Ik ben geboren op 13 april 1944 in Posen, een oude Poolse stad die eeuwenlang Pozna werd genoemd. Maar toen ik er geboren werd, te midden van bombardementen die het einde der tijden leken aan te kondigen, was dit Posen een Duitse stad vanwaaruit Hitler-Duitsland zijn Heerestruppen naar de Sovjet-Unie had gestuurd en die nu de verminkten, de gewonden, de doden en een onafzienbare stoet vluchtelingen terugkreeg. Mijn familie had deel aan dat drama. Over hen gaat dit boek. En over de gevolgen van de oorlog. Over een sluwe grootvader, die op spectaculaire wijze een van de rijkste mensen van Letland was geworden, maar twee dagen voordat de oorlog uitbrak met zijn Russische vrouw en vier kinderen, met achterlating van al zijn bezittingen, moest vluchten naar Nederland. Over een naïeve vader, die aan het Oostfront, in het uniform van de Waffen SS, uit idealisme tegen de Sovjets vocht en vervolgens in Nederland ten onder ging. Over een moeder, die na de scheiding naar Duitsland vluchtte en mijn moeder niet mocht zijn. En over mij, de kleinzoon, de zoon, de stamhouder.

ISBN: 9789 035 142 268 – Uitgeverij Prometheus – Aantal pagina’s: 320 – Biografie – Winnaar Libris Geschiedenisprijs 2015

5 van de 5 sterren — Ellen

Recensie in één zin

‘Weergaloos boek over de turbulente geschiedenis van de familie Münninghoff voor, tijdens en na de Tweede Wereldoorlog.’

Hoofdpersonages

De hele familie Münninghoff komt voor in het boek, maar de ik-figuur, zijn vader en zijn grootvader spelen de hoofdrollen.
Alexander Münninghoff is de ik-figuur, die de geschiedenis van zijn familie voor, tijdens en na de Tweede Wereldoorlog beschrijft. Zijn grootvader (de Oude Heer) is een puissant rijke internationale zakenman die bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog met zijn familie van Letland naar Nederland verhuist. Zijn vader (Frans) hekelt alles wat Nederlands is en sluit zich aan bij de Waffen SS.
— Ellen

Sfeer

Deze bijzondere familiegeschiedenis speelt zich af van Den Haag tot het Baltisch gebied, van het eind van de negentiende eeuw tot de tegenwoordige tijd. De sfeer in het boek is tamelijk zwaar en in sommige gevallen tragisch.
— Ellen

Schrijfstijl

Ondanks alle tragiek is het boek plezierig leesbaar. Het is bijzonder goed en boeiend geschreven.
— Ellen

Passage uit het boek

Openingspassage:
‘Mijn eerste aanraking met de geheimen die mijn leven zouden gaan beheersen, was de vondst die ik op een verloren namiddag op de zolder van ons huis in Voorburg deed. Achter een paar hermetisch gesloten kisten ontdekte ik in de klerenkast, verscholen achter een dikke haag van zwaar naar mottenballen ruikende uitgehangen winterjassen, nog een kist die – achteraf wonderlijk genoeg – geopend bleek te kunnen worden. Er lag, naast wat hemden, broeken en prullaria, een helm in. Zwart en dreigend glanzend, met aan de ene kant een zwart-wit-rood embleem en aan de andere kant twee helwitte kleine bliksemschichten. Instinctief begreep ik dat het ding een geheim vertegenwoordigde. Ik zette hem op en liep ermee naar beneden, naar de herenkamer, waar op dat moment de hele familie aan de borrel zat, in afwachting van het dagelijkse canastaritueel waar de Oude Heer het startsein voor moest geven.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Onze gastrecensent Ellen

Ik lees stapels boeken en schrijf voor verschillende magazines en blogs. Weg van sport, vooral de koers. In te huren. Vind mij op http://www.kopwerk.cc
— Ellen

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Joyce Pool – Stamppot met kogels

Recensie: Aline Sax – Wat ons nog rest