Recensie: Beth O’Leary – Veel liefs | Boekiewoogie

Tiffy is 27, onverwacht vrijgezel, niet heel rijk en heeft snel een flat nodig. Leon is 27, draait nachtdiensten als verpleger en heeft geld nodig voor een advocaat voor zijn broer, die onschuldig vastzit. De oplossing: ze delen Leons flat. (Of eigenlijk – Leons bed.) Leon slaapt er overdag, als Tiffy op haar werk is, en de rest van de tijd woont Tiffy er. Ze houden zich aan de huisregels, komen elkaar nooit tegen, en deze situatie bevalt hen prima.
Terwijl Tiffy’s ex enge, stalkerachtige trekjes lijkt te vertonen en het hoger beroep van Leons broer niet wil vlotten, begint wat een zakelijke (en vooral tijdelijke!) overeenkomst had moeten zijn langzaam als thuis te voelen. Maar hoeveel kun je écht over iemand weten als je elkaar nog nooit ontmoet hebt…?

ISBN: 9789026145926 – Uitgeverij De Fontein – Aantal pagina’s: 336 – Roman

*****

5 van de 5 sterren – Nienke

Start scrollen!

Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.

Recensie in één zin

‘Dit boek is als Kerst: hartverwarmend, knus en precies de ontspanning die ik nodig heb.’

Hoofdpersonages

*****

Wanneer Tiffy’s ex Justin haar inruilt voor iemand anders, wordt Tiffy gedwongen om zijn huis te verlaten en een andere woning in Londen te zoeken. Echter is het vinden van een woning in Londen nog niet zo makkelijk. Ze stuit op een advertentie over woning delen. Zij heeft de woning de ene helft van de dag tot haar beschikking en de verhuurder, Leon, de andere helft. Leon draait alleen maar nachtdiensten op het werk en kan zo overdag slapen, terwijl Tiffy dan de kantooruren draait. Leon en Tiffy hebben elkaar nog nooit ontmoet en communiceren via geeltjes in het huis.
Leon heeft mijn hart gestolen. Hij zegt alleen waar het op staat en is niet een flapuit zoals Tiffy. Eigenlijk zijn ze dus behoorlijke tegenpolen. Leon is geduldig, offert te veel voor anderen op en vergeet zichzelf soms een beetje. Zijn groei was zo hartverwarmend om te lezen. Die van Tiffy trouwens ook, ook al kwam zij nogal vaak naïef over.
— Nienke

Sfeer

*****

O’Leary weet een knusse sfeer aan te brengen in Veel liefs. Ik kreeg elke keer weer een warm gevoel vanbinnen als ik het boek las. Ik wilde steeds meer lezen en nog dieper op de personages ingaan. We zien van beide hoofdpersonages een worsteling: Tiffy met de waarheid over haar ex en Leon met zijn broer die in de gevangenis zit. Ook al zijn dit allebei best wel wat zwaardere onderwerpen, het maakt het verhaal niet zwaar, doordat de sfeer luchtig blijft. Het verhaal was zo ontzettend schattig en erg origineel bedacht.
— Nienke

Schrijfstijl

*****

O’Leary weet je hart te veroveren met haar personages en haar verhaallijn. Het liefst wil je Tiffy en Leon een knuffel geven en het liefst zou je vrienden met ze worden. O’Leary schrijft luchtig, hartverwarmend en is erg geestig op momenten.
Veel liefs bevat een schattige verhaallijn, maar wordt afgewisseld met een serieuze ondertoon, waardoor het niet eentonig wordt en het je motiveert om door te gaan. Er zijn subverhalen, zoals wat Tiffy’s ex nu precies gedaan heeft en waarom Leons broer in de gevangenis zit. Deze vond ik erg interessant om te lezen.
De hoofdstukken worden altijd afgewisseld tussen Tiffy en Leon en geeft zo ook inzicht op hoe beide hoofdpersonages reageren op dezelfde gebeurtenis.
— Nienke

Passage uit het boek

‘Telefoon gaat terwijl dr. Patel een recept uitschrijft voor Holly (meisje met leukemie). Slecht moment. Erg slecht moment. Dr. Patel baalt van onderbreking en laat dat merken ook. Ze vergeet zeker even dat ik, als nachtverpleger, ook om acht uur naar huis had gemoeten, maar hier nog bezig ben met zieke mensen en chagrijnige specialisten als dr. Patel.
Natuurlijk hang ik meteen op. Moet niet vergeten mijn voicemail af te luisteren en een minder gênante ringtone te nemen (deze heet ‘Jive’ en is veel te uitbundig voor hospice. Niet dat uitbundigheid taboe is bij ziekte, maar het is niet altijd gepast).’

Leesvoorschrift