Het dorp Featherbank vormde twintig jaar geleden het toneel voor een reeks moorden op kinderen. Van de vijf vermiste kinderen zijn destijds maar vier lichamen gevonden. Frank Carter – alias ‘De Fluisterman’ – werd voor de misdaden veroordeeld en gevangengenomen, maar weigerde om te vertellen waar hij het vijfde lichaam had gelaten. Jaren later wordt er weer een kind ontvoerd. Tom Kennedy verhuist op dat moment ook naar een woning in een buitenwijk van Featherbank om, samen met zijn zoon Jake, een nieuwe start te maken na het overlijden van zijn vrouw Rebecca. In de woning gebeuren ‘rare’ dingen en ook het gedrag van Jake verandert; hij lijkt paranormaal, ziet visioenen en bootst rare stemmen na. Na enige tijd worden de skeletdelen van het vijfde kindslachtoffer ontdekt. Er volgt tevens een klopjacht op de ontvoerder van het zesde slachtoffer, naar aanleiding van een tip die Frank Carter aan rechercheur Pete Willis gaf, maar ook Jake valt in handen van de dader… Wie heeft de gruwelijke daden van Carter voortgezet?

ISBN: 9789026346095 – AmboAnthos Uitgevers – Aantal pagina’s: 409 – Thriller

4 van de 5 sterren – Antoine

Recensie in één zin

‘Inspecteur Beck en rechercheur Willis maken in het dorp Featherbank een klopjacht op een kindermoordenaar, die de lugubere praktijken en gruweldaden van een veroordeelde en gevangen genomen ‘serial killer’ voortzet.’

Hoofdpersonages

Na het overlijden van zijn vrouw Rebecca maakt Tom Kennedy, samen met zijn zoon Jake, een nieuwe start in het dorp Featherbank, waar zich in het verleden gruwelijke dingen hebben afgespeeld. Rechercheur Pete Willis, de andere hoofdpersoon in het boek, raakt betrokken bij het onderzoek naar een nieuwe ontvoeringszaak in Featherbank. Pete en Tom staan in een bijzondere relatie tot elkaar; gevolg is dat zij zich op een bepaald moment te diepgaand in elkaars privesféer begeven.
— Antoine

Sfeer

De grootste nachtmerrie van elke ouder is om je kind te verliezen; daarmee speelt de auteur perfect in op gevoelens van de lezer. Daarbij komt nog dat Tom zich aanvankelijk zorgen maakt over het nogal ‘vreemde’ gedrag van Jake. Hij praat tegen niet-bestaande mensen, bootst stemmen na en heeft visioenen. Angst komt verderop ook in het boek voor, op het moment dat Tom met eigen ogen ziet dat Jake bij de voordeur zit en tegen een onbekende man praat, die tijdens dat gesprek Jake wil verleiden om de voordeur te openen en daarbij zijn vingers door de brievenbus steekt. Het boek ademt meeslependheid uit en het gevoel constant alert te moeten zijn.
— Antoine

Schrijfstijl

‘De Fluisterman’ leest vlot. De schrijfstijl is prettig, het woordgebruik is goed. Er worden af en toe lange zinnen gebruikt, maar dat doet niet af aan de leesbaarheid. Bijv.: “Voor de ontvoering van Tony Smith hadden ze een tijdlijn kunnen opstellen, maar voor het grootste gedeelte daarvan had Carter een alibi, wat het niet onmogelijk maakte dat hij de jongen had ontvoerd, maar wel iets minder waarschijnlijk.”
— Antoine

Passage uit het boek

‘De laatste keer dat ik daar was, waren er een stuk of wat anderen. Allemaal mensen met een fascinatie voor dat soort zaken. De meest uiteenlopende types – je zou echt versteld staan als je zag wie er allemaal kwamen – en ik had de indruk dat enkelen van hen van heel ver kwamen. Niemand kende elkaar. Maar het was wel duidelijk dat sommigen er om een andere reden waren dan ik.’ Collins slikte even. ‘Barnett had een matras in die ruimte liggen. En hij had een rode lamp in het plafond gedraaid. Het was…’ ‘Seksueel getint?’ hielp Amanda hem.
‘Ja. Zoiets, ja.’ Collins schudde zijn hoofd en staarde naar het tafelblad alsof hij die gedachte niet eens kon bevatten. ‘Niet met het lijk – maar met elkaar.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Toni Coppers – Offer

Recensie: Jo Spain – De laatste verdwijning