Op 25 augustus 1945, tien dagen na de capitulatie van Japan, loopt de vijftienjarige Neeltje samen met haar tante Karlien het Jappenkamp op Java uit. Haar moeder is overleden en ze weet niet waar haar vader is. Ze heeft hem al drie jaar niet gezien en besluit naar hem op zoek te gaan. Onderweg ontmoet ze Thimo, die ook op zoek is naar zijn familie en die misschien wel de liefde van haar leven is.

ISBN: 9789000352944 – Uitgeverij Van Goor – Aantal pagina’s: 272 – Young adult

5 van de 5 sterren – Isolde

Recensie in één zin

‘Coming of age onder de moeilijkst denkbare omstandigheden: als de wereld haar oorlogswonden likt en probeert te herstellen, ik geef het je maar te doen!’

Hoofdpersonages

Aan het begin van Op zoek naar jou verlaat Neel samen met haar tante Karlien het jappenkamp Ambarawa op Java, ze lopen de poort uit zonder tegengehouden te worden. Neel is vijftien jaar en heeft in haar jonge leven veel gruwelijks meegemaakt. Een paar maanden geleden is haar moeder overleden en ze heeft er heel veel moeite mee haar moeder achter te laten. Haar vader heeft ze drie jaar niet gezien.
Na een lange reis arriveren Karlien en Neel in Soerabaja, maar ook daar is het niet veilig aangezien de strijd om de Indonesische onafhankelijkheid vrijwel direct na de Japanse capitulatie begint. Via een vluchtelingenkamp in Singapore, komt Neel in Australië terecht. Dit laatste is het werk van haar vader. Een man die krijgsgevangen is geweest in Japan, zijn vrouw en dochter jarenlang niet heeft gezien en na de bevrijding stug doorgaat met zijn eigen leven. Hij houdt zich niet bezig met wat zijn zus Karlien en Neel hebben meegemaakt en ziet ook niet dat Neel volwassen wordt. Hij blijft tot haar 18^e bepalen hoe Neels leven eruit moet zien.
In Op zoek naar jou zien we Neel volwassen worden. Zij is toe aan zelfstandigheid en zelf verantwoordelijk zijn, eerder dan de gemiddelde vijftienjarige, maar het betekent strijd met haar onverzettelijke vader. Ze proeft van de vrijheid, legt zich neer bij het onvermijdelijke en leert de liefde kennen.
— Isolde

Sfeer

Syl van Duyn heeft, voor zover je dat 75 jaar na data kunt beoordelen natuurlijk, de sfeer van de onvoorspelbare en onrustige tijd vlak na de Tweede Wereldoorlog goed weten te vangen. Het feit dat het boek is gebaseerd op de waargebeurde geschiedenis van Nora Valk, draagt hieraan bij. Je voelt de angst en onrust van Neel bij het vertrek uit het kamp, de beklemming als de strijd in Soerabaja losbarst, de rust en vrijheid in Australië…
Maar het was niet alleen een tijd van spanningen, het was ook een tijd van herstel, van vrijheid, van nieuwe opties en van hoop. Je leest alles via de ogen van Neel en dat sleept je mee in het onstuimige brein van een vijftienjarige. Enerzijds heeft ze veel verdriet om de gevolgen van de oorlog, anderzijds is haar ongeduld groot. Haar ongeduld om wanneer haar vader nu eens opduikt, ongeduld om losgelaten te worden in het leven, ongeduld om eindelijk Thimo terug te zien en ongeduld om eindelijk te kunnen gaan doen wat ze het liefste wil.
— Isolde

Schrijfstijl

Op zoek naar jou leest lekker en vlot. Neel trekt je binnen een paar bladzijden haar verhaal in en laat je niet meer los. Syl van Duyn geeft veel historische context, zodat iedere lezer de setting van het verhaal direct kan plaatsen. De hoofdstukken zijn niet te lang en het woordgebruik is meer dan geschikt voor de young adult-doelgroep. Het verhaal is echter ook interessant voor volwassenen. De beschrijvingen van Van Duyn zijn mooi geschreven en van tijd tot tijd poëtisch te noemen.
— Isolde

Passage uit het boek

‘Prikkeldraad en wachttorens met Japanse wachters hielden de mensen in hun lokalen. Ik wilde kunnen navertellen hoe het was. Wilde niets vergeten. Ik luisterde naar de stilte. Zo stil was het alleen wanneer de nacht voorbij was en de dag nog moest beginnen. Sinds mijn moeder niet meer naast me sliep op de brits in lokaal 4G, sinds mijn moeder naar het veld was gebracht, was ik niet meer zo vroeg opgestaan.
Omdat ik wegging, mocht ik niets vergeten. Ook niet hoe het eerste zonlicht de ochtendlucht donkerpaars kleurde met onregelmatige strepen violet terwijl hetzelfde licht de toppen van de bergen wit deed oplichten. Het was het uur van de dag waarin alle mogelijk leek en het paarse licht alles verzachtte. Het was net of mijn moeder er was, of zij mij kon aanraken en ik haar kon voelen.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

<p style=”text-align: center; background-color: #ffff00; color: #000; font-size:12px; padding: 3px 6px;  min-width: 77px; max-width: 77px; font-family: monospace;”>***** 5/5</p>

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Lucy Diamond – De weg naar elkaar

Recensie: Ewa Maria Wagner – Hotel Goldberg