Recensie: Miranda Peters – De Ademdief

Recensie: Miranda Peters – De Ademdief


Dood de Ademdieven. Vernietig de magie. Verbreek de vloek.
Dat is de levensmissie van de Jagers van Artames. Pas wanneer alle Aspiratar – mensen met een magische gave – zijn uitgeroeid, wordt een eeuwenoude vloek verbroken die Jagers laat sterven op hun twintigste verjaardag. Dat is de opdracht en dat is wat er zal gebeuren. Tenminste, in theorie. Want de Aspiratar weten al meer dan tweeduizend jaar uit handen van de Jagers te blijven.
Thalia leidt samen met haar acht jaar jongere zusje Livvy een nomadenbestaan, vanaf het moment dat de Jagers hun ouders doodden. Al vijf jaar lang geneest ze mensen en gaat ze tot het uiterste om haar zusje te beschermen. Maar wanneer ze op een avond Jager Quinn ontmoet en ze elkaar genade tonen, neemt haar leven een onverwachte wending en moet ze voor de zoveelste keer vluchten.
Thalia wordt gedwongen samen te werken met Quinn om een onverwachte gezamenlijke vijand te verslaan, maar hoe moet dat als je geleerd hebt op niemand anders te vertrouwen dan jezelf? En wat als je als Jager gevoelens krijgt voor iemand die je uiteindelijk moet vermoorden om zelf een toekomst te hebben?

ISBN: 9789492585585 – Dutch Venture Publishing – Aantal pagina’s: 306 – Young adult


*****

4 van de 5 sterren – Ies


Start scrollen!

Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.

Recensie in één zin

‘Een sterke start van een spannende fantasy YA-serie.’

Hoofdpersonages

*****

De Ademdief wordt afwisselend verteld uit het perspectief van Thalia en dat van Quinn. Thalia is een Aspirata en is, samen met haar zusje Livvy, al haar hele leven op de vlucht voor Jagers. Door een eeuwenoude vloek worden Jagers niet ouder dan twintig jaar en de enige manier om die vloek te verbreken, is door alle Aspiratar te vermoorden. Thalia’s ouders zijn jaren geleden vermoord en kortgeleden is ook hun laatst levende familielid, hun oma, vermoord.
Quinn is een Jager van bijna twintig en besteedt zijn korte leven aan het vermoorden van Aspiratar, of Ademdieven zoals ze door Jagers genoemd worden. Als hij op een avond Thalia op het spoor komt en haar wil vermoorden, loopt alles anders dan verwacht.
Als Thalia’s zusje ontvoerd wordt, is Quinn hoofdverdachte nummer één. Al snel blijkt dat hij niks met de verdwijning te maken heeft en bundelen Thalia en hij hun krachten om Livvy terug te vinden.
Beide personages pingpongen heen en weer tussen haat, liefde en irritatie voor elkaar en op den duur wordt dat lichtelijk vermoeiend. We weten namelijk allang dat de twee verliefd op elkaar zijn en dat ze samen moeten werken om Livvy te redden en de vloek te verbreken.
— Ies

Sfeer

*****

Omdat De Ademdief het eerste boek van een serie is, met een compleet nieuwe magiewereld, is het eerste deel van het boek vooral een beschrijving van deze wereld. Af en toe duizelt het je als lezer als het over Jagers, Aspiratar, Ignoriti en Activators gaat. Toch is het boek geen moment saai. De sterke opening zorgt meteen voor spanning en naarmate het verhaal vordert, wordt het tempo hoger.
Het is vanaf de eerste ontmoeting tussen Thalia en Quinn duidelijk dat de twee verliefd op elkaar gaan worden en voor mij doet het afbreuk aan het verhaal. Het kan mij als lezer namelijk geen moer interesseren hoe sexy Thalia Quinns gespierde lijf wel niet vindt en hoe graag Quinn met Thalia wil zoenen. Ik wil veel liever weten of het ze lukt om Livvy te redden en of de vloek gestopt kan worden.
— Ies

Schrijfstijl

*****

Miranda Peters heeft een prachtige magiewereld beschreven waar ik het liefst vandaag nog naartoe vertrek. Maar ook de ‘normale’ wereld is prachtig beschreven en elke emotie van Thalia en Quinn is duidelijk voelbaar. De mythologie achter de magie is nog wat oppervlakