Uriël Acosta
TagRecensie: Anton Joosen – Uriël Acosta
**** 4/5
Het verhaal speelt zich deels af in het heden, deels aan het einde van de negentiende eeuw. De Amsterdamse kunsthandelaar André Barend Camps taxeert in 2012, een schilderij uit 1890 van de postimpressionistische schilder Paul Sérusier. Dit schilderij bevat een hint, die Camps op het spoor zet van een schilderij dat 130 jaar geleden op een onverklaarbare manier verdween. Dit gegeven intrigeert hem zodanig, dat hij meer wil weten over de schilder van het verloren gegane schilderij, Meijer De Haan. En hij raakt erdoor geobsedeerd om dit schilderij terug te vinden. Meijer De Haan was een Amsterdams schilder. Hij werd geboren in een rijke familie, maar kon omwille van zijn zwakke gezondheid niet werken in het familiebedrijf, een meel- en broodfabriek. Zijn familie ondersteunde hem financieel om zijn schilderkunst te kunnen blijven beoefenen. Van 1880 tot 1888 werkte hij aan een heel groot schilderij, ‘Uriël Acosta’. Tijdens een belangrijke expositie in Amsterdam wordt zijn werk ongenadig de grond ingeboord. Zwaar teleurgesteld vertrekt Meijer naar Parijs, waar hij onderdak vindt bij Theo Van Gogh. Zijn schilderij ‘Uriël Acosta’ neemt hij mee. Via Van Gogh komt hij in contact met Paul Gauguin, die voortaan zijn leermeester zal zijn. Samen met Gauguin gaat hij naar Bretagne, naar het kunstenaarsdorp Pont-Aven. Meijer komt hier niet echt aan schilderen toe. Daarna reist hij, samen met Gauguin, naar het Bretonse kustplaatsje Le Pouldu. Als hij dit dorpje verlaat is zijn schilderij verdwenen…