Frank en Susan zijn begin dertig. Hun relatie is een botsing tussen hoofd en hart. Tijdens een roadtrip door Noord-Italië maken zij een tussenstop bij een vervallen villa. Frank wil daar fotograferen. Zij zijn niet de enigen die de spookvilla vereren met een bezoek. Een ontmoeting die hun botsing nog meer blootlegt, de dood dichterbij brengt. Jaren later vertrekt Susan alleen naar Italië. Hoe goed kent Frank zijn vrouw eigenlijk? Hij reist haar achterna en wordt opnieuw gedwongen zijn logica en ironie los te laten. Hoe sterk kan liefde zijn? Is de dood wel zo absoluut als we denken?

ISBN: 9789493275157 – Uitgeverij Ambilicious – Aantal pagina’s: 201 – Roman

4 van de 5 sterren – Kaylee

Recensie in één zin

‘Roman met een niet zo vaak beschreven thema die redelijk de diepte in gaat.’

Hoofdpersonages

Susan is een vrouw van begin dertig en werkzaam in de mode. Ze is nogal spiritueel ingesteld, mede door haar ervaring met reïncarnatie. Susan heeft jarenlang vliegangst gehad, maar door een reïncarnatie is ze van deze angst afgekomen. Dit heeft haar spiritualiteit aangewakkerd. Frank is absoluut niet spiritueel en dit botst geregeld in hun relatie. Wanneer ze op vakantie gaan naar Italië wordt Susan erkend in haar spiritualiteit en weet ze ook Frank ervan te overtuigen.

Frank is begin dertig en al een tijdje samen met Susan. Hij stoort zich er geregeld aan dat Susan spiritueel is en ze groeien steeds, mede hierdoor, meer uit elkaar binnen hun relatie. Frank heeft een liefde voor fotografie en tijdens zijn reis door Italië wil hij graag een bijzondere foto van Susan maken in een oud en vervallen kasteel. Wanneer ze daar zijn maken ze kennis met een genootschap, dat hen uitnodigt naar Venetië te komen. Hierdoor wordt hij de spirituele wereld ingezogen en krijgt hij steeds meer erkenning voor Susan en haar denkwijze.
— Kaylee

Sfeer

Aan het begin van het boek vond ik het verhaal een grimmige sfeer hebben. Susan en Frank maken kennis met een genootschap en worden door twee personen, Alessandro en Angelina, bij hen thuis uitgenodigd in Venetië. Deze personen komen nogal geheimzinnig over binnen het verhaal en ik had meteen het idee dat het bezoek van Susan en Frank verkeerd af zou lopen. Dit is niet het geval, het slaat juist een spirituele weg in. Ik denk wel dat je iets met spiritualiteit moet hebben, of op z’n minst er open voor staan, wil je dit verhaal tot het einde uitlezen.
— Kaylee

Schrijfstijl

Joy leest heel prettig. De meeste romans die ik gelezen heb zijn vanuit het vrouwelijk perspectief geschreven. Joy is vanuit het mannelijk perspectief geschreven. Hier moest ik in het begin wel even aan wennen, maar al snel was dit niet gek meer. Ik vond het vrij interessant om een liefdesrelatie te lezen vanuit mannelijk perspectief.
— Kaylee

Passage uit het boek

‘Een grote bronzen deurklopper aan een nog grotere leeuwenkop sieren de twee meter hoge deur. Zonder kracht of overtuiging laat ik de klopper neerkomen. Mijn brein zet al deze gegevens om in angst voor het onbekende, dat weet ik. Het is een mind game, maar hoe stop ik verdomme dit spel?
De deur gaat niet open.
Ik recht mijn rug, raap mijn moed bij elkaar, til de klopper op en laat hem opnieuw tegen de deur vallen, deze keer klinkt het metalig hard. De kwade ogen van de leeuwenkop staren mij recht aan. Opgelucht wil ik een slepende minuut later tegen Susan zeggen dat er niemand thuis is en we beter kunnen gaan, totdat de deur ontgrendeld wordt.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Liselore Albers – Pumps in de pits

Onze leestips voor de zomer