Runa, een 14-jarig meisje is een Wolventemmer en halfwolf. Dit betekent dat ze met wolven kan communiceren en dat de wolven naar haar luisteren. Als het leven van “haar” 49 wolven bedreigd wordt door Giacomo en zijn jagers, besluit ze om met de wolven uit Italië te vertrekken en hen naar een veilige plek in het noorden te brengen.
Samen met halfwolf Rocco trekt ze door de Alpen naar het noorden, maar dat kan niet onopgemerkt. Journalisten, politie en de kinderbescherming laten haar niet met rust. Maar gelukkig ontmoet ze ook (nieuwe) vrienden die haar helpen.

ISBN: 9789048846870 – Uitgeverij Moon – Aantal pagina’s: 287 – Jeugdboek

4 van de 5 sterren
(5 van de 5) – Marita / (4 van de 5) – Isolde

Recensie in één zin

‘Een leuk en spannend boek over moed, liefde, vriendschap en doorzettingsvermogen.’

Hoofdpersonages

Runa, het hoofdpersonage is een Wolventemmer en halfwolf. Ze is verliefd op Rocco, eveneens een halfwolf, die de gedaante van een wolf heeft aangenomen. De andere hoofdpersonages zijn de wolvenfamilies die Runa begeleidt naar een veilige plek in het noorden. Giacomo is de grote vijand van Runa en haar wolven. Hij is erop uit om hen allemaal te doden.

Welk personage is jou het meest bijgebleven en waarom?

Marita: Runa, omwille van haar kracht en doorzettingsvermogen om te blijven vechten voor hetgeen waarin ze gelooft.

Isolde: Ik was onder de indruk van de trouw en liefde van Rocco, vooral als wolf. En ik was met name gecharmeerd door het ongecompliceerde enthousiasme van Vito. De jonge jongen die eerst argwanend is, maar daarna voor Runa en haar wolven door het vuur gaat en ze veilig door de bergen van Italië naar Zwitserland loodst.

Sfeer

Wat is de kracht van dit boek qua sfeer? Wat voor gevoel had je gedurende het lezen van dit verhaal?

Marita: Het is een boek over vriendschap, liefde, vertrouwen in zichzelf en in anderen. Het is een aangenaam boek om te lezen. En alhoewel het geschreven is voor een jeugdig publiek kan het ook volwassenen blijven boeien.

Isolde: Opgejaagd is jeugdboek dat kinderen er toe aan zet te geloven in zichzelf en in wat ze kunnen. Runa maakt een tocht die je niet verwacht van een meisje van haar leeftijd, maar ze doet het toch maar mooi. Het verhaal is spannend, maar de spannende momenten worden gelukkig ook vaak afgewisseld met rustige situaties waarin zowel de lezer als de hoofdpersonen weer even op adem kunnen komen.

Schrijfstijl

Wat vond je goed en wat vond je tegenvallen qua schrijfstijl?

Isolde: Opgejaagd leest snel en makkelijk, al zal het voor elfjarigen soms iets minder snel gaan. Het boek is overigens ook leuk voor iets oudere kinderen, ook in de onderbouw van de middelbare school zal dit boek nog aanspreken. Ook aantrekkelijk is dat het boek leuk is voor zowel jongens als meisjes. Ik vind de titel Opgejaagd niet alleen goed gekozen bij de inhoud van het boek, maar ook bij het onrustige gevoel dat het boek tijdens het lezen soms geeft. De hoofdpersoon is, met de wolven, voortdurend onderweg en vindt geen rust, dat gevoel ontstaat ook bij jezelf als je het aan het lezen bent.

Marita: Het boek leest heel vlot. Wat, volgens mij, ook een vereiste is voor een boek dat geschreven is voor jongeren.

Heb je eerder iets van deze auteur gelezen?

Marita: Ja, ik heb deel 1 van deze reeks De wolventemmer al eerder gelezen.

Isolde: Nee, ik heb helaas het eerste deel nog niet gelezen. Ik kan daardoor wel zeggen dat ik dit tweede deel prima kon volgen zonder kennis van het eerste deel. Barbara Jurgens licht genoeg toe uit het vorige boek om te begrijpen wat er aan de hand is, zonder dat dit (denk ik) storend is.

Passage uit het boek

‘Mariska keek vertederd naar de wolven. ‘Het zijn eigenlijk net honden, heel grote honden.’
‘Alleen als ze slapen,’ zei Runa. ‘Overdag zijn ze niet zo schattig, hoor.’
‘Zijn ze niet bang? De meeste roofdieren zijn bang voor vuur.’
‘Deze niet.’ Runa vertelde dat ze onderweg vaak een vuurtje had moeten maken, om warm te blijven. Als er tenminste hout te vinden was. De wolven waren er in het begin wel bang voor geweest, maar in de loop van de reis waren ze eraan gewend geraakt. ‘Een wolf went aan alles.’’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Kristof Smeyers – Wolf: wildernisgeschiedenis

Recensie: Gaia Willemars & Anouschka Boswijk – Het…