Recensie: Jérôme Loubry – Toevluchtsoord

Recensie: Jérôme Loubry – Toevluchtsoord


De jonge journalist Sandrine heeft haar grootmoeder nooit gekend. Als ze hoort dat de vrouw is overleden, wil ze graag de plaats bezoeken waar haar grootmoeder vrijwel haar hele leven heeft gewoond: een eiland voor de Franse kust. Sandrine reist af naar het koude, grijze eiland en maakt kennis met de bewoners. Die zijn daar, net als haar grootmoeder, in 1946 komen wonen en er nooit meer weggegaan.

Al snel realiseert Sandrine zich dat de bewoners een gruwelijk geheim bewaren. Er is destijds iets vreselijks gebeurd, want de bewoners zijn na al die jaren nog steeds doodsbang. Iets weerhoudt ze ervan het eiland te verlaten, alsof ze gevangenen zijn… Steeds sterker vermoedt Sandrine dat ook zijzelf door iets of iemand in de gaten wordt gehouden. Iemand die misschien ook een rol heeft gespeeld in de onfortuinlijke dood van haar grootmoeder.

Wanneer inspecteur Damien Bouchard te horen krijgt dat er een jonge vrouw op het strand is aangetroffen, treft hij haar zwaar getraumatiseerd en onder het bloed aan. De vrouw, die Sandrine heet, beweert een vreselijke ontdekking te hebben gedaan op een eiland niet ver van de Franse kust.

Het probleem? Niemand heeft ooit van dat eiland gehoord.

ISBN: 9789022591840 – Uitgeverij Boekerij – Aantal pagina’s: 336 – Thriller


*****

4 van de 5 sterren – Eline


Start scrollen!

Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.

Recensie in één zin

‘Een spannend verhaal dat soms wat surrealistisch over komt.’

Hoofdpersonages

*****

In Toevluchtsoord is de hoofdrol voor Sandrine. Zij is de jonge journalist die op zoek gaat naar het leven dat haar grootmoeder heeft gehad op een eiland.
Na verloop van tijd komt inspecteur Damien Bouchard in het verhaal, samen met psychiater Véronique Burel om te onderzoeken wat er met Sandrine aan de hand is. Maar wanneer je daar als lezer achter denkt te komen, verandert het totaal en word je heen en weer geslingerd tussen waarheid en bedrog.
Daarnaast lees je door het gehele boek steeds delen van het gedicht van ‘De Elfenkoning.’ Dit gedicht vormt de rode draad in dit boek.
— Eline

Sfeer

*****

De sfeer in Toevluchtsoord is erg spannend. Je waant je als lezer bijna naast de personages, doordat de omgeving zo gedetailleerd is beschreven. Je leest precies wat voor soort kleuren er te zien zijn en welke geuren de personages ruiken. Ik zat regelmatig op het puntje van mijn stoel.
— Eline

Schrijfstijl

*****

De schrijfstijl van Toevluchtsoord is mooi, maar soms wat lastig. Ik moest regelmatig stukken opnieuw lezen omdat ik de draad kwijt was. Steeds wanneer je denkt door te hebben wat er aan de hand is, wordt er weer een geheel nieuwe lading aan het verhaal gegeven. Dit maakte het voor mij soms wat surrealistisch. Ook vond ik het verhaal bij tijden nogal zweverig, waar ik persoonlijk niet zo van houd.
— Eline

Passage uit het boek

‘Maar waar was ze bang voor?’
‘Voor de Elfenkoning.’ Toen Sandrine dat woord hoorde, begon ze te twijfelen aan de geestelijke gezondheid van Françoise. Het viel haar op dat ze voortdurend om zich heen keek, alsof ze bang was dat iemand haar kon horen, zonder zich bewust te zijn van de feitelijke situatie, die toch simpel was vast te stellen: de twee vrouwen zaten alleen in het restaurant. Bovendien leek haar hele gezicht bevroren in een uitdrukking van voortdurende verwondering. De brede glimlach, de verlengde wimpers en de hoge jukbeenderen deden denken aan het voor eeuwig verstarde gezicht van een clown.
‘We zitten hier vast,’ vervolgde Françoise. ‘We zijn allemaal bang, al durft niemand dat toe te geven. Want op dit eiland zit een wezen dat je alleen in je nachtmerries tegenkomt. Alleen, het bestaat echt. Het houdt ons dat en nacht in de gaten. Het weerhoudt ons ervan te vertrekken.’

Leesvoorschrift

Toevluchtsoord kun je het best lezen in de herfst en/of wintermaanden. Je zult dan merken dat de natuur uit het boek naadloos overgaat in de natuur die je op dat moment om je heen ziet.

Voor vrouwen of mannen?

vrouw-of-man

50%

50%

Hoe dik is de pil?

336 pagina’s
dikke-pil

Ook gelezen? Hoeveel sterren krijgt dit boek van jou?

 


boekiewoogie-beeldmerk



+ Er zijn nog geen reacties

Reactie toevoegen

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.