Smidsleerling Fletcher ontdekt per ongeluk dat hij de zeldzame gave heeft om demonen te kunnen oproepen uit een andere wereld; hij is een summoner. Wanneer hij diezelfde nacht wordt beschuldigd van een misdaad, slaat hij op de vlucht. Samen met zijn demon Ignatius beland hij op de Vocans Academie, waar alle jonge summoners uit het rijk hun talent zo goed mogelijk leren te gebruiken.
Onder hen bevinden zich de kinderen van machtige edelen, die meer ervaring hebben in het omgaan met hun demonen en die zich ver verheven voelen boven Fletcher en de andere burgers. Alleen de beste studenten mogen uiteindelijk als strijdmagiërs meevechten in de oorlog tegen de orks. Fletcher raakt verzeild in een gevaarlijk machtsspel, dat een hoogtepunt bereikt als er aan het eind van het eerste jaar moet worden gestreden om een zetel in de Raad van de Koning. Het lot van het koninkrijk ligt in zijn handen.

ISBN: 9789000373239 – Uitgeverij Van Goor – Aantal pagina’s: 361 – Young Adult & Fantasy

4 van de 5 sterren – Annechien

Recensie in één zin

‘Een magisch fantasie verhaal waarbij smidsleerling Fletcher per ongeluk een demon oproept.’

Hoofdpersonages

Fletcher is een weesjongen dat opgroeit bij de smid die hem als baby vond. Als hij op een nacht wordt aangevallen door de zoon van de rijkste man van het dorp staat hij er alleen voor. Nou ja, niet helemaal alleen, want dankzij een oude summonerrol heeft hij per ongeluk een demon opgeroepen. Fletcher is een summoner!
Tijdens zijn vlucht beland hij op de Vocans Academie, waar hij en alle andere jonge summoners leren om met hun magie en demonen om te gaan. Hier zit hij dankzij zijn sponsor Arcturus, een leraar van de school die Fletcher per toeval tegenkwam. Fletcher laat zijn keuzes niet beïnvloeden door de vooroordelen en raakt al snel bevriend met de elf Sylva, de dwerg Othello en de mensen Seraph, Rory en Geneviéve. De kinderen van de edelen worden constant voorgetrokken door leraar Roek en zijn vanaf het begin gelijk al de vijanden van Fletcher. De tweeling Isadora en Tarquin zijn ontzettend sterk en proberen Fletcher en zijn vrienden constant tegen te werken.
— Annechien

Sfeer

De nieuweling zit vol magie en dat maakt de hele sfeer magisch. Taran Matharu weet een actueel thema heel goed te verweven met een fantasieverhaal. De mensen en summoners hebben het voor het zeggen en dan voornamelijk de edelen. De dwergen en elfen worden achtergesteld en hebben ook meer regels dan de mensen. De nieuwe koning probeert de regels langzaam te veranderen, want voor het eerst mogen er dwergen en elfen naar de Vocans Academie toe! Het grote onderwerp van De nieuweling is namelijk discriminatie.
— Annechien

Schrijfstijl

Wat ik erg leuk vond aan De nieuweling was dat alles en iedereen zo realistisch beschreven is. Zelfs de kleinste karakters hebben een eigen persoonlijkheid gekregen. De verschillende demonen worden tot in de details beschreven en daardoor zie je de demon letterlijk voor je. Plus achterin het boek staan een paar bladzijden uit een studieboek van Fletcher. In dit stukje demonologie worden de demonen en hun oorsprong fantastisch beschreven.
Het einde was helaas wel erg voorspelbaar en je zag van mijlenver aankomen wat er ging gebeuren. Echter eindigt De nieuweling daardoor wel met een mega cliffhanger die je doet verlangen naar het volgende deel: De edele.
— Annechien

Passage uit het boek

‘Laat ze maar gaan,’ zei Arcturus, toen de edelen buiten gehoorafstand waren. ‘Zij hebben niet geleerd de bewegingen van hun wyrdlichten te controleren. De volgende les zijn zij degene die een achterstand moeten inhalen. Bij wyrdlichten gaan we volgens dezelfde principes te werk als bij alle andere vormen van tovenarij.’
Hij wende zich tot de burgers en nam hen met een taxerende blik op.
‘De eerste les is erg belangrijk. Jullie zullen merken dat je op het gebied van de toverkunst allemaal over verschillende capaciteiten beschikt. Julie demonen zijn de bron van al jullie mana, en de soort, ervaring en de leeftijd van je demon bepalen hoeveel mana hij heeft en hoe snel hij zich kan opladen.’
Mana. Dat was het woord dat Seraph gisteren had gebruikt. Fletcher vermoedde dat het stond voor een soort energie die werd gebruikt om toverspreuken kracht geven. Nu liep Arcturus naar hen toe, en zijn wyrdlicht zweefde met hem mee. In het ijle licht zag zijn litteken er griezeliger uit dan ooit.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Taran Matharu – De summoner 3 - De strijdmagiër

Blog: Helden in games en in een magische bibliotheek