Recensie: Joan de Ruijter – Lupus

Recensie: Joan de Ruijter – Lupus


Tot haar grote verbazing wint Puck een essaywedstrijd en daarmee toelating tot Rousseau, een nieuwe prestigieuze filosofie-universiteit in de bergen van Spanje. Daar gaat een nieuwe wereld voor haar open. Ze raakt bevriend met de tegendraadse Charles uit België en de openhartige Bulgaars-Turkse Sinem, en dompelt zich onder in het academische leven.
Maar al snel ontdekt ze dat er iets broeit. Wanneer Puck en haar vrienden door de rector worden gevraagd om een onafhankelijke universiteitskrant op te richten, wordt de sfeer al snel grimmiger. Wie trekt er eigenlijk aan de touwtjes op Rousseau?

ISBN: 9789047713272 – Uitgeverij Lemniscaat – Aantal pagina’s: 486 – Young adult


*****

4 van de 5 sterren – Isolde


Start scrollen!

Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.

Recensie in één zin

‘Een filosofische thriller voor jongeren, waanzinnig interessant maar het filosofische zwaartepunt is soms een beetje too much.’

Hoofdpersonages

*****

Puck staat centraal in Lupus. Ze is bijna 17 en wint tijdens de filosofische Olympiade in Nederland een studiebeurs om naar Rousseau te gaan in de Spaanse Pyreneeën. Ze had dit niet verwacht, zeker niet omdat ze nog zo jong is, HAVO-leerling en dyslectisch. Puck komt volwassener, zelfstandiger en wijzer over dan je in eerste instantie bij haar leeftijd zou verwachten.
Tijdens de Olympiade ontmoet Puck Amin, een ambitieuze jongen die afkomstig is uit Iran. Puck en Amin worden verliefd en gedurende het boek zie je hun relatie groeien.
Op Rousseau sluit Puck een hechte vriendschap met Sinem en Charles. Er zijn veel mensen aanwezig op Rousseau, docenten en studenten, met allemaal verschillende achtergronden, ideeën en belangen. Op het moment dat Puck Rousseau een poosje verlaat, ontmoet ze in Pamplona een groep anarchistische jongeren bij wie ze zich een poosje veilig en op haar plaats voelt.
— Isolde

Sfeer

*****

Lupus deed me al vrij snel denken aan De verborgen geschiedenis van Donna Tart, waarschijnlijk door de setting in een studentenwereld met exclusieve kenmerken. Maar ook de suggestie van het gevaar dat Puck loopt draagt hieraan bij.
Lupus is doordrenkt van filosofie, uitspraken en denkbeelden van veel verschillende bekende en minder bekende filosofen passeren de revue. Opvallend is dat iedereen 24 uur per dag bezig is met filosofie en discussies voert met argumenten die zijn terug te voeren op filosofen. Voor mij was dat soms een beetje too much en deed voor mij af aan de geloofwaardigheid. Pubers en jongeren voeren in mijn beleving ook geregeld gesprekken die niet zo zwaar en inhoudelijk zijn.
De spanningsboog zakte wat weg op het moment dat de korte fragmenten die vooruitblikken het lopende verhaal troffen. De situatie bleek toch anders dan het aanvankelijk leek. Het einde ging in mijn ogen wat te snel en daardoor te makkelijk.
— Isolde

Schrijfstijl

*****

Joan de Ruijter heeft een boek geschreven dat, ondanks de omvang en de rode draad, vlot en prettig leest. De filosofische beschouwingen zijn voor iedereen goed te volgen, waarschijnlijk juist doordat iedereen alles voortdurend bediscussieerd. Je merkt dat De Ruijter hoogstwaarschijnlijk een enorme passie heeft voor haar vak filosofie en met name het thema democratie (en anarchisme).
Op een paar plekken wordt verwezen naar de coronaperiode, maar inhoudelijk voegt dit niets toe aan het verhaal en was dit eigenlijk niet nodig geweest.
— Isolde

Passage uit het boek

‘Meteen het eerste college ging ze met ons in gesprek over onderwijs en onderwijsfilosofie. Hoe wilden wij het liefst les krijgen?
Dat liet Charles zich natuurlijk geen twee keer vragen. ‘Martha, eh, mevrouw Biesta, gaan we debatteren?’
Biesta keek vrolijk, ‘Nee, Charles, ik bedoelde het meer op een abstract niveau: wat is volgens jou het beste onderwijs? We hebben het nog niet over mijn theorie van politiek existeren gehad. Ik had gepland om het daar deze eerste les over te hebben. In het onderwijs beginnen kinderen al jong politiek te existeren.’
Charles vroeg: ‘Politiek existeren?’
‘Dat is mijn eigen briljante benadering van het onderwijs.’ Ze lachte ironisch.
‘Nu wil ik echt meer weten,’ zei Charles bloedserieus.
Mikael, achter Charles, keek alsof hij hem wilde doden. Omdat hij dit jaar over moest doen wist hij natuurlijk alles al. En hij leek geen fan van Biesta.’

Leesvoorschrift

Lupus vraagt aandacht en rust. Begin pas in het boek als je een vrije middag hebt en even goed kunt doorlezen. Een glas hete thee en iets zoets zijn geschikt om je hersenen goed te voeden.

Voor vrouwen of mannen?

vrouw-of-man

50%

50%

Hoe dik is de pil?

486 pagina’s
dikke-pil

Ook gelezen? Hoeveel sterren krijgt dit boek van jou?

 


boekiewoogie-beeldmerk



+ Er zijn nog geen reacties

Reactie toevoegen

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.