IJskoude leugens speelt zich af in IJsland.
Zeven maanden na haar verdwijning wordt het lijk van Marianna gevonden. Tot nu toe had iedereen gedacht dat ze zelfmoord pleegde, maar nu wijst alles erop dat ze vermoord werd.
Rechercheur Elma onderzoekt de zaak, bijgestaan door haar collega Saevar. Het blijkt heel moeilijk te zijn om de dader te vinden. Ze moeten alle verdachten één voor één schrappen. Tot ze heel diep graven in het verleden van Marianna.

ISBN: 9789026161063 – Uitgeverij De Fontein – Aantal pagina’s: 320  – Thriller

4 van de 5 sterren – Marita

Recensie in één zin

‘IJskoude leugens is een heel spannende thriller met een verrassend slot.’

Hoofdpersonages

De hoofdpersonages zijn de rechercheurs Elma en Saevar. Na een aantal jaren in Reykjavik gewoond te hebben keerde Elma een jaar geleden terug naar haar geboortedorp Akranes. Ze werkt er sedertdien bij de politie.
Saevar woonde altijd in Akranes. Elma en Saevar hebben een heel goede professionele relatie. Toen ze Saevar pas leerde kennen, hoopte Elma dat er meer dan vriendschap tussen hen zou ontstaan, maar intussen zijn ze dit stadium voorbij.
Marianna kreeg op haar vijftiende een dochtertje, Hekla. Ze stond er helemaal alleen voor en kon de zorg voor het kind niet echt aan. Daardoor verblijft Hekla regelmatig bij pleegouders. Het meisje heeft het moeilijk met sociale omgangsvormen.
— Marita

Sfeer

IJskoude leugens is niet het soort boek dat je vanaf de eerste bladzijde meesleurt in een wervelend verhaal. Het verhaal komt eerder traag op gang, maar evolueert naar een heel spannend en origineel geheel. Hoe beter je de personages leert kennen, hoe nieuwsgieriger je wordt naar wat er precies zou kunnen gebeurd zijn. Doordat het een IJslands boek is, is het wel even wennen aan de namen van de personages.
— Marita

Schrijfstijl

Eva Björg Aegisdóttir houdt er in IJskoude leugens duidelijk van om de lezer van meet af aan te misleiden in haar verhaal. Ze laat je langzaamaan kennis maken met de verschillende personages waardoor je je goed kan inleven in hun gevoelswereld. De motieven voor de misdaad lijken zich op het emotionele niveau te bevinden, wat ertoe bijdraagt dat deze thriller heel menselijk overkomt. De schrijfster is heel sterk in het beschrijven van emoties en relaties.
— Marita

Passage uit het boek

‘Ik weet dat we in het voorjaar al contact met u hebben gehad, maar nu bekijken we de zaak opnieuw, dus het zou fijn zijn als u ons, nou ja… iets over Marianna zou kunnen vertellen,’ zei Saevar.
‘Ja.’ Hildur leunde achterover en keek naar haar computer. Ze klikte iets aan met de muis. ‘Ik zie dat u destijds een gerechtelijk bevel had, dus dat zou geen probleem moeten zijn.’ Ze keek weer op en glimlachte. ‘Marianna en Hekla zijn hier vijf jaar geleden komen wonen, hadden daarvoor in Reykjavik gewoond, dus ik kende haar zaak daar toen niet. Ik kreeg alleen het dossier doorgestuurd en kan u dus alleen vertellen wat daarin staat. Er waren verschillende redenen waarom we Marianna en haar dochter in de gaten hielden. Marianna kreeg een zware postnatale depressie na de geboorte van Hekla. Ze was zelf nog erg jong, nog maar vijftien jaar, en had er moeite mee een band met haar op te bouwen. Het was natuurlijk een schok toen haar broer een eind aan zijn leven maakte tijdens haar zwangerschap, maar de problemen waren groter dan alleen rouw.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Eva Björg Aegisdóttir – Vanuit het duister

Recensie: Camilla Grebe – Iedereen liegt