Recensie: Diney Costeloe – Het gestolen kind | Boekiewoogie

Plymouth, 1941. Tijdens een luchtaanval zoekt het gezin van David Shawbrook zijn toevlucht in een openbare schuilkelder. Door een bominslag wordt de schuilkelder compleet verwoest en komt iedereen die daar schuilde om het leven. Baby Freddie Shawbrook, het zoontje van David zijn dochter Vera, bleef door een misverstand alleen in het huis achter in zijn ledikantje. Als door een wonder wordt Freddie uit het huis gered, vlak voor het instort, door politieman Colin Peterson. David gelooft dat de baby ook in de schuilkelder aanwezig was.
Een paar maanden eerder verloren Colin en zijn vrouw Maggie hun pasgeboren baby Roger. Op het moment dat Colin de kleine Freddie tijdelijk mee naar huis brengt, hecht Maggie zich aan dit kind alsof het haar overleden Roger is. Ze zou deze baby liefst nooit meer afstaan.

Als blijkt dat Vera Shawbrook toch nog in leven is en dat ze beseft dat Freddie niet kan omgekomen zijn tijdens het bombardement, begint een hartverscheurende zoektocht naar haar zoontje.

ISBN: 9789026158445 – Uitgeverij De Fontein – Aantal pagina’s: 365 – Roman

*****

4 van de 5 sterren – Marita

Start scrollen!

Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.

Recensie in één zin

‘Het gestolen kind is een hartverwarmend verhaal over de kracht van moederliefde.’

Hoofdpersonages

*****

Maggie Peterson is een jonge vrouw die een paar maanden geleden haar pasgeboren baby Roger verloor. Zij kan dit niet verwerken en raakt in een depressie. Als haar man Colin een baby redt uit een huis dat zwaar getroffen is door een bominslag, bloeit ze helemaal open als Colin de baby meeneemt naar huis. Colin is zinnens om de dag erna bij de instanties te melden dat de baby gered is en tijdelijk bij hen verblijft.

David Shawbrook werkt de meeste nachten als luchtaanvalspotter. Als hij na een nacht van zware bombardementen naar huis terug keert blijkt dat de openbare schuilkelder waarin het grootste deel van zijn gezin zat compleet werd verwoest.

Muriël (Mu) Shawbrook, dochter van David, werkt als verpleegster in een ziekenhuis in Portsmouth. Zij was niet aanwezig in de schuilkelder op het moment van de aanslag in Plymouth. Zij keert terug naar huis om haar vader te steunen.

Vera Shawbrook, de jongste dochter van David, was op weg om haar baby Freddie thuis op te halen om samen met hem naar de schuilkelder te gaan. Onderweg wordt ook zij slachtoffer van de bomaanval.
— Marita

Sfeer

*****

Het gestolen kind raakt je vanaf de eerste bladzijden tot in het diepste van je hart. Het begint met de beschrijving van het menselijke leed tijdens en na nachtelijke luchtaanvallen op Plymouth. In het licht van de dramatische gebeurtenissen in Oekraïne komt dit angstaanjagend realistisch over.
De schrijfstijl van Diney Costeloe is zodanig dat je de emoties van de personages lijkt te voelen.
— Marita

Schrijfstijl

*****

Diney Costeloe is een kei in het beschrijven van menselijke emoties. Het gestolen kind speelt zich af in oorlogstijd, maar de strijd van de soldaten staat niet centraal in dit boek; wel de strijd van de gewone burgers om die afschuwelijke periode te overleven.
Net zoals de andere boeken van Diney Costeloe leest dit boek vlot door de duidelijke en directe schrijfstijl van deze auteur.
— Marita

Passage uit het boek

‘Mu staarde naar de brief door een waas van tranen. Ze kon amper adem krijgen en liet zich op het bed vallen.
Patrick! Haar lieve Patrick. Hij was dood en kwam nooit meer bij haar terug. Hij was verdronken toen hij een andere man hielp en nu lag hij op de bodem van de zee, samen met het schip waarvan hij zo veel had gehouden. Nu zou ze hem nooit meer zien, en ze had niet eens een foto van hem. Ze bleef op het bed liggen, terwijl de tranen onhoudbaar over haar wangen stroomden en haar hele lichaam beefde van de snikken. Zij had Patrick weggestuurd, en nu was hij voor altijd weg. Hij kwam niet meer terug. Nooit meer. Ze zou hem nooit meer zien, nooit meer zijn armen om haar heen of zijn lippen op de hare voelen. Nooit meer. Die wanhopige woorden bleven door haar hoofd stuiteren. Ze had zijn brieven gekregen, maar koppig geweigerd ze te openen.’

Leesvoorschrift