In deze bundel maakt de lezer kennis met de intrigerende wereld van dierenarts Frank de Bont. Ooit gehoord van de slurfspoeling of het puntig kaalkopje? En wist u dat het heel slecht gaat met de schaamluis? Op een vlotte en beeldende manier schrijft hij over alledaagse dingen en met een flinke dosis humor wordt de lezer het verhaal ingezogen. Hij schrijft ontroerend over zijn dove hond en als de lezer de ogen sluit staan ze naast hem als hij de stier castreert. Zijn favoriete Feyenoord komt aan bod, net als de terror-oehoe en de kakzak. Wist u trouwens dat sherry goed is voor de lijn? De verhalen zijn doorspekt met informatieve weetjes en dat maakt het grappig en leerzaam tegelijk.

ISBN: 9789402232158 – Uitgeverij Boek Scout – Aantal pagina’s: 175 – Non fictie

5 van de 5 sterren – Eline

Recensie in één zin

‘Een prachtige verzameling korte en langere verhalen uit het dagelijks leven van een dierenarts.’

Hoofdpersonages

Komt een dokter bij de koe is geschreven vanuit de ik-vorm, door dierenarts Frank de Bont. Je leest wat hij dagelijks meemaakt in zijn praktijk, maar ook in zijn vrije tijd.
— Eline

Sfeer

Het verhaal over de konijnen op Terschelling bleef mij het meest bij. Door de schrijfstijl van Frank de Bont, lijkt het bijna alsof je zelf op je fiets naast Frank de Bont rijdt.
Ook zitten de verhalen bomvol humor en zul je jezelf regelmatig betrappen op een glimlach wanneer je leest over de situaties waarin Frank de Bont terecht komt. Dit maakte dat ik het boek maar moeilijk weg kon leggen en graag wilde blijven lezen.
— Eline

Schrijfstijl

De verhalen in Komt een dokter bij de koe zijn allemaal erg beeldend geschreven. Ook lees je regelmatig over een dialoog tussen de dierenarts en de baasjes van de patiënten. Hierbij is dan ook ruimte voor de gedachte van Frank de Bont. Dit geeft de lezer een speciaal inkijkje in de gedachtegang van een dierenarts en dit is vaak erg grappig.
— Eline

Passage uit het boek

‘‘Hest heurt? Hoest’n all’moal!’ zei veehouder Rieks in platter dan plats Gronings. Het klonk mij meer in de oren als een opeenvolging van brommende binnensmondse keelgeluiden dan op een echte taal en ik had de pech dat één van mij eerste visites in het Noorden bij hem was, de boer die met stip het meest Gronings praat van allemaal. En voor mij als westerling schoot dat dus lekker op. Hij legde zijn massieve onderarmen op het hek van het kalverhok en ik volgde zijn voorbeeld door naast hem te gaan staan. In het hok stonden een aantal zwart- en roodbonte kalveren van verschillende leeftijden die allemaal benauwd waren. Ze hoestten, knepen duidelijk na met de buik en het geelgroene snot liep in trage draden uit hun neus. Typisch gevalletje longontsteking, dacht ik. Of pinkengriep, zoals het in de volksmond genoemd wordt.
‘Das de slimste!’ Zei Rieks terwijl hij met zijn grote hand één van de kalveren in het midden van het hok aanwees. Ik staarde wat ongemakkelijk naar hetzelfde kalf en dacht na. Ik had tot dusverre nog niets verstaan van wat hij zei en het is dat onze assistente die de visite die morgen had aangenomen mij vertelde dat het om hoestende kalveren ging, anders was ik nog steeds aan het gissen geweest. Maar nu verstond ik iets.
‘Da’s de slimste!’ zei hij opnieuw. De slimste? Herhaalde ik hardop in mij hoofd. Hoezo, de slimste? Ik begreep er geen reet van. De slimste, hè? Hoezo? Kan dit kalf iets wat de anderen niet kunnen? Kan ie zijn eigen oornummer spellen? Of kan ie zonder hulp het hek opendoen om even bij de geiten te gaan buurten? De slimste?’’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Jules Hoenderop - Joy

Recensie: Liselore Albers – Pumps in de pits