De jonge Duitse arts Robert Landauer werkt in 1982 als vrijwilliger in de kibboets nabij de Israëlisch-Libanese grens. Wanneer een vreemdeling zijn leven redt bij een raketaanval, bepaalt dit moment de toekomst voor hen beiden. Meer dan dertig jaar later ontmoeten de mannen elkaar opnieuw in Berlijn en zijn redder van toen vraagt Landauer om een gunst: hij moet hem helpen een vrouw te vinden wier sporen in Beiroet verloren zijn gegaan tijdens de oorlog in Libanon. Landauer vertrekt en zijn reis naar het Midden-Oosten wordt een reis naar zijn eigen verleden.

ISBN: 9789056726652 – Uitgeverij Signatuur – Aantal pagina’s: 347 – Roman

5 van de 5 sterren – Joke

Recensie in één zin

‘Spannend verhaal van een zoektocht naar verloren liefde in een land vol onrust.’

Hoofdpersonages

Robert Landauer is arts en een groot wetenschapper die zich bezighoudt met onderzoek naar nieuwe medicijnen en de bijwerkingen hiervan. Hij brengt de meeste tijd door in laboratoria, conferentiezalen en vergaderruimtes en hierdoor ontstaat er behoorlijke spanning tussen hem en zijn echtgenote Kristin. Zij hebben een zoon en een dochter en hun huwelijk strandt na het overlijden van hun dochter. Dit is slechts achtergrond in het verhaal waarbij Robert als een totaal ander persoon teruggaat in zijn verleden. Zijn drukke leven als wetenschapper laat hij los en hij gaat op zoek naar de menselijke kant van het leven.   

Fouad Tamimi is met de eerste golf Arabische vluchtelingen uit Libanon in Berlijn aangekomen en heeft zich opgewerkt tot een eigenzinnig ondernemer. Zijn bedrijf is in de loop der jaren uitgegroeid tot een klein imperium met de kernactiviteit incasso, geld innen tegen provisie. Hij is de man die Robert Landauer vraagt de vrouw op te sporen die veel voor hem betekend heeft.

Mila van der Heijden is een journaliste uit Amsterdam en werkt bij de redactie Buitenland en Veiligheidspolitiek. Zij ontmoet Robert Landauer in Beiroet en zij helpt hem bij zijn zoektocht. Mila is voor Robert een grote steun, maar zij ziet hier natuurlijk ook een mooi verhaal in.
— Joke

Sfeer

Het licht in die dagen is een verhaal met veel spanning en je voelt de beklemmende sfeer van politieke spelletjes en wantrouwen. Tijdens het lezen wil je steeds meer te weten komen over de conflicten in het Midden-Oosten. De schrijver geeft ook veel achtergrondinformatie, dus je wordt op je wenken bediend.
— Joke

Schrijfstijl

Stephan Abarbanell heeft een vlotte schrijfstijl en leidt de lezer op een duidelijk manier door de verschillende tijdzones. Er staan prachtige passages in over openhartige gesprekken die Robert heeft met diverse personen.
— Joke

Passage uit het boek

‘En ik wilde deel van dit land zijn en was het toch niet. Ik heb dat altijd zo gevoeld. Maar jij was voor mij altijd een soort brug, een weg, een belofte, een aankomen, een thuiskomst. Tot je er een punt achter zette.’
‘En jij hebt het laten gebeuren. In die tijd was ik je daar dankbaar voor. Voor je zwakheid, voor je oprechtheid. En uiteindelijk voor je definitieve zwijgen.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Hisham Assaad – Bayrut

Recensie: Aimie K. Runyan – Stemmen aan het front