Festivals. Floor krijgt er geen genoeg van: mooi weer, vrolijke mensen, leuke muziek. Tot onbegrip van Floors andere vriendinnen, die zich zorgen beginnen te maken om Floors levensstijl. Dan komt het voorstel om naar het vetste festival van Europa te gaan: Dimensions. De perfecte kans om weer dichter bij elkaar te komen. Maar dat weekend loopt niet helemaal zoals gepland.

Morris is opkomend DJ en mag als headliner draaien op Dimensions. Het festivalleven dat Floor zo begeert, voelt voor Morris steeds meer als een gouden kooi. Hij dreigt zijn vrienden en zichzelf steeds meer te verliezen. En dan ontmoet hij Floor.

ISBN: 9789463981590 – mijnbesteller.nl – Aantal pagina’s: 232 – Chicklit

3 van de 5 sterren – Ies

Recensie in één zin

‘Een aardig debuut met te weinig diepgang om echt boeiend te zijn.’

Hoofdpersonages

Floor is een studente die haar geld verdient met werken op festivals. Ze is niet vies van een pilletje of een lijntje coke en haar vriendinnen Lara en Merel maken zich daar steeds meer zorgen om. Floors moeder is, na de dood van haar Floors vader, in een depressie gezakt en Floor doet haar best haar zusjes te onderhouden met haar bijbaantje.
Morris is een opkomend DJ, die elk weekend op een ander festival draait en bakken met geld verdient. Echt leuk vindt hij zijn werk echter niet en hij krijgt steeds vaker paniekaanvallen voor hij op moet.
Beide hoofdpersonages hebben hun eigen problemen, maar toch blijven ze erg oppervlakkig. Er zit weinig diepgang in het verhaal en de ontknoping is vanaf de eerste bladzijde al duidelijk.
De hoofdstukken worden afwisselend vanuit het oogpunt van Morris en Floor verteld. Gelukkig zorgt dit niet voor verwarring, want boven elk hoofdstuk staat over wie het gaat.
— Ies

Sfeer

Omdat het verhaal vrij voorspelbaar en niet heel origineel is, kan Festivalkriebels al snel wat saai worden. Het boek leest verder lekker weg, je kunt je hersens uitzetten en gewoon lekker gedachteloos lezen. De festivalsfeer komt goed uit de verf en ook de stress die Morris voelt vlak voor hij op moet, is redelijk geloofwaardig geschreven.
— Ies

Schrijfstijl

De schrijfstijl in Festivalkriebels voelt amateuristisch aan. Veel zinnen zijn geschreven in spreektaal en voelen daarom wat vreemd aan. Het voelt alsof Myrna Pruijn nog weinig schrijfervaring heeft en een goede editor mist. Verder is de opmaak vreemd, met inspringende regels die het leesgemak niet verbeteren. Het boek leest op zich vlotjes, maar echt hoog niveau is het niet.
— Ies

Passage uit het boek

‘De organisatie heeft een braakliggend terrein om weten te toveren tot een adembenemende sprookjeswereld. Het pad waar we nu op lopen is verlicht met spotjes en flikkerende fakkels, die in schril contrast staan met de heftige lichtshow die van de stage afkomt. De lichten schijnen over het strand, waar mensen staan te dansen met hun voeten in het zand. Het water is kristalhelder en er ligt een groot opblaastoestel in zee. De zon is bijna onder en geeft de prachtige rotsen en idyllische wandelpaadjes een magische aanblik.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Karin Rozenhart – Hartverwarmende winter

Recensie: Beth O’Leary – De wake-up call