Recensie: Leigh Bardugo – De taal der doornen

Recensie: Leigh Bardugo – De taal der doornen


Duik in een wereld van spookstadjes, donkere, hongerige wouden en pratende dieren, een wereld waar bij maanlicht duistere overeenkomsten worden gesloten. Lees over de zeemeermin die dodelijke stormen oproept en over een rivier die bereid is een door liefde verblinde jongen te helpen, maar alleen tegen een vreselijke prijs.
Geïnspireerd door mythes, sprookjes en legenden uit de Grisha-verse schreef Leigh Bardugo dit sfeervolle boek met zes korte verhalen vol bedrog, wraak, zelfopoffering en liefde, aangevuld met prachtige illustraties van Sara Kipin.

ISBN: 9789463491228 – Uitgeverij Blossom Books – Aantal pagina’s: 288 – Young Adult


*****

5 van de 5 sterren – Nienke


Start scrollen!

Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.

Recensie in één zin

‘Prachtige verhalen gecombineerd met wonderbaarlijke illustraties; een genot om naar te kijken en om te lezen.’

Hoofdpersonages

*****

We gaan op avontuur met Ayama die het doornwoud ingestuurd wordt om te onderhandelen met het beest, omdat hij de oogst van hun koninkrijk steelt en opeet. Vervolgens reizen we mee met de sluwe vos die iedereen te slim af weet te zijn, totdat hij zelf iets niet ziet aankomen. Red hij het dit keer ook? Ook maken we kennis met Nadya die op een dag bij een hutje in het bos aankomt, nadat ze de geuren van eten heeft gevolgd. Daar treft zij een oude heks aan. We gaan nog op pad met een speelgoedmaker die op zoek is naar een bruid en waarvan zijn notenkraker wel heel echt lijkt. Uiteindelijk eindigen we in de zee bij Ulla en Signy. Beiden machtig met hun stem, maar Ulla voelt zichzelf er niet bij horen.
— Nienke

Sfeer

*****

Ik ben een groot fan van sprookjes en folklore en ben altijd erg enthousiast wanneer ik weer eens iets nieuws lees. De sprookjes deden mij een beetje denken aan de sprookjes die mij vroeger werden verteld, zoals de Kleine Zeemeermin en Hans en Grietje. Ondanks dat sommige sprookjes hier wel op leken, stonden ze hier alsnog los van. Alle sprookjes hebben een eigen draai gekregen en zijn verwikkeld in de Grisha-verse. De sprookjes zijn niet hoe je ze zou verwachten en dat maakt het des te leuker en interessanter. Alles is namelijk mogelijk en je weet nu vooraf niet hoe het verhaal afloopt.
— Nienke

Schrijfstijl

*****

Bardugo schrijft in een vlotte en simpele, maar toch een betoverende stijl. De sprookjes zijn makkelijk te volgen, zelfs als je de Grisha-boeken niet hebt gelezen, zoals ik. Elke pagina in het boek gaat gepaard met illustraties en zijn een genot voor het oog. De Grisha-verse ontdekken wordt door middel van deze sprookjes alsmaar aantrekkelijker en blijft een avontuur op zich.
— Nienke

Passage uit het boek

‘Magie vraagt niet om schoonheid,’ zei ze. ‘Alleen gemakkelijke magie is mooi. Grootse magie vraagt erom dat je herrie schopt in het water. Het vereist een verstoring, iets nieuws.’
‘Iets zeldzaams,’ voegde Roffe er met een vage glimlach aan toe.
‘Ja,’ gaf ze schoorvoetend toe.
‘En hoeveel herrie zouden jullie boven water kunnen schoppen?’ vroeg Roffe.

Leesvoorschrift

Een heerlijk boek voor tijdens het slapengaan. Zo kun je direct wegdromen met een paar mooie sprookjes.

Voor vrouwen of mannen?

vrouw-of-man

50%

50%

Hoe dik is de pil?

288 pagina’s
dikke-pil

Ook gelezen? Hoeveel sterren geef jij dit boek?

 


boekiewoogie-beeldmerk



+ Er zijn nog geen reacties

Reactie toevoegen

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.