2 sterren
Categorie
Holly Black & Cassandra Clare – Magisterium 3 – De bronzen sleutel
** 2/5
Call, Tamara en Aaron zouden veilig moeten zijn op het Magisterium, maar de plotselinge dood van een klasgenoot bewijst het tegendeel. De drie vrienden moeten de moordenaar opsporen, waarbij ze ook hun eigen leven op het spel zetten. Ze komen erachter dat magie in slechte handen de macht heeft om enorme schade aan te richten, tenzij het op tijd gestopt wordt…
Recensie: Claudia Vanzegbroeck – Zwoele ritmes
** 2/5
Tara gaat gebukt onder haar duffe kantoorbaan in hartje Brussel en balanceert op de rand van een burn-out. Dat ze op het punt staat om te trouwen geeft haar bestaan wat glans. Maar dan, tijdens een swingend feest bij haar beste vrienden Dan en Rebecca, betrapt ze haar verloofde Jason met een ander. Diep geschokt belandt Tara algauw in een burn-out. Ze verliest haar flat en haar job en beseft dat ze er nu alleen voor staat.
Miguel, een gepassioneerde popster met Puerto Ricaanse roots, moedigt haar aan om de dromen die ze altijd heeft genegeerd waar te maken. Zal Tara hierin slagen en uiteindelijk weer geluk in haar leven vinden?
Recensie: Gerhard Hormann – Het nieuwe nietsdoen
** 2/5
In Het Nieuwe Nietsdoen beschrijft bestsellerauteur Gerhard Hormann hoe hij met vallen en opstaan de kunst van het nietsdoen onder de knie kreeg. Wat ooit begon met het versneld aflossen van zijn hypotheek, bleek de voorbode van een compleet ander leven. Zelf vergelijkt hij zijn huidige bestaan met dat van een ballonvaarder die elke keer een zandzak overboord gooit en steeds hoger en vrijer boven de aarde zweeft.
Recensie: Aravind Adiga – The White Tiger
** 2/5
Balram Halwai, zoon van een riksja trekker, krijgt de kans om als chauffeur te werken voor de rijke meneer Ashok. Wat volgt is een omschrijving van zijn bevindingen als knecht in de Indiase samenleving van nu en de verschillen tussen arm en rijk.
Recensie: Marianne Williamson – Troostrijke tranen
** 2/5
Iedereen krijgt in zijn of haar leven te maken met verdriet, pijn, leed en verlies. De vraag is: hoe gaan we ermee om? Negeren en wegdrukken zijn ‘technieken’ die velen van ons zich bijzonder goed eigen hebben gemaakt. Marianne Williamson laat in Troostrijke tranen zien hoe we juist door deze gevoelens heen een weg kunnen vinden om er uiteindelijk sterker uit te komen.
Recensie: Julie van Mol – Sterker door strijd
** 2/5
Het boek Sterker door strijd neemt je mee naar Rotterdam 2007, waar een 32-jarige vrouw haar nieuwe baan tot een succes wil maken. Ze is geboren in Nijmegen en heeft haar studie afgerond in Utrecht. Nu wil ze zich ook thuis voelen in Rotterdam met haar werk en daar een vriendenkring opbouwen. Ze ondervindt de nodige tegenwerkingen op haar werk, maar ook komt de liefde voor een Amsterdammer op haar pad. Gaat het haar lukken om zich staande te houden?
Recensie: Chris Huinder – De wimpers van Franco
** 2/5
Onderuitgezakt voor de tv pijnigt de werkloze Menno zijn hersens over de vraag wat zijn bijdrage aan de menselijke evolutie is. Wraak is het eerste waaraan directiesecretaresse Cathérine denkt als haar collectie Afrikaanse kunst voor een habbekrats is verkocht. Een feestdiner in de Bossche binnenstad lijkt een mooie gelegenheid voor vishandelaar Lodewijk om de relatie met zijn vriendin knallend af te sluiten. Maar al te graag wil rechter Irene twee rijkeluiszoontjes veroordelen. Maakt ze zich schuldig aan klassenjustitie? En wat doet pensionado Elian als hij tabak krijgt van een kreupele Amerikaanse met wie hij aan de zwier is geraakt?
