Waya woont op een berg in een sprookjesachtig bos waar altijd een dikke laag sneeuw ligt.

Vastberaden om erachter te komen waarom zijn vader al jaren geen contact meer heeft met zijn opa en oma, begint hij samen met zijn wolf Tikaani aan de lange tocht over de witte bergen om een bezoek te brengen aan de herberg van zijn grootouders.

Met hulp van voorbijgangers – zowel mens als dier – ontdekt hij een groot familiegeheim… Lukt het Waya om zijn familie weer bij elkaar te krijgen?

ISBN: 9789030507925 – Uitgeverij Billy Bones – Aantal pagina’s: 375 – Jeugdboek

5 van de 5 sterren – Isolde

Recensie in één zin

‘Een boek om verliefd op te worden.’

Verhaal

Waya woont met zijn ouders en zijn wolf Tikaani op een berg in de sneeuw. Hij wil weten waarom zijn vader geen contact heeft met opa en oma en gaat zelf op zoek naar antwoorden.. Samen met Tikaani gaat Waya op reis en komt bij de herberg van zijn grootouders. Mato ontvangt hem, maar waar is zijn grootmoeder Nanuk gebleven? Hij wil het familiegeheim oplossen en gaat met Tikaani verder op onderzoek uit. Ze ontmoeten verschillende mensen en dieren en langzaam wordt alles duidelijk.

Waya en de wolf speelt zich in een sprookjesachtige omgeving af. Alle personages in het boek zijn bijzonder en hun namen hebben symbolische betekenissen. Achterin het boek is dit uitgelegd.
— Isolde

Het boek

Waya en de wolf is het derde boek van Jonne Kramer. Ook Het raadsel van de zee en Dop zijn door Uitgeverij Billy Bones uitgegeven. Het zijn alle drie stand alone verhalen. Waya en de wolf is betoverend mooi, zowel de inhoud als de cover, gemaakt door Karl James Mountford. Kijk maar eens goed, dit is een boek dat je in je boekenkast wilt hebben staan!

Waya is een verhalenverteller, net als zijn oma, en tijdens zijn avontuur vertelt hij verschillende verhalen. Aan zijn ouders, aan zijn wolf, of aan zichzelf, om warm te blijven. Verhalen blijken een bijzondere kracht te hebben. Verschillende van deze verhalen zijn geïnspireerd op verhalen van de oorspronkelijke bewoners van Noord-Amerika.
— Isolde

Schrijfstijl

Jonne Kramer heeft een prettige schrijfstijl. Ze is niet gehaast en neemt de tijd om alle gebeurtenissen en de omgeving zorgvuldig te beschrijven. Het is heel beeldend en je kan je goed voorstellen hoe alles eruit ziet. In het boek is voorin een plattegrond opgenomen en als je het verhaal goed gelezen hebt, zie je dat deze ook helemaal klopt. Wat een goede samenwerking tussen auteur en illustrator.
Spannende momenten en ontroerende momenten wisselen elkaar geregeld af. Je bent al snel helemaal meegezogen in het verhaal. De verhalen die Waya vertelt of voorleest uit het verhalenboek van Nanuk onderbreken dan wel het avontuur van Waya en Tikaani, maar zijn iedere keer op een moment geplaatst dat ze Waya kracht geven en nog wat extra diepgang geven aan het avontuur.
— Isolde

Passage uit het boek

‘Tikaani kijkt me aan en piept vragend. Ik lach naar hem en loop dapper verder.
Als we boven op de bolle heuvel staan, is het uitzicht nog prachtiger dan ik me had voorgesteld. Op elke nieuwe plek waar ik kom, zie ik nog zoveel meer nieuwe plekken in de verte. Ik zou wel eeuwig door kunnen lopen, steeds het onbekende achterna. Totdat ik alles heb gezien.
Voor me uitgestrekt ligt een dal, met grote, kale bomen en bevroren beekjes. Daarachter zie ik de volgende reuzensneeuwbalheuvels – het zijn er nog een paar. En dáár voorbij kan ik ook al kijken. Ik zie niet precies wat voor landschap er op me wacht, maar ik zie wél iets anders. Iets wat ik al een tijdje niet heb gezien, maar me toch in de goede richting heeft geleid.’

Voor wie is het boek?

Voor meisjes of jongens?

Leesvoorschrift

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Blog: Helden in games en in een magische bibliotheek

De 2021 Wrap Up van Isolde