Toen Marc de Hond eind 2018 hoorde dat hij ziek was, besefte hij dat er een grote kans was dat hij zijn kinderen niet groot zou zien worden. Hij besloot een dagboek te gaan bijhouden. Het werd een periode van veel slecht nieuws en donkere momenten. Maar hij en zijn gezin traden ook de moeilijke momenten met optimisme en humor tegemoet. De lampjes in de tunnel waren het bijzondere huwelijksaanzoek in Carré tijdens de eerste chemo, het afscheidsfeest voor zijn blaas die verwijderd moest worden, de pretparkbezoeken met de kinderen op goede dagen en het huwelijksfeest toen Marc en zijn vrouw Remona al wisten dat hij niet meer beter zou worden, maar dat geheimhielden voor hun gasten.

Licht in de tunnel is een bijzonder boek met een unieke en inspirerende kijk op leven en dood. Naar Marcs wens verschijnt het na zijn dood. Hij overleed op 3 juni 2020.

ISBN: 9789400513440 – Lev Uitgevers – Aantal pagina’s: 248 – Biografie

5 van de 5 sterren – Ies

Recensie in één zin

‘Een prachtig en eerlijk levensverhaal met een hartverscheurende afloop.’

Hoofdpersonages

Marc de Hond loopt in 2002 bij een operatie een dwarslaesie op. In plaats van bij de pakken neer te zitten, ontpopt hij zich tot een positiviteitsgoeroe. Als in 2018 blaaskanker wordt geconstateerd, gaat hij dat met net zoveel positiviteit tegemoet. Helaas weet je als lezer de afloop al voor je begint met lezen. De Hond overlijdt in juni 2020 en laat een vrouw en twee jonge kinderen achter. Voor zijn vrouw Remona kun je niets anders dan diep respect hebben. Hoe zij het gezin draaiende houdt en tegelijkertijd mantelzorger is voor haar doodzieke man, is ongelofelijk.
— Ies

Sfeer

Je wordt in dit boek heen en weer geslingerd tussen hardop lachen en tranen met tuiten huilen. De afloop van dit boek kent iedereen, maar dat maakt het boek niet zwaar of somber. Integendeel, De Hond beschrijft zijn ziekte met de nodige dosis humor. De tranen als je het slotwoord van De Hond zelf leest, kunnen niet uitblijven.
— Ies

Schrijfstijl

De Hond is niet per se een heel goede schrijver, maar hij schrijft op een eerlijke en humoristische manier. Zijn galgenhumor is een gevalletje ‘je houdt ervan of niet’, maar het is bewonderenswaardig dat De Hond het überhaupt kan opbrengen om grappen te maken over zijn situatie.
— Ies

Passage uit het boek

‘Nu is het woensdagavond en houd ik met een select gezelschap een afscheidsetentje voor mijn blaas. Ik weet dat mijn familie en vrienden erg op mijn blaas gesteld waren, en ik wil ze graag de kans geven gepast afscheid te nemen. Bovendien is het een mooie gelegenheid om ze te bedanken voor de fantastische steun van de afgelopen maanden. Ook deze avond wordt er eentje onder het mantra: niet wachten op het licht aan het eind van de tunnel, maar zélf de lampjes ophangen. Het is een heerlijke avond en er brandt weer helder licht in de tunnel.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Remona de Hond-Fransen – Laat je tranen…

Recensie: Marc Raabe – De kelder