Recensie: Jojo Moyes – Zee van verlangen

Recensie: Jojo Moyes – Zee van verlangen


Het is 1946 en de oorlog is eindelijk voorbij. Over de hele wereld beginnen duizenden vrouwen aan de soms maandenlange reis op weg naar de mannen met wie zij tijdens de oorlog getrouwd zijn. In Sydney, Australië gaat het vliegdekschip de Victoria scheep, met aan boord meer dan 600 vrouwen en ruim duizend officieren, op weg naar een nieuw leven in Engeland.
De zwangere Maggie, nuffige Avice, 16-jarige Jean en verpleegster Frances delen een hut. In weerwil van alle strenge regels raken de levens van de tijdelijke bewoners van de Victoria – bruiden en mariniers – steeds verder verstrengeld. Wat deze vier vrouwen van tevoren nooit hadden kunnen vermoeden blijkt een onontkoombare waarheid: soms is de reis belangrijker dan de bestemming…

ISBN: 9789026141706 – Uitgeverij de Fontein – Aantal pagina’s: 432 – Roman


*****

4 van de 5 sterren – Nienke


Start scrollen!

Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.

Recensie in één zin

Zee van verlangen is een krachtig stukje historische fictie gemengd met liefde, onzekerheid en realistische personages.’

Hoofdpersonages

*****

Zee van verlangen volgt het verhaal van vier Australische bruiden die onderweg naar hun man en nieuwe leven in Engeland zijn. De zwangere Maggie, 16-jarige Jean, verpleegster Frances, en Avice delen samen een hut op de Victoria. De verschillende personages konden niet meer van elkaar verschillen. Waar Jean nog naïef is, reageert Avice enorm uit de hoogte. Voor Avice moet alles van topklasse zijn: de mensen, het schip en de producten die ze consumeert.
De stukjes die over Frances en Maggie gingen, vond ik het leukst om te lezen. Maggie kwam als een leuke, spontane vrouw over, terwijl Frances mysterieus bleef. We konden alleen maar gissen naar haar verleden. Wat het des te interessanter maakte, was dat haar verleden langzaamaan ontrafeld werd.
Daarnaast krijgen we nog de verhaallijnen van Kapitein Highfield en marinier Nicol mee. Niet zoveel als van de bruiden, maar nog steeds genoeg om het interessant te houden.
— Nienke

Sfeer

*****

Ook al gebeurd er niet super veel in het boek en zijn er geen plot twists, toch blijft het verhaal intrigerend. Het is fascinerend om te lezen hoeveel bruiden uit Australië naar Engeland reizen per boot en hoe de omstandigheden vroeger na de Tweede Wereldoorlog waren. De waarden en normen waren heel anders dan dat ze nu zijn en dat is leuk om te lezen. De sfeer is onzeker, maar ook vol hoop. Zullen de mannen van de bruiden er staan als ze aankomen? Hoe zal Engeland zijn? Je leeft mee met alle vrouwen op het schip en leert ze door de omstandigheden goed kennen.
— Nienke

Schrijfstijl

*****

Moyes schrijft bestseller na bestseller. De beeldende manier waarop ze het schip beschrijft, neemt me door alle hutten en hangaars mee. Ze weet de personages realistisch neer te zetten met al hun onzekerheden en gebreken. Ze schrijft alles zo levendig dat het net leek of ik ook mee onderweg was.
Elke keer wanneer je denkt dat je bijna alles weet, weet Moyes het zo neer te zetten dat er altijd nog iets achterblijft. Wanneer je denkt dat je er bijna bent, komt er altijd weer iets boven. Hierdoor blijf je doorlezen; het wordt mysterieus gehouden, wat het ook weer een beetje spannend maakt.
— Nienke

Passage uit het boek

‘‘Ik kan niet – ik kan niet doen of dit de gemakkelijkste lading is die ik ooit heb vervoerd,’ zei hij. ‘Ik kan niet doen of ik zelfs blij was met het vooruitzicht – al weet ik dat sommige mannen dat wel waren. Maar ik kan u wel vertellen, als “beroeps”, zoals sommigen van ons marinemensen bekendstaan, is het uiterst… leerzaam geweest.
‘Nu zal ik u niet vervelen met een lange toespraak over de moeilijkheden op de weg die u hebt gekozen. Daar hebt u vast al meer dan genoeg over gehoord.’ Hij knikte naar de welzijnsofficier en hoorde een beleefd kabbelend gelach. ‘Maar ik wil wel zeggen dat u, net als wij allemaal, de komende twaalf maanden waarschijnlijk de meest uitdagende – en hopelijk meest bevredigende – van uw leven zult vinden. Dus wat ik u wilde zeggen is dit: u bent niet alleen.’’

Leesvoorschrift

Plan een vrij weekend voor Zee van verlangen in, zoek er wat lekkere snacks bij en verdiep je in de geschiedenis van de oorlogsbruiden.

Voor vrouwen of mannen?

vrouw-of-man

100%

0%

Hoe dik is de pil?

432 pagina’s
dikke-pil

Ook gelezen? Hoeveel sterren geef jij dit boek?


boekiewoogie-beeldmerk



+ Er zijn nog geen reacties

Reactie toevoegen

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.