Recensie: Mario Giordano – Tante Poldi en de Siciliaanse Leeuwen | Boekiewoogie

Tot ziens München, ciao Sicilië! Zeezicht, zon en rust, meer wil de eigenzinnige tante Poldi niet wanneer ze na haar zestigste verjaardag vanuit München naar Sicilië verhuist. Maar dan verdwijnt haar tuinman Valentino spoorloos. Is hij in de val van de maffia gelopen? Poldi gaat op onderzoek uit en komt op haar tocht de niet-onaantrekkelijke rechercheur Montana tegen. Hij wil niet hebben dat Poldi haar neus in zijn onderzoek steekt, maar wie eenmaal de degens kruist met een Beierse…

ISBN: 9789026154454 – Uitgeverij de Fontein – Aantal pagina’s: 304 – Detective

*****

3 van de 5 sterren – Frederique

Start scrollen!

Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.

Recensie in één zin

‘Tante Poldi en de Siciliaanse Leeuwen is hilarisch, pakkend en een heerlijk boek om de zomer mee door te komen.’

Hoofdpersonages

*****

Tante Poldi besluit na de verdwijning van haar tuinman annex klusjesman Valentino naar hem op zoek te gaan en dit mysterie op te lossen. Ze is met haar eeuwige pruik, voorliefde voor mannen in uniform en wijn misschien niet de meest voor de hand liggende detective, maar wél de meest vastberadene.
Ze wordt in haar onderzoek bijgestaan door een flink aantal tantes en haar neef, een aspirant schrijver die bij tante Poldi op zolder woont. Daarnaast is er ook nog rechercheur Montana die Poldi van het onderzoek probeert af te houden, maar stiekem toch ook wel voor haar charmes valt.
— Frederique

Sfeer

*****

Tante Poldi en de Siciliaanse Leeuwen heeft een heerlijk zomers sfeertje. De spanning van het mysterie is rustig opgebouwd en beetje bij beetje wordt het opgelost. Nergens wordt de spanning te veel. Kortom, een heerlijke zomerse detective waar je niet van wakker ligt.
— Frederique

Schrijfstijl

*****

Mario Giordano heeft een prettige schrijfstijl, het boek leest vlot weg en weet je aandacht vast te houden. De korte samenvatting van elk hoofdstuk vóór het hoofdstuk haalt je echter steeds uit het verhaal en werkt afleidend. Als je deze overslaat leest het verhaal nog lekkerder weg.
— Frederique

Passage uit het boek

”We zouden tot Genua kunnen rijden en dan gezellig de veerboot naar Palermo kunnen nemen,’ stelde ik aarzelend voor, maar tante Poldi keek me slechts meewarig aan. Mijn fout. Ik had het kunnen weten, als ze ergens een hekel aan had, dan was het aan het woord ‘gezellig’.
‘Zeg, als je het te veel vindt met mij…’
‘Nee, nee, het gaat wel,’ zei ik kreunend en we sukkelden weg. We reden nooit harder dan honderd, slopen over de Brennerpas, tuften de hele laars af, kropen langs Milaan, Florence, Rome, Napels, almaar over de autostrada tot Reggio Calabria. ’s Ochtends op de veerboot tussen Scilla en Charybdis aten we de eerste arancini di riso. Bij Mesina namen we een verkeerde afslag en vanaf dat moment wilde tante Poldi het laatste stuk naar Torre per se zelf rijden. Ze liet de motor van de astmatische Alfa ronken en scheurde weg. Toen we in Torre aankwamen kust ik de grond en dankte ik Moeder God voor mijn redding en wedergeboorte.
‘Van harte gefeliciteerd met je verjaardag,’ zei ik met hese stem. Want het was precies de dag dat tante Poldi zestig werd.’

Leesvoorschrift

Tante Poldi en de Siciliaanse Leeuwen is uitermate geschikt voor een regenachtige, zomerse namiddag, om zo alsnog de zomer in huis te halen. Een heerlijk koud drankje en een rustig plekje bij de openstaande tuindeuren zorgen dat het boek tot zijn recht komt.

Huh? Leesvoorschrift? »

Voor vrouwen of mannen?