Menthol is het wonderlijke levensverhaal van Joseph Sylvester (Menthol) een immigrant uit het Caribisch gebied die via Amerika en Antwerpen in Nederland uiteindelijk in Hengelo terecht komt. De flamboyante ‘’volbloedneger” (in zijn eigen woorden) volgt aanvankelijk de weg waar naar waar zijn zakelijke instinct hem brengt. Als standwerker met producten als keelpastilles en tandpasta voert hij op markten in België en Nederland een verkoopshow op die door zijn verschijning altijd druk bezocht worden. In Amsterdam ontmoet hij Roosje Bochert, de liefde voor haar brengt hem uiteindelijk naar Hengelo.

ISBN: 9789 082 476 408 – Uitgeverij Achtbaan – Aantal pagina’s: 299 | Biografie

3 van de 5 sterren — Rop

Start scrollen!

Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.

Recensie in één zin

Naast sympathie voor de charmante hoofdpersonen krijg je bewondering voor hun veerkracht en vindingrijkheid in de steeds wisselende omstandigheden van de eerste helft van de vorige eeuw.’

Hoofdpersonages

De Hoofdpersonages zijn de flamboyante Caribische immigrant Joseph, Menthol, Sylvester, die op de vlucht voor de Ku Klux Klan Amerika, de liefde van zijn leven, Roosje Borchert uit Hengelo, ontmoet. Hun onvoorwaardelijke liefde voor elkaar zorgt ervoor dat zij tegenslagen en vooroordelen overwinnen.
— Rop

Sfeer

Het verhaal behoudt, ondanks tegenslagen, discriminatie, oorlog altijd een optimistische sfeer met name door het positieve open karakter van Menthol, die denkt in mogelijkheden en zich niet laat ontmoedigen door tegenslagen en roddels.
— Rop

Schrijfstijl

Dit boek leest als een roman maar is tevens een goed gedocumenteerd tijdsbeeld waarin het verschijnen van een zwarte man in het blanke Europa een bezienswaardigheid is. Het boek is gelardeerd met foto’s, krantenartikelen en advertenties die het verhaal kracht bij zetten. Frank Krake heeft met liefde voor de hoofdpersonen een prachtige waarheidsgetrouwe geschiedenis van hun leven neergezet.
— Rop

Passage uit het boek

Roos wijst hem op een alinea: “… Het bruidspaar, voor zoover in het gegeven geval mogelijk was, bleek van emotie. Het bruidje keurig in het wit met blanke sluier en een sleep die door 3 bruidsmeisjes werd gedragen, Mr. Menthol, zwart als altijd….”
‘’Goed he”, reageert Joseph. ‘Het werkt. Ook in de kranten noemen ze me Menthol”. Roosje kijkt hem vol ongeloof aan. “Zie je dat dan niet of wil je het niet zien?” vraagt ze. “Bleek van emotie voor zover mogelijk en jij zwart als altijd. Dat schrijf je toch niet, dat kan toch niet.” “Rose toch. In Amerika worden negers bespuwd, geslagen en zelfs gelyncht om hun huidskleur. Volwassen mannen in witte lakens met puntmutsen over hun hoofd jagen er zelfs openlijk op negers. En hier moet ik mij opwinden over zo’n stukje in de krant? Dacht het niet. Laat de mensen toch praten, schrijven en denken wat ze willen hier. Wij staan daar boven en hebben elkaar toch. Ik maak gebruik van de sterke kanten van mijn donkere kleurtje en hou ze allemaal voor de gek als het moet. Nederland is goed voor mij en heilig vergeleken met Amerika, maar ook met Frankrijk en België. Let it go, baby.”

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Julie Caplin – Het kleine café in Kopenhagen

Recensie: Rudy Baeten – De late erfenis