ISBN: 9789 491 773 129 – Palmslag – Aantal pagina’s: 250 – Roman

1 van de 5 sterren — Coby

Recensie in één zin

‘Het lijkt wel een parodie op een chicklit. Maar dan niet leuk en niet grappig.’

Hoofdpersonages

Milou is hysterisch en heeft geen ruggengraat, maar dat geldt eigenlijk voor iedereen in het boek. Eerst kleedde ze zich erg tuttig, maar na haar coming-out kleedt ze zich vooral stoer. O ja en ze is gek op Friends. Meer weten we niet van haar. Niemand in het boek komt geloofwaardig over. De personages komen niet tot leven, niemand is innemend. Het zijn allemaal krengen van karton. Sommige personages zouden zelfs makkelijk geschrapt kunnen worden; ze voegen niets toe.
— Coby

Sfeer

De schrijvers doen te erg hun best om een zogenaamd typische chicklit neer te zetten. De make-over zit er in, de gigantische ruzie in het openbaar, de ongemakkelijke dates, enzovoorts. Alle clichés kunnen ze van hun lijstje schrappen, maar niet met verve. Het lijkt wel of alles los van elkaar staat. Alsof ze losse dingen hebben bedacht om ze vervolgens achter elkaar aan te plakken. Het verhaal is geen geheel, maar een ongeloofwaardige hak-op-de-tak vertelling zonder duidelijk doel of einde. Jammer.
— Coby

Schrijfstijl

Ontzettend slordig en warrig. In zin één zit ze in de auto naar haar werk, in zin twee is ze drie weken later ineens ergens op vakantie met vrienden. Er is vaak geen touw aan vast te knopen. Het begint al in het eerste hoofdstuk, als ze in een restaurant op de grond valt en zich verschuilt achter een stoel. De man die tegenover haar aan het tafeltje zit, heeft zogenaamd niets door. Verwarrend, onmogelijk en ongeloofwaardig. Voor een chicklit die haar best doet wat popcultuur in het verhaal te verwerken, is het wel een gigantische flater om iconische namen verkeerd te spellen. Carry Bradshaw en Katie Perry? Tenenkrommend.
— Coby

Passage uit het boek

Gadverdamme! Hij is zo wansmakelijk. Ik kan niet geloven dat dit nu mijn blind date is. Armando neemt een te grote hap van zijn pasta waardoor, net als bij een kleuter, zijn kin, neus en nek oranje kleuren. Ongelofelijk. Naar deze avond heb ik weken uitgekeken. Het zou fantastisch worden! Echt, ik had al een heel plan van aanpak opgesteld. Zoete toetjes geweerd, gebit gebleekt, de glans van mijn haren opnieuw geactiveerd, met make-up mijn ogen geaccentueerd en alle overbodige haartjes geliquideerd. Na het lichamelijke deel had ik me helemaal gestort op de juiste outfit. Geloof het of niet maar ik, Milou Janssens, heb echte Christian Louboutin pumps gekocht. Het zijn schatjes met een enge, hoge hak, maar daar staat tegenover dat de rode zool een perfect accent is voor het casual hemdjurkje dat ik in de uitverkoop op de kop tikte.

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Jessica Jansen – Attract It

Recensie: Sam Holland – De echoman