Het meisje Dido is twaalf jaar en wil niets liever dan het vurige paard Porcellus trainen en uiteindelijk zélf met hem racen in Circus Maximus – maar dat soort ambities zijn verboden voor meisjes. Gelukkig kan ze wel haar vader helpen: hij is de trainer van het populairste wagenrenteam van Rome, de Groenen. Als haar vader plots om het leven wordt gebracht, moet Dido vluchten. Aan de kust van Noord-Afrika vindt ze hulp uit wel heel onverwachte hoek, en is ze veilig. Maar ze kan Porcellus en Circus Maximus niet uit haar hoofd zetten. Moet ze terugkeren naar Rome? Dat is niet zonder gevaar, want ze heeft een nieuwe vijand die tussen haar en haar dromen in staat: keizer Caligula…

ISBN: 9789025775414 – Gottmer Uitgevers – Aantal pagina’s: 304 – Jeugdboek

4 van de 5 sterren – Isolde

Recensie in één zin

‘Een spannend avontuur, waarin paarden een grote rol spelen in een historische setting.’

Verhaal

Paarden zijn heel erg belangrijk in De race van de keizer, maar dit boek is geen standaard paardenverhaal voor meisjes. Dido beleeft een razend spannend avontuur rond de paardenraces in het oude Rome. Ze accepteert niet dat alleen mannen mogen racen en neemt veel risico om zelf ook mee te kunnen doen.
Circus Maximus – De race van de keizer is een fictief verhaal, met een fictieve hoofdpersoon, maar gebaseerd op historische feiten. Het Circus Maximus bestond echt, en de verschillende teams hebben ook bestaan. Net zoals keizer Caligula en…, nou ja, de auteur Annelise Gray licht dat zelf toe aan het einde van het boek.
Paardenraces in Circus Maximus waren levensgevaarlijk en de menners deinsden er niet voor terug om hun concurrenten levensgevaarlijk te verwonden. De originele Engelse titel is niet voor niets Race to the Death.
— Isolde

Het boek

Het boek zelf is een goed verzorgde paperback met een kleurrijke cover. Op de achtergrond zie je Circus Maximus, op de voorgrond een meisje op een paard dat verlangende blikken op Circus Maximus werpt.
In het boek staan aan het begin van ieder hoofdstuk kleine afbeeldingen en af en toe wordt de tekst onderbroken door het icoon van een zuil, zoals je die in het oude Rome overal gezien moet hebben.
Voor in het boek staan een namenlijst, erg praktisch om af en toe naar terug te bladeren en te bepalen wie ook alweer wie is, en een afbeelding van een span paarden met een racekar erachter om toe te lichten hoe een en ander werkte. Persoonlijk miste ik nog een plattegrond, of eigenlijk twee. De eerste van (een deel van) het Romeinse rijk om precies te weten waar Carthago lag bijvoorbeeld, de tweede zou van Rome moeten zijn zodat de lezers die Rome niet kennen weten waar de belangrijke locaties in Rome waren.
— Isolde

Schrijfstijl

Dit boek van Annelise Gray leest prettig. Het is op een aantal punten leerzaam, zonder dat hier op een opdringerige manier de aandacht op wordt gelegd. De hoofdstukken zijn relatief kort en het verhaal is boeiend.
Gray heeft de personages goed uitgewerkt en zorgt voor verschillende plotwendingen. Al met al is De race van de keizer een wervelend avontuur waarin heel veel gebeurt en dat maar lastig aan de kant te leggen is.
Annelise Gray is geïnteresseerd in de Griekse en Romeinse mythologie en heeft twee boeken geschreven voor volwassenen die zich in het oude Rome afspelen. In het voorjaar van 2022 verschijnt in Engeland het vervolg op De race van de keizer.
— Isolde

Passage uit het boek

‘Er klonk een harde, schelle kreet uit de velden in de diepte. Icarus, die een eindje verder naar voren liep, hinnikte terug en hief zijn hoofd om te zien waar de kreet vandaan kwam. Ik keek het dal in en zag Sciron wild galopperen, met wapperende manen en zijn staart hoog in de lucht, als een strijdros aan het begin van een veldslag. Hij riep zijn vertrekkende vriend na en de wind voerde zijn droevige kreten nog mee toen we hem allang achter ons hadden gelaten.’

Voor wie is het boek?

Voor meisjes of jongens?

Leesvoorschrift

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Annelise Gray – Rivalen in de arena…

Recensie: Sue Smethurst – Het circus van de vrijheid