Recensie: Daniel J. Levitin – Hoe ouder, hoe beter | Boekiewoogie

In Hoe ouder, hoe beter leert de bekroonde bestsellerauteur en neurowetenschapper dr. Daniel J. Levitin ons anders na te denken over ouder worden.
Je levensstijl bepaalt de kwaliteit van je oude dag en daar heb je zelf controle over. Levitin geeft talloze tips over wat je op elk moment in je leven kan doen om goed oud te worden op basis van de laatste wetenschappelijke inzichten. Versnellen in plaats van vertragen bijvoorbeeld, volgens de vijfentachtigjarige Jane Goodall, die nog steeds veldwerk in Tanzania doet. En met volle overgave opgaan in je bezigheden beschermt je tegen cognitieve achteruitgang en lichamelijke ziekten, volgens Paul Simon.
Ouder worden levert je voordeel op in plaats van dat het tegen je werkt. Het is een levensfase als alle andere, waarin je gaven door jaren van oefening veel beter ontwikkeld zijn en die je nog altijd verder kan ontplooien. Hoe ouder, hoe beter is meer dan een gids voor in iedere levensfase. Het is de ultieme sleutel naar geluk en gezondheid voor de rest van je leven.

ISBN: 9789492928986 – Uitgeverij Pluim – Aantal pagina’s: 600 – non-fictie

*****

2 van de 5 sterren — Antoine

Start scrollen!

Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.

Recensie in één zin

‘Dit wetenschappelijke boek over de werking van het brein en het ouder worden blinkt uit in ontoegankelijkheid.’

Wat heb ik aan dit boek?

*****

Wie denkt dat het leven stopt bij het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd heeft het mis, aldus de auteur van het boek Hoe ouder, hoe beter. Mensen kunnen ook op latere leeftijd succes hebben of ‘pieken’. Dat bewijst een man, die in 1890 in Indiana werd geboren, en bij wie in zijn werkende leven het spreekwoordelijke puzzelstukje niet op zijn plaats viel. Hij had talloze banen, die nooit leidden tot vast werk of het sparen van geld. Zijn situatie was zo ernstig, dat hij in zijn auto moest slapen omdat hij zijn woning verloor door een persoonlijk faillissement. Uiteindelijk opende hij een ‘franchised’ restaurant en ging aan de slag met een oud familierecept voor kip. Het inmiddels zo wereldbekende ‘kipkluifjes-fastfoodrestaurant’ werd een tijd later een daverend succes.
Wie in zijn carrière al succes heeft, hoeft niet te stoppen, aldus Levitin. Artsen op leeftijd hebben veel meer ervaring opgedaan in het herkennen van ziekten en aandoeningen en hebben daarmee een voorsprong op beginnende artsen. En waarom zou je op latere leeftijd stoppen met je favoriete hobby, zoals viool spelen? Blijf dat ene moeilijke muziekstuk gewoon oefenen of start een nieuwe hobby.

Dit zijn de belangrijkste inzichten uit het boek. Jammer genoeg werd in Hoe ouder, hoe beter veelvuldig uitgeweid over neurowetenschap en ging de auteur naar mijn mening steeds verder ‘off topic’. Met als gevolg dat de materie voor een lezer, met een goede algemene ontwikkeling, dusdanig ingewikkeld en onbegrijpelijk werd, dat het boek ook niet verder is beoordeeld.
— Antoine

Schrijfstijl

*****

Hoe ouder, hoe beter is in een wetenschappelijke en ontoegankelijke stijl geschreven. Levitin weidt in het boek onnodig vaak uit over talloze zaken die in mijn ogen niet direct iets van doen hebben met het onderwerp van het boek. De inhoud van het boek is voor een lezer met een goede algemene ontwikkeling moeilijk te begrijpen zonder wetenschappelijke kennis te hebben van neurowetenschap of ontwikkelingspsychologie.
— Antoine

Passage uit het boek

‘Gekristalliseerde intelligentie vertegenwoordigt de kennis die je al hebt opgedaan, ongeacht of het veel of weinig inspanning kostte om deze te verwerven. Hiertoe behoren zaken als woordenschat, algemene kennis, vaardigheden, en parate wiskundige regels of formules. Deze vorm van intelligentie is sterk cultureel bepaald, want op de ene plaats is bepaalde kennis meer waard dan op de andere. Vergelijk ‘kennis over planten’ in een gemeenschap van jager-verzamelaars met ‘kunnen lezen’ in een geïndustrialiseerde samenleving. Gekristalliseerde intelligentie is ook afhankelijk van educatie en sociale omstandigheden.’

Voor wie is dit boek?

Lezers, in de leeftijdscategorie 40 – 99, die een wetenschappelijke opleiding hebben genoten en een bovengemiddelde (voor)kennis hebben van neurowetenschap of ontwikkelingspsychologie, en die interesse hebben in het onderwerp ‘ouder worden’.
— Antoine

Voor vrouwen of mannen?