Na het verlies van haar zoon heeft hoofdinspecteur Elena Blanco de politie verlaten. Hoewel haar team stiekem hoopt dat ze ooit zal terugkeren, denkt Elena daar heel anders over. Maar als haar opvolger Chesca spoorloos verdwijnt, kan ze het toch niet laten zich met de zaak te bemoeien.
Chesca blijkt een heftig verleden te hebben verborgen, waarmee ze eindelijk voorgoed wilde afrekenen. Langzaam ontdekken Elena en haar team de waarheid over Chesca’s vreselijke jeugd en haar plan voor ultieme wraak. Het leidt hen naar een oude varkensboerderij, die het middelpunt blijkt van een gruwelijk complot. De collega’s van Chesca beginnen zich af te vragen of ze Chesca ooit écht gekend hebben… en of ze nog op tijd zijn om haar te redden.

ISBN: 9789401616287 – Xander Uitgevers – Aantal pagina’s: 400 – Thriller

2 van de 5 sterren – Antoine

Recensie in één zin

‘De goed geschreven thriller Het jaar van het varken is gruwelijk, weerzinwekkend en stevent af op onsmakelijke horror.’

Hoofdpersonages

Vanwege het verdwijnen van haar zoon Lukas heeft Elena Blanco haar werk als hoofdinspecteur bij de BAC, een bureau voor moeilijk oplosbare zaken van de Madrileense politie, vaarwel gezegd. Samen met haar moeder werft ze nu fondsen voor het bouwen van scholen voor de Rohingya in Myanmar. De eigenzinnige Elena keert echter terug naar haar werk wanneer ze hoort dat haar vervangster, adjunct-inspecteur Francisca Olmo (“Chesca”), wordt vermist na een ruzie met Ángel Zárate, die eveneens adjunct-inspecteur is. Chesca is midden dertig en is een echte thrillseeker. Slapen doe ik aan het einde van mijn leven, is haar motto. Ze houdt van motorrijden en parachutespringen. Wat haar collega’s binnen het BAC niet weten is dat zij in haar jeugd een traumatische ervaring heeft meegemaakt en dat zij de afgelopen tijd bezig is geweest om eens en voorgoed af te rekenen met de demonen uit haar verleden.
— Antoine

Sfeer

Om maar meteen met het eerste kritiekpunt te beginnen, Het jaar van het varken heeft duidelijke kenmerken van horror. De vele weerzinwekkende en misselijkmakende passages in het verhaal zullen menig lezer choqueren. Enkele alinea’s uit de thriller zijn, met groot respect voor de uitgeverij en de auteur, goor en ranzig.
Een ander minpunt is dat de thriller vooral meer beschrijvend van aard is. Zo wordt bijvoorbeeld niet uitvoerig weergegeven wat Chesca denkt tijdens haar gijzeling, welke gevoelens haar bekruipen, wat er door haar heen gaat, hoe haar belevingswereld is en of dat zij ooit denkt gevonden te worden.
Tenslotte ontbrak naar mijn mening voldoende diepgang; dat hangt samen met het punt hiervoor. De enige diepgang die ik kon ontdekken was de onderliggende vraag of het geoorloofd is om het recht in eigen hand te nemen, en zo ja, of iemand respect en hulp van de autoriteiten verdient als hij kwaad met kwaad vergeldt en daarbij in de problemen komt.
— Antoine

Schrijfstijl

Ondanks het bovenstaande scoort de thriller bovenmaats op het onderdeel schrijfstijl. Zonder twijfel is het boek een pageturner. Het boek is zeer toegankelijk en bevat geen lange zinnen of warrig taalgebruik. De leesbaarheid wordt eveneens bevorderd door de korte hoofdstukken en het opdelen van het verhaal in vier delen, soms valt een versnelling in het tempo te bemerken. Ondertussen krijgt de lezer een goed beeld van Madrid en de omliggende steden en dorpen, het gebied waarbinnen het team van de BAC opereert.
— Antoine

Passage uit het boek

‘Opnieuw Julio, dit keer in het gezelschap van twee mannen van onbepaalde leeftijd. Het is moeilijk hun leeftijd te schatten vanwege hun smerige aanzien en de duidelijke tekenen van mentale achterstand in hun gelaatstrekken. Misschien zijn ze een jaar of vijftig. Een van hen is kalend en uitzonderlijk dik, degene die Julio heeft voorgesteld als Casimiro. De ander, Serafín, is kleiner, eveneens dik, met kleine oogjes en vooruitstekende tanden. Nog voordat ze haar hebben benaderd, ruikt Chesca al de zure geur van zweet en een meststank. In het donker schitteren de pupillen van de broers van verlangen en spanning. Ineens beginnen ze te knorren als varkens.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Marina Palmer – Schijn bedriegt

Recensie: Anna Woltz – De spin en de sleutel