De veertienjarige Cathy Robbins wordt aangetroffen tussen haar vermoorde moeder en stiefvader. Ze is in shock maar lichamelijk mankeert ze niets. Rechercheur Sam Becket leidt het onderzoek en probeert samen met psychologe Grace Lucca het meisje aan het praten te krijgen. Als er vlak daarna nog twee moorden worden gepleegd, krijgt de zaak een onverwachte wending. Van onschuldig slachtoffer wordt Cathy hoofdverdachte en verdwijnt ze achter de tralies. Alleen psychologe Grace, die een goed contact met Cathy heeft opgebouwd, blijft geloven in haar onschuld. Is Cathy een zwijgende getuige van moord of is ze een moordenaar?

ISBN: 9789044301250 – Uitgeverij The House of Books B.V. – Aantal pagina’s: 395 – Thriller & detective

4 van de 5 sterren – Annechien

Recensie in één zin

‘Nadat alle sporen naar Cathy leiden weet Grace dat zij de enige is die kan bewijzen dat ze onschuldig is.’

Hoofdpersonages

In principe draait het hele boek om de (on)schuldige Cathy die gevonden wordt tussen de lijken van haar moeder en stiefvader in. Op het eerste gezicht lijkt ze het slachtoffer te zijn, maar al snel leiden alle sporen naar haar toe en wordt ze de hoofdverdachte. Het boek wordt verteld vanuit het perspectief van Sam, de rechercheur die de moorden rondom Cathy probeert op te lossen. Grace, de psychologe die Cathy behandelt en erg goed contact met Cathy heeft ontwikkeld. Je leest zo nu en dan ook vanuit het perspectief van iemand anders om te zien hoe zij iets meemaakten. Zoals de schoonmaaksters die Cathy tussen de lijken van haar ouders vinden.
— Annechien

Sfeer

Het boek geeft je vanaf de eerste bladzijde gelijk een duister en grimmig gevoel. Naarmate het boek vordert krijg je steeds meer medelijden met Cathy, maar ook dat tij keert als ze de hoofdverdachte wordt. Vanaf dat punt weet je niet meer echt wat je moet denken en krijg je argwaan naar zo’n beetje iedereen. De sfeer is constant erg duister, maar het heeft zo nu en dan ook een lief hoofdstukje waarin je de relatie tussen Sam en Grace ziet groeien en ook dat zorgt ervoor dat je wilt verder lezen.
— Annechien

Schrijfstijl

De schrijfstijl was erg fijn om te lezen. Er zaten hier en daar wel wat grammaticale foutjes, maar daar lees je enigszins wel gemakkelijk overheen. De karakters en dan met name Cathy zijn erg goed uitgewerkt, want ze wordt met de bladzijde mysterieuzer.
— Annechien

Passage uit het boek

“Robbins zei dat Cathy een driftaanval kreeg toen ze thuiskwam – en dat ze alle goudvissen in het aquarium van Marie de kop had afgesneden.”
“Echt waar?” Grace was geschokt. “Heeft Cathy dat gedaan?”
“Volgens de aantekeningen ontkende ze het, kreeg toen weer een aanval van woede en smeet een paar beeldjes in haar slaapkamer kapot. Arnold en Marie waren beiden zó geschrokken dat ze met Cathy naar de huisarts zijn gegaan, die zei dat er een bloedonderzoek gedaan moest worden.” Sam keek op van het water en keek Grace aan. “Daaruit bleek dat Cathy cannabis had gebruikt – tot zich had genomen, stond er in de aantekeningen.”
“Wat zei Cathy?”
“Dat ontkende ze ook, maar niemand geloofde haar.” Sam schudde zijn hoofd. “Hoe konden ze, gezien de omstandigheden?”

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Marc Raabe – De horzel

Recensie: Helen Cox – De moord in inkt