Sarah, een nieuwsgierige en ambitieuze bibliotheekmedewerkster, wil een boek schrijven over Ambergate. Ambergate was vijftig jaar geleden een krankzinnigengesticht in een Engels dorpje. Ze ontdekt dat de dingen die toen gebeurden in deze instelling het daglicht niet konden verdragen. Wat ze niet kon vermoeden was dat haar vader een heel goede reden had om haar af te raden het verleden bloot te leggen. Sarah brengt met haar onderzoek een bal aan het rollen die niet meer te stoppen is en die een grote impact zal hebben op haar eigen leven.

ISBN: 9789044359022 – Uitgeverij The House Of Books – Aantal pagina’s: 366 – Roman

4 van de 5 sterren – Marita

Recensie in één zin

‘De Sleutel is een meeslepend verhaal dat je meevoert naar een tijd waarin de kwaliteit van psychische zorg nog schrijnend was.’

Hoofdpersonages

2006: Sarah is een bibliotheekmedewerkster die een eigen boek wil schrijven. Ze verdiept zich hiervoor in de geschiedenis van Ambergate, een vroeger krankzinnigengesticht in het Engelse dorpje waar ze woont. Haar vader probeert haar te overtuigen om met deze zoektocht te stoppen.

1956: Amy, twintig jaar oud, wordt onder dwang opgenomen in Ambergate. Ze voelt zich er totaal niet thuis. Het enige lichtpuntje voor haar zijn de gesprekken met de dokter, op wie ze uiteindelijk verliefd wordt. Ellen is een jonge verpleegster, die in Ambergate begint te werken. Sedert haar start daar is Amy de eerste patiënt die opgenomen wordt. Dit schept een speciale band tussen de twee jonge vrouwen. Een band die veertig jaar later verstrekkende gevolgen zal hebben.
— Marita

Sfeer

De sleutel is een boek dat boeit vanaf de eerste bladzijde. Het wekt heel wat emoties op, gaande van medelijden tot boosheid op het onmeedogenloze systeem van destijds. Hoewel het een fictief verhaal is geeft het toch een vrij goed beeld van hoe het er destijds in psychiatrische instellingen aan toe ging.
— Marita

Schrijfstijl

Kathryn Hughes weet je vanaf de eerste bladzijde mee te nemen in haar verhaal. De sleutel is gebaseerd op een correcte historische achtergrond waarmee het fictieve verhaal verweven wordt. Het verhaal speelt zich deels af in 1956 en deels in 2006. Door de duidelijke schrijfstijl leidt dit niet tot verwarring. De twee verhalen lopen op het einde op een geniale manier samen.
— Marita

Passage uit het boek

‘Het voelde alsof er een paar minuten verstreken  waren voordat hij in staat was om iets uit te brengen. Amy had een heel andere indruk gegeven van haar stiefmoeder. Deze vrouw had helemaal niets gemeen met het beeld dat hij uit de vrij onflatteuze, hatelijke beschrijving van haar had gekregen.
‘Amy’s stiefmoeder?’ vroeg hij voor alle zekerheid.
Ze knikte. ‘Peter Sullivan is… was mijn echtgenoot.’ Ze balde haar hand tot een vuist, drukte deze tegen haar mond en beet hard op haar vingers.
‘Was?’
Ze ademde diep in en haar ogen werden glazig van de tranen. ‘Hij heeft een hartaanval gehad.’ Ze speelde met de kletsnatte zakdoek en ging fluisterend verder: ‘Hij heeft het niet overleefd.’
Hij boog zich instinctief naar voren en legde een hand op haar pols. ‘Wat vreselijk voor u.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Ellie Dean – Altijd in mijn hart

Recensie: Sarah Lark – Goede hoop