In een koude, grijze stad woont een bakker die heel graag en heel goed taarten bakt. Maar de taarten zijn té mooi, niemand wil ze kopen. Met de laatste restjes deeg bakt de bakker drie zoete broodjes. En plots wordt zijn bakkerij drukbezocht, iedereen wil zoete broodjes. De bakker wordt rijk, maar hij krijgt het zo druk dat hij geen tijd meer heeft om te doen wat hij het allerliefste doet: taarten bakken.

ISBN: 9789463962384 – Uitgeverij Horizon – Aantal pagina’s: 40 – Prentenboek

4 van de 5 sterren — Eline

Recensie in één zin

‘Een mooi prentenboek over kiezen tussen doen wat je het liefste doet, of doen wat verstandig is.’

Verhaallijn

In Taart maak je kennis met een bakker. Hij brengt kleur aan een overwegend grijze stad. Met zijn prachtige taarten probeert hij alles wat mooier te maken. De mensen vinden de taarten erg mooi en ze staan met open mond te kijken, maar niemand komt ze kopen. Als de bakker met zijn laatste beetje deeg zoete broodjes gaat bakken, komen de mensen met ruzie de bakkerij binnenvallen omdat iedereen zo’n broodje wil. Maar de bakker wordt steeds ongelukkiger en bedenkt een manier om weer gelukkig te worden.
De tekst in Taart is vrij lang en soms ook wat langdradig. Dit vond ik jammer, want het boek zou krachtiger zijn wanneer de tekst wat korter zou zijn.
— Eline

Illustraties

De illustraties in Taart passen erg goed bij de tekst die je op dat moment leest. Zo lees je over een grijze stad waarin een bakker woonde, die heel goed taarten kon bakken. Op de illustratie is dan ook te zien dat de hele stad grijs is, behalve de bakkerij waarover je gaat lezen. De illustratie van het moment dat de mensen ruziënd in de bakkerij staan, vond ik erg sterk. Er is goed te zien wat er allemaal mis gaat in de manier waarop deze mensen met elkaar omgaan, wat uitnodigt tot een gesprek.
Er is steeds veel aandacht voor de gezichtsuitdrukkingen van zowel de bakker als de klanten. Dit maakt het boek een mooie manier om een gesprek te voeren over emoties (her)kennen.
— Eline

Stukje uit het boek

‘In een grote, grijze stad vol met grote, grijze huizen woonde een bakker die heel goed taarten kon bakken. Telkens wanneer hij een taart had gebakken, klakte hij met zijn tong, duwde hij zijn bakkersmuts naar achteren en begon hij een beetje te blozen. Huppelend mikte hij dan handig de taart tussen de andere taarten en riep: ‘Hopsakee!’
De bakker kon zo goed taarten bakken, dat iedereen die passeerde voor het raam moest blijven staan om te kijken. En te blijven kijken. De monden van de mensen vielen open als kleine deurtjes. Alsof ze verwachtten dat de stukken taart zomaar hun mond kwamen binnengevlogen.
Dat deden ze natuurlijk niet. Maar de mensen kochten ook geen taart.’

Voor wie is het boek?

Dit boek is geschikt om voor te lezen aan kinderen vanaf vier jaar.

Voor meisjes of jongens?

Type verhaal?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Ferrandi Paris – Handboek patisserie

Recensie: Rukmini Iyer – De zoete bakplaat