Recensie: Julia Heaberlin – Vergeet me niet

Recensie: Julia Heaberlin – Vergeet me niet


Carl Louis Feldman was ooit een beroemde en bewonderde fotograaf. Dat was voordat hij terechtstond voor moord… en werd vrijgesproken. Voordat de dementie zich openbaarde en hij werd opgenomen in een verzorgingstehuis in Texas. Nu is Carl een oude man die bezoek krijgt van een jonge vrouw. Ze beweert zijn dochter te zijn en wil hem meenemen voor een korte vakantie. Alleen is ze zijn dochter niet. En als het aan haar ligt, komt hij nooit meer terug.

De jonge vrouw is ervan overtuigd dat Carl jaren geleden haar zus Rachel heeft gekidnapt en vermoord. Hij zou verantwoordelijk zijn voor de dood van een hele reeks meisjes, zaken die nog altijd als cold cases te boek staan. Alleen herinnert Carl zich hier niets van, zegt hij, en dus gaan de jonge vrouw en de oude man op zoek naar de waarheid. Een zenuwslopende road trip dwars door het barre Texas voert hen langs de plekken waar de meisjes destijds zijn vermoord. Hun enige aanwijzing: een reeks verontrustende foto’s.

ISBN: 9789400509542 – A.W. Bruna Uitgevers – Aantal pagina’s: 387 – Thriller


*****

4 van de 5 sterren – Annechien


Start scrollen!

Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.

Recensie in één zin

‘Een zenuwslopende thriller die je meeneemt op een roadtrip door het barre Texas.’

Hoofdpersonages

*****

De hoofdpersoon is een jonge vrouw die zeker weet dat Carl jaren geleden haar zus heeft vermoord. Het bijzondere aan Vergeet me niet is dat je niet weet hoe de hoofdpersoon heet! Je weet eigenlijk heel weinig over haar en dat maakt haar zo mysterieus. Je komt wel steeds meer te weten over haar, maar dat zijn ook steeds minimale dingetjes.
De jonge vrouw is samen met Carl op een roadtrip gegaan, langs allemaal plekken waar meisjes zijn vermoord. Meisjes die Carl heeft vermoord, volgens de jonge vrouw. Carl is zo’n bijzondere man, want je hebt werkelijk waar geen idee of hij dement is of speelt alsof. Dat maakt het ook eng, want je weet niet of Carl nou spelletjes aan het spelen is of dat hij het daadwerkelijk niet weet. Hoe dichter je bij de waarheid komt hoe meer je hem en de jonge vrouw ziet veranderen.
— Annechien

Sfeer

*****

De sfeer is eigenlijk voortdurend mysterieus, want zowel de jonge vrouw als Carl houdt dingen verborgen. Dingen die jij als lezer zijnde zo graag wilt weten! Het ene moment weet je zeker dat Carl een moordenaar is, maar het andere moment weet je zeker dat hij werkelijk dement is. Daarom wil je eigenlijk niet stoppen met lezen.
— Annechien

Schrijfstijl

*****

Vergeet me niet leest heerlijk weg, want je wil weten hoe het gaat eindigen. Ik vind het ook zo leuk bedacht dat je geen idee hebt hoe de hoofdpersoon heet. Je hebt echt het gevoel dat je in het duister tast en dat maakt de schrijfstijl van Julia Heaberlin zo goed.
— Annechien

Passage uit het boek

‘Na tien bezoekjes stel ik mijn plan in werking. Carl is er nog steeds rotsvast van overtuigd dat ik zijn dochter niet ben, maar hij herinnert zich nu wel mijn naam, tenminste, het pseudoniem dat ik hem gegeven heb. Ik stel terloops voor dat we een tijdje op vakantie gaan. Een paar weken, beloof ik hem. Even op adem komen. Dan kunnen we elkaar beter leren kennen. Dan kun je even weg uit deze claustrofobische gevangenis.
‘Als ik meega, laat je me dan een pen gebruiken?’ vraagt hij. ‘Mevrouw T. houdt alle pennen bij me vandaan. Ze denkt dat ik er misschien een in iemands keel steek.’
‘En dat zou een verdomde smeerboel geven om op te ruimen,’ beaamt mevrouw T. vanuit de keukendeuropening.’

Leesvoorschrift

Lees Vergeet me niet als je genoeg tijd hebt, want je zal hem niet meer willen wegleggen! Zorg er dus voor dat je genoeg te eten en te drinken bij je hebt.

Voor vrouwen of mannen?

vrouw-of-man

50%

50%

Hoe dik is de pil?

387 pagina’s
dikke-pil

Ook gelezen? Hoeveel sterren krijgt dit boek van jou?

 


boekiewoogie-beeldmerk


+ Er zijn nog geen reacties

Reactie toevoegen

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.