Recensie: Lee Child – Voltreffer

Recensie: Lee Child – Voltreffer


Vanuit een ondergrondse parkeergarage worden, op klaarlichte dag, vijf mensen doodgeschoten door een scherpschutter. De vermoedelijke dader James Barr wordt heel vlug ontmaskerd en aangehouden, de bewijzen tegen hem lijken onweerlegbaar. Hij kan zich echter niets meer herinneren van wat er gebeurde. Hij weigert te praten en vraagt enkel naar Jack Reacher. Barr en Reacher dienden ooit in dezelfde divisie in het Amerikaanse leger.

Jack Reacher is erop gebrand om Barr te laten opdraaien voor zijn gruweldaad, maar ontdekt dat niet alles is wat het lijkt. Terwijl hij op zoek gaat naar de ware toedracht van hetgeen gebeurde, wordt hij zelf in de val gelokt. Zal hij erin slagen om dit mysterie op te lossen?

ISBN: 9789041713599 – Uitgeverij Rainbow – Aantal pagina’s: 351 – Thriller


*****

4 van de 5 sterren – Marita


Start scrollen!

Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.

Recensie in één zin

Voltreffer is een spannende thriller met verrassende wendingen.’

Hoofdpersonages

*****

Jack Reacher is een ex-militair. Op het moment dat James Barr aangehouden en ondervraagd wordt voor het neerschieten van vijf willekeurige mensen, vraagt hij naar Jack Reacher. Ze hebben een gemeenschappelijk verleden omdat ze ooit in dezelfde legerdivisie dienden. Omdat Reacher weet dat Barr in het verleden ongestraft wegkwam met moord, wil hij dat Barr ditmaal wel gestraft wordt voor deze gruwelijke misdaad.
— Marita

Sfeer

*****

Na de eerste bladzijden van Voltreffer dacht ik dat het boek niet echt iets voor mij zou zijn, te technisch en te koel. Maar eens het verhaal op gang komt is het heel meeslepend. De spanning wordt bladzijde na bladzijde opgebouwd. Het is een boek dat je in zijn greep houdt. Lee Child slaagt erin om je sympathie op te wekken voor het hoofdpersonage Jack Reacher.
— Marita

Schrijfstijl

*****

Voltreffer is duidelijk en vlot geschreven, met veel oog voor detail. De spanning wordt geleidelijk opgebouwd. Hoewel de verbanden tussen de gebeurtenissen soms vrij ingewikkeld zijn, slaagt Lee Child erin om deze heel begrijpelijk te maken zodat het intrige gemakkelijk te volgen blijft. De finale van het boek doet je op het puntje van je stoel zitten.
— Marita

Passage uit het boek

‘‘Nu zijn ze te ver gegaan, dacht Reacher.
Hij huiverde.
Veel te ver.
Hij staarde naar het scherm. Sandy’s gezicht was er nog steeds. Toen was er een nieuwe overgang, terug naar de video van de vroege ochtenduren met een ingezoomd shot van Emerson. Een opgenomen interview. Yanni hield haar microfoon onder Emersons neus. Hij praatte. Yanni trok de microfoon terug en stelde een vraag. Emerson zei nog wat. Zijn ogen waren vlak en leeg en vermoeid en samengeknepen tegen het felle licht van de camera. Zelfs zonder geluid wist Reacher wat hij zei. Hij beloofde een allesomvattend, volledig onderzoek. We pakken deze kerel, dat was wat hij zei.
‘Ik zag je vanuit de receptie,’ zei een stem.’’

Leesvoorschrift

Op een zonnige namiddag, in een luie stoel met een frisdrankje bij de hand.

Voor vrouwen of mannen?

vrouw-of-man

40%

60%

Hoe dik is de pil?

351 pagina’s
dikke-pil

Ook gelezen? Hoeveel sterren krijgt dit boek van jou?

 


boekiewoogie-beeldmerk



+ Er zijn nog geen reacties

Reactie toevoegen

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.