In twaalf verhalen schildert de auteur mensen uit zijn omgeving. Ze staan voor keuzes die ze liever niet maken, maar zitten die al niet ingebakken in hun DNA? Je wordt er als lezer vrolijk van. Want is het leed van anderen voor velen van ons – de auteur niet uitgezonderd – geen bron van genoegen?
Recensie: Simone Lucchesi – Short stories of a single girl
** 2/5
Na elf jaar besluit Sara een punt achter haar relatie te zetten en ze had geen slechter moment kunnen kiezen. Op een nieuwjaarsfeestje, net na twaalf uur, in een overvolle sportkantine. Het verdiende absoluut geen schoonheidsprijs maar ze kon niet anders. Haar relatie met jeugdliefde Milan was doodgebloed en ze zocht weer spanning in haar leven. En die spanning zou ze krijgen. Net als de zin: ‘Het ligt niet aan jou, het ligt aan mij.’
Als newly single vrouw verruilt Sara haar veilige dorp in Zuid-Limburg voor de grote stad: Eindhoven. Daar moet ze haar weg zien te vinden in daten in de eenentwintigste eeuw. Een eeuw waarin het vinden van “De Ware” net zo snel en makkelijk moet gaan als online shoppen en de onschuldige romantiek van Jane Austen samen met de discman in de vergetelheid is geraakt. In een tijdperk gevuld met Tinder, speeddaten en wanhoop was het vinden van de ware nog nooit zo moeilijk geweest…
Recensie: Jonas Jonasson – De zonderlinge avonturen van het geniale bommenmeisje
** 2/5
Na het succes van ‘De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween’, verscheen de langverwachte tweede roman van Jonasson. In dit verhaal staat het hoogbegaafde Zuid-Afrikaans meisje Nombeko centraal, die via vele omwegen in Zweden beland, inclusief atoombom. Zoals we van Jonasson gewend zijn, staat dit boek weer vol politieke onwaarschijnlijkheden en absurde ontsnappingen.
Recensie: Lykele Muus – Eland
** 2/5
Daniel Meskes klimt uit zijn wieg en kruipt naar de donkere kamer van zijn vader, waar hij een emmer giftige foto-inkt aan zijn mond zet. Een geniale dokter opereert en reanimeert hem tegelijk. Daniel is een medisch wonder. Jaren later klimt Daniel op het dak van de lokale bibliotheek. Hij bekijkt de mensen en luistert naar alles wat ze zeggen: de leugens, het geroddel. Hij besluit alleen nog maar de waarheid te spreken, want iedereen wordt maar verdrietig van geheimen. Met de waarheid kun je tenminste niets kapotmaken. Maar hoe houd je dat vol, een leven zonder liegen? En wat moet je doen als je niet weet wat de waarheid is?
Recensie: Jerry Hormone – Het is maar bloed
** 2/5
Met Het is maar bloed levert Jerry Hormone het geschreven equivalent van een reeks klappen in het gezicht. Rechttoe rechtaan, zonder in te houden, hier en nu, balt hij alle pijn als een vuist samen. Het is maar bloed verhaalt over het lichamelijke en geestelijke geweld dat we elkaar, maar vooral ook onszelf dag in dag uit aandoen. Gewoon, omdat we niet beter weten. Een eenzame alcoholist weet zich niet in te houden en valt bij zijn buren door de glazen salontafel. Een autistisch jongetje praat alleen via sokpoppen met zijn ouders. Een Peruaan koopt zijn vlees in de dierenwinkel. Na een openhartig gesprek met zijn moeder vergrijpt een kleuter zich aan zijn zusje. Eerst grijpt het je aan, zoveel onverschillige wreedheid. Maar plots zie je er de humor van in. Eigenlijk valt er niets te lachen en toch doe je het. Jerry Hormone maakt ons medeplichtig: hij is een meester van de schuldige lach.
Recensie: Charles Lewinsky – Terugkeer ongewenst
** 2/5
Terugkeer ongewenst is het deels waargebeurde, deels fictieve levensverhaal van de Joodse acteur, entertainer en regisseur Kurt Gerron, die in de jaren twintig en dertig grote triomfen vierde in Berlijn. In 1933 vlucht hij voor de nazi’s en belandt via Wenen en Parijs in Nederland, waar hij onder andere optreedt in de Joodsche Schouwburg in Amsterdam en meewerkt aan verschillende Nederlandse speelfilms.