Storm wordt scheepsjongen op de Bloedhond. Pas wanneer het schip echt uitvaart, ontdekt Storm dat het geen piraten-, maar een detectiveschip is. De bemanning bestaat uit de slimste piraatdetectives die er zijn. Zij lossen mysteries van de Zeven Zeeën op.
In het kraaiennest ontmoet Storm Ross, zij leert hem te overleven aan boord.
Hun eerste opdracht is het opsporen van de gestolen staf uit het Gyptische museum op Toeteiland. Bijna de hele bemanning van De Zwarte Hond is ziek, behalve Ross en Storm. Zijn nog slimmer dan de allerslimste piraten?

ISBN: 9789026155437 – Uitgeverij De Fontein – Aantal pagina’s: 176 – Jeugdboek

4 van de 5 sterren – Isolde

Recensie in één zin

‘Piraat-detectives, dit originele concept betekent een spannend avontuur met veel humor.’

Verhaal

De staf van de farao’s is een heel origineel verhaal over de piraten van de Bloedhond, die zich hebben omgeschoold tot piraat-detectives. Ze zien eruit als piraten, ze varen over de Zeven Zeeën met een heus piratenschip, maar ze lossen mysteries op. Ze staan onder leiding van kapitein Watkins.
De jongen Storm is op zoek naar een baantje en meldt zich aan bij de Bloedhond. Hij solliciteert als scheepsjongen en kapitein Watkins neemt hem op proef aan. Storm moet zich bewijzen, dat hij hard kan werken en dat hij niet zeeziek zal zijn. Het meisje Ross werkt al wat langer op de Bloedhond en neemt Storm onder haar hoede.
Al snel doet zich een mysterie voor en krijgen kapitein Watkins en zijn bemanning de vraag dit op te lossen. De ontwikkelingen volgen zich spoedig op, Storm beleeft een spannend avontuur en kan laten zien hoe slim hij is en hoe hard hij kan werken.
— Isolde

Het boek

De staf van de farao’s is het eerste deel van de nieuwe serie Scheurbuik Stormsz, uitgegeven door Uitgeverij de Fontein. Er staat al een tweede deel, Het oog van Mogdrod, op de planning.
Het verhaal is heel origineel, piraten die geen dood en verderf zaaien, maar die zich hebben doorontwikkeld tot detectives. Het boek bevat veel leuke illustraties, maar is beslist geen graphic novel. De illustraties passen perfect bij het verhaal en de belangrijke personages komen goed tot leven.
Voor- en achterin De staf van de farao’s zijn onder andere een kaart opgenomen van de Zeven Zeeën, het gebied waar de serie zich afspeelt, en een tekening van een piratenschip waarop je kunt zien hoe de verschillende onderdelen van het schip heten en waar je ze kunt vinden. Dit soort toevoegingen zijn altijd een waardevolle aanvulling.
Op de site van de uitgever vind je een leesfragment en krijg je een goede indruk van het boek.
— Isolde

Schrijfstijl

Het boek leest heel prettig en makkelijk. Kenmerkend voor De staf van de farao is de humor in het verhaal. Het basisconcept van piraat-detectives is daar verantwoordelijk voor, maar het zit ook in heel veel kleine dingen. De naamgeving bijvoorbeeld (de Gyptische Zee), maar ook het meisje Ross dat is opgeleid door een heks en de kok die een hand mist en in plaats van een haak (gebruikelijk toch, bij een piraat) er een lepel heeft zitten…
Het boek is origineel en verfrissend, echt een aanrader. Je kan je voorstellen dat je zoon of dochter in een hoekje kruipt met dit boek en voortdurend zit te grinniken om de bizarre gebeurtenissen.
— Isolde

Passage uit het boek

‘Ross blijft maar klimmen, hoger, hoger. Het lijkt haar geen moeite te kosten, maar ik moet opletten bij elke stap, voor het geval ik een touw mis of uitglij. Boven in de mast klimmen we in het kraaiennest, dat lijkt op een tobbe.
Het uitzicht is adembenemend. Aan de ene kant ligt de Belgraafse Zee te glinsteren, mijlenver, helemaal tot aan de horizon. En aan de andere kant worden de kustlijn en de daken van Baskerdorp steeds kleiner naarmate we verder de zee op varen.
‘Het is… Het is fantastisch!’
‘Ik vind het heerlijk hierboven, lekker kijken naar de lucht. ’s Nachts is het nog leuker. Op zee zie je de sterren zo veel beter dan in de stad met alle fakkels en lantaarns daar.”

Voor wie is het boek?

Voor meisjes of jongens?

Leesvoorschrift

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Irma Moekestorm – Veilig in de storm

Recensie: Shannon Chakraborty – De avonturen van…