8.52 uur. Siobhan kijkt uit naar haar ontbijtdate met Joseph. Ze was verrast toen hij het voorstelde, ontbijten op Valentijnsdag betekent toch wel iets… Maar waar is hij dan?

14.43 uur. Miranda hoopt dat haar Valentijnslunch met Carter een teken is dat hun relatie na vijf maanden serieuzer wordt. Maar waarom is hij niet komen opdagen?

18.30 uur. Joseph Carter had Jane beloofd haar nepdate te zijn op een verlovingsfeest op Valentijnsdag. Ze kennen elkaar nog niet lang, maar hun vriendschap lijkt voorzichtig méér te worden dan dat. Tot hij haar laat zitten…

Joseph Carter zou ideaal relatiemateriaal kunnen zijn. Tenminste, als hij ooit komt opdagen…

ISBN: 9789026162107 – Uitgeverij De Fontein – Aantal pagina’s: 336 – Roman

4 van de 5 sterren – Isolde

Recensie in één zin

‘Drie dates is een romantisch verhaal met een interessante wending in het plot.’

Hoofdpersonages

Drie dames hebben op Valentijnsdag een date met Joseph Carter: Siobhan heeft een ontbijtafspraak, Miranda zal hem tijdens de lucht ontmoeten en hij zal de avond met Jane doorbrengen. Joseph laat ze alle drie zitten. Wat is dat voor iemand, die op dezelfde dag met drie verschillende vrouwen afspreekt maar bij niemand komt opdagen?
Siobhan, Miranda en Jane zijn ook nog eens alle drie totaal verschillend, de eerste een vrouw die hard werkt aan haar carrière, de tweede een stoere vrouw die werkt in een mannenwereld en de derde een vrouw die enorm gekwetst is en daardoor heel onzeker is geworden.
Gedurende het verhaal kom je steeds een beetje meer te weten en blijkt iedereen elkaar ook nog eens te kennen. Wow, wat zegt dat over Joseph Carter?
— Isolde

Sfeer

Drie dates is in de kern een romantisch verhaal, maar ontpopt zich al snel tot een soort puzzel waar je niet direct uit bent. Drie verschillende verhaallijnen beginnen zich op een gegeven moment in elkaar te vlechten om aan het einde onlosmakelijk met elkaar verbonden te zijn. Achteraf gezien is het verhaal niet alleen romantisch, maar ook ontroerend.
— Isolde

Schrijfstijl

Het boek is geschreven vanuit de perspectieven van de drie vrouwelijke hoofdpersonen, maar de echte hoofdpersoon blijkt Joseph te zijn. De auteur weet er heel geleidelijk voor te zorgen dat je beeld over hem kantelt en waar je je eerst verbaasde over (en misschien wel ergerde aan) hem, voelt dat aan het einde van het boek heel anders.
Drie dates moest voor mij even op gang komen, het duurde mij net wat te lang voordat de afzonderlijke verhalen een geheel werden. Daarna was ik helemaal gegrepen en werd ik verrast door het boek.
Wil je meer lezen van Beth O’Leary? Ze heeft bijvoorbeeld ook Veel liefs geschreven.
— Isolde

Passage uit het boek

‘Toen ze Londen eenmaal achter zich gelaten had, was er niemand meer om haar te vertellen wat ze moest eten, waar ze naartoe moest gaan, wat ze aan moest trekken. De keuzes hadden haar uitgeput.
Dus had ze zeven outfits gekocht, eentje voor elke dag van de week, allemaal zorgvuldig in laagjes zodat ze elk seizoen dienst konden doen. Het was een heel stuk eenvoudiger – en gaf haar de vrijheid om andere beslissingen te nemen, beslissingen die er echt toe deden.
Maar laatst had Aggie gezegd: ‘Waarom draag je niet eens iets anders dan die lichtgroene jurk op donderdag? En trouwens, waarom zou je jezelf niet een kaneelbroodje als ontbijt gunnen in plaats van yoghurt?’
En Jane had gedacht: dat kan ik niet. Ik kan het niet.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Joseph Nguyen – Krijg grip op je denken

Recensie: Chris Carter – Jager in de nacht