerder en steeds moeilijker begaanbaar, alsof het beledigd was door onze aanwezigheid en onze pogingen om een pad vrij te maken. Na een paar minuten was ik al verdwaald, en mijn gevoel voor richting was volledig verdwenen. Dat maakte me nerveus. Als onze mysterieuze gidsen besloten ervandoor te gaan en ons midden in de jungle achter te laten, kwamen we er misschien nooit meer uit.

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Dr. John Gottman & Dr. Julie Gottman –…

Recensie: Dustin Thao – Hallo, met Sam