Op een ochtend wordt Amelie van haar fiets getrokken door een man met een angstaanjagend masker op. Hij sluit haar op in een donkere ruimte. Amelie snapt niet waarom de ontvoerder juist háár moest hebben. Is het hem te doen om losgeld van haar rijke vader? Speelt haar dubieuze bijna ex-echtgenoot Vince een rol in het geheel? Of heeft haar ontvoerder zich vergist en is zij simpelweg het verkeerde meisje?

ISBN: 9789461096159 – Uitgeverij De Crime Compagnie – Aantal pagina’s: 320 – Thriller

3 van de 5 sterren – Eline

Recensie in één zin

‘Een spannende thriller die soms erg expliciet is.’

Hoofdpersonages

In Het verkeerde meisje lees je het verhaal van Robin, een persoon die op zoek gaat naar een meisje om te hebben. Ook lees je het verhaal van Amelie, het slachtoffer. Je leest eerst hoe Amelie zich voelt en waar ze is, voordat je leest wat er precies gebeurd is.
Ook is er een grote rol weggelegd voor Vince, de ex van Amelie. Je leest ook over Miguel, de partner van Amelie. Tot slot maak je ook kennis met Lianne, een goede vriendin van Amelie.
Wanneer je een hoofdstuk leest vanuit het perspectief van Amelie, staat haar naam boven het hoofdstuk geschreven. Hierdoor weet je als lezer direct dat je iets over haar gaat lezen. Wanneer je leest over Robin, staat deze naam niet bovenaan het hoofdstuk. Deze tekst is dan cursief geschreven. Ook ontdek je niet direct dat deze persoon Robin heet, maar duurt dit een aantal hoofdstukken. Dit vond ik persoonlijk wat verwarrend.
— Eline

Sfeer

Het verkeerde meisje is een enorm spannend boek. Ik zat steeds op het puntje van mijn stoel, maar soms vond ik het boek wat té spannend en té gedetailleerd. De gruwelijke details van de bezigheden in de kelder en in één van de slaapkamers van het huis, worden niet geschuwd. Wat mij betreft had dit wel iets minder gemogen.
— Eline

Schrijfstijl

De schrijfstijl van Het verkeerde meisje vond ik prettig. De hoofdstukken zijn geschreven in tegenwoordige tijd en de hoofdstukken van zowel Amelie, als de dader zijn geschreven vanuit de ik-vorm. Hierdoor werd ik direct gegrepen door het verhaal en kon ik het boek maar moeilijk wegleggen. Zoals eerder gezegd, vond ik het soms wel wat té gruwelijk en te veel gericht op seks.
Doordat de hoofdstukken van Amelie en haar ontvoerder zich afwisselen, eindigen de hoofdstukken vaak met een cliffhanger. Dit maakt het boek erg moeilijk om weg te leggen.
— Eline

Passage uit het boek

‘’Ik concentreer me net zo lang op mijn ademhaling tot het drukkende gevoel op mijn borst afneemt.
Dan kom ik overeind en knijp mijn ogen wat samen in een poging iets te zien. Het lukt niet, het is echt stikdonker om me heen. Een kelder, had ik eerder gedacht door de muffe, rotte geur die hier hangt, maar is dat wel zo? Ik steek mijn hand uit en zoek naar de muur waarvan ik weet dat hij er is direct naast het bed waar ik op lig. Geen behang, houten panelen of ruw pleisterwerk, maar een compleet gladde wand. Ik klop erop en het levert een wat hol, plasticachtig geluid op. Geïsoleerd, denk ik onmiddellijk.
Al schuifelend laat ik mijn hand langs de wand glijden en volg de route die de muren me geven. Een onverwacht geluid klinkt in de stilte als ik ergens tegenaan schop. Ik verstijf en wacht af wat er gebeurt. Alles blijft stil. Ik buk voorover en bevoel het voorwerp waar ik tegenaan schopte. Een emmer?
Nee, dit meent hij niet. Ik voel al een poosje aandrang, maar echt niet dat ik op een emmer ga zitten om te plassen!
Plotseling schraapt er metaal over metaal, een sleutel draait om in een slot en een harde klik volgt. Alles baadt in het licht en een deur bovenaan een trap gaat nu open.’’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Charlotte Link – Moordenaar

Recensie: Linda Jansma – Zwarte leugens