De achttienjarige Andrea verhuist direct na de Spaanse  burgeroorlog (1936-1939) naar Barcelona en vindt onderdak bij familieleden die ze al jaren niet heeft gezien. Haar grootmoeder, tantes en ooms wonen met elkaar in een groot huis dat niet meer is wat het ooit geweest is. Andrea komt terecht in een wereld die is getekend door de oorlog en die wordt bevolkt door verbitterde figuren. De beklemmende sfeer en het grote ‘niets’ waarin ze terechtkomt, staan in schril contrast met haar grote droom om te studeren aan de universiteit en onafhankelijk te worden van haar familie.

Als de spanning tussen de familieleden toeneemt, zoekt Andrea haar heil in haar vriendschap met Ena, een meisje wier luxueuze leven in scherp contrast staat met de misère die Andrea doormaakt. Maar wat is de relatie tussen Ena en Andrea’s roofzuchtige oom Román, en wat voor toekomst heeft Andrea in deze verontrustende wereld?

ISBN: 9789493081574 – Uitgeverij Orlando – Aantal pagina’s: 336 – Roman

5 van de 5 sterren – Antoine

Recensie in één zin

‘Een overweldigend werk over de grootse leegte in het bestaan van een jongvolwassen vrouw.’

Hoofdpersonages

De aankomst in Barcelona was voor Andrea een totale deceptie. Duidelijk werd dat de Spaanse Burgeroorlog haar sporen had nagelaten in de stad Barcelona en in het leven van haar familieleden. Tijdens haar verblijf bij deze familieleden moet Andrea zich staande houden bij haar tante Angustias, haar oom Román, haar oom Juan en zijn vrouw Gloria, de dienstmeid Antonia en tenslotte haar grootmoeder. Stuk voor stuk zijn het bijzondere karakters; zo is Angustias bijzonder autoritair, Román is een echte womanizer en Juan heeft erge driftbuien en losse handjes. Zijn relatie met Gloria, zijn vrouw, is vrij complex en niet anders te omschrijven als een haat-liefdeverhouding. Andrea lijkt de meest stabiele persoon in het geheel. Ze is diplomatiek, loopt daardoor spreekwoordelijk op eieren en is voor haar leeftijd al erg volwassen, ad rem en tactvol. Ze valt echter in een gat, want zij fungeert als luisterend oor voor elk van haar familieleden, maar wie zorgt er voor Andrea?

Tijdens haar studie Letteren aan de universiteit van Barcelona ontmoet ze Ena, die in tegenstelling tot Andrea uit een welgesteld gezin komt. Tussen beiden ontstaat vriendschap, die even naar de achtergrond lijkt te verdwijnen op het moment dat Ena verliefd wordt op Jaime en tevens een meer dan gemiddelde interesse voor Román schijnt te hebben. Het lot van Andrea lijkt bezegeld. Of toch niet?
— Antoine

Sfeer

Laforet heeft in Nada een beklemmend en benauwend gevoel neergezet. Andrea moet zich staande houden in een deprimerende situatie en als je jezelf verplaatst in Andrea, voel je de leegte in haar bestaan. Die leegte in haar bestaan wordt evenwel opgevuld door haar vriendschap met Ena en de ontmoetingen met Ena’s familieleden, die haar opnemen alsof ze eigen familie is. Juist deze vriendschap, die even op haar grondvesten trilde, geeft minimale verlichting in een tijd vol misère en zorgt voor nieuwe richting aan het leven van Andrea.
— Antoine

Schrijfstijl

Nada is een goed leesbaar literair werk waarin Laforet het ontbreken van sfeer, het gevoelsleven van Andrea en de verschillende karakters van de afzonderlijke personages pakkend en beeldend, met behulp van beeldspraak, weet te schetsen. Laforet maakt spaarzaam gebruik van lichte ironie,  zodat de roman zeker niet te dramatisch is.
— Antoine

Passage uit het boek

‘Die onweerslucht drong mijn longen binnen en maakte me blind van verdriet. Snel trokken, door de nevel van droefenis die mij omhulde, de geuren van de Calle de Aribau voorbij. De geur van een parfumerie, van een apotheek, van een kruidenierswinkel. De geur van een straat waar een zware stofwolk boven hangt, in de buik van een verstikkend donkere hemel.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Pere Cervantes – Op zoek naar mijn vader

Recensie: Ildefonso Falcones – De schilder van Barcelona