Recensie: Dave Eggers – De Monnik van Mokka

Recensie: Dave Eggers – De Monnik van Mokka


Mokhtar Al-Khansali had het nog nooit opgemerkt. Zijn vriendin wel; zij wijst Mokhtar op een standbeeld van een Jemeniet met een grote kop koffie aan de overkant van de luxe woontoren, waar Mokhtar dagelijks werkt. Zij wil Mokhtar pushen om iets serieus met zijn carrière te gaan doen. Hij begint zich daarop in de oorsprong van koffie te verdiepen en ontdekt dat de roots van de koffieproductie en -handel in Jemen liggen. Mokhtar wint advies in en besluit om de koffie-industrie in Jemen een nieuw leven in te blazen. In mei 2014 reist hij met een koffie-expert af naar het politiek onrustige Jemen voor onderzoek ter plaatse, ondanks een negatief reisadvies van het Ministerie van Buitenlandse Zaken. Mokhtar bezoekt meerdere koffieboeren in de meest afgelegen gebieden van Jemen en ziet dat zij fouten maken bij de productie. Van veel koffieboeren neemt hij een sample koffie mee om deze te analyseren in de Verenigde Staten. De kwaliteit van de koffie blijkt erg tegen te vallen, op de bonen van slechts een koffieboer na, die is van uitzonderlijke kwaliteit. Hij besluit daarop investeerders te zoeken en terug te gaan naar Jemen om de koffie van de koffieboeren te verbeteren en te exporteren. Echter, de Houthi’s blijken inmiddels de macht te hebben overgenomen, waarop Saoedi’s het land bombarderen en volksmilities in opstand komen. De Amerikaanse ambassade wordt gesloten en Amerikaanse staatsburgers worden niet gerepatrieerd. Met een Samsonite-koffer vol koffiebonen moet Mokhtar het land zien te ontvluchten…

ISBN: 9789048830558 – Lebowski Publishers – Aantal pagina’s: 336 – Non-fictie


*****

4 van de 5 sterren – Antoine


Start scrollen!

Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.

Recensie in één zin

‘Dave Eggers geeft op briljante en filmische manier het levensverhaal van een Amerikaanse ondernemer-in-de-dop weer, die ‘back to the roots’ gaat.’

Hoofdpersonages

*****

Mokhtar Al-Khansali is de zoon van Jemenitische ouders, die als immigranten naar de Verenigde Staten zijn gegaan. Op school was hij een deugniet. Zijn ouders besloten hem naar Jemen te sturen om hem mores bij te brengen. In Jemen werd hem commercieel inzicht bijgebracht door zijn grootvader. Na een jaar keert hij terug naar Verenigde Staten en vervulde allerlei verkoopfuncties, onder andere bij een autodealer en een fruithandel. Mokhtar is eerst autodidact op gebied van koffie. Toch blijkt hij kennis te missen, omdat hij bij zijn eerste bezoek in Jemen een olijfstruik verwart met een koffieplant. Kenmerkend voor Mokhtar is dat hij vaak bluft, maar zich ook op handige manier uit moeilijke situaties weet te praten. Hij bezit dan overtuigingskracht. Hij doet zijn mond open, ook juist op de momenten dat dat niet slim is. Hij durft risico’s te nemen, maar onderschat wel reële gevaren. Opvallend in het verhaal van Mokthar is dat hij veel mazzel heeft gehad en dat hij op de juiste momenten de juiste mensen kent. In het leven van Mokhtar doen zich opvallend veel toevalligheden voor en voornamelijk in het vluchtrelaas lijken de feiten hier en daar wat ongeloofwaardig. Al met al wekt Mokhtar, hoewel succesvol, bij mij geen sympathie op, maar dat doet geen afbreuk aan de waardering van het boek.
— Antoine

Sfeer

*****

Dave Eggers weet iemands levensverhaal heel aantrekkelijk weer te geven en het avontuurlijke te benadrukken. Prettig is dat er anekdotes worden weergegeven met veelal sarcastische opmerkingen van Mokhtar of zijn vrienden en familieleden.
— Antoine

Schrijfstijl

*****

Filmische schrijfstijl. Het verhaal van Mokhtar is helder en aantrekkelijk verwoord. In het begin van het boek wordt veel informatie gegeven en lijkt de schrijfstijl meer beschrijvend. Ik ervaarde meer spanning op het moment dat Mokhtar halsoverkop het land Jemen uit moet vluchten. Als laatste weet Eggers op geraffineerde wijze de negatieve karaktereigenschappen van Mokhtar te verhullen, maar een oplettende lezer zal hierdoor prikken.
— Antoine

Passage uit het boek

‘Ze werden naar buiten gebracht, en pas toen zag Mokhtar dat er voor op de truck waarin ze negen uur door de nacht hadden gereden een bumpersticker zat met het opschrift GOD IS GROOT, DOOD AAN AMERIKA. De strijdkreet van de Houthi’s, in de kleuren van de Iraanse vlag. Geen wonder dat ze bij alle Houthi-controleposten zo door hadden mogen rijden. Hij wist niet of de militieleden de sticker ook hadden gezien. Hij nam aan van wel. Hij moest er wel iets over zeggen. Hij wees er lachend op. ‘Zien jullie dat?’ zei hij. ‘We wisten niet eens dat dat ding erop zat. Daarom werden we dus bij zoveel posten doorgewuifd.’ De leden van de volksmilitie begonnen te grinniken, maar nu waren er nieuwe twijfels gerezen. Hij had de situatie verkeerd ingeschat. Ze hadden de sticker helemaal niet gezien.’

Leesvoorschrift

Mocht je koffie zien als ‘bakkie slootwater’ dat je uit de automaat op je werk haalt, in de hoop er wakker van te worden, lees dan vooral dit boek. (Of geef het boek cadeau aan je baas.) Je zult heel anders naar koffie gaan kijken en de warme drank meer gaan waarderen. Trakteer jezelf op een kop koffie van een bekende Amerikaanse koffieketen, nestel jezelf comfortabel in een van de aanwezige chesterfield-banken en laat de tijd even aan je voorbij trekken.

Voor vrouwen of mannen?

vrouw-of-man

50%

50%

Hoe dik is de pil?

336 pagina’s
dikke-pil

Ook gelezen? Hoeveel sterren krijgt dit boek van jou?

 


boekiewoogie-beeldmerk



+ Er zijn nog geen reacties

Reactie toevoegen

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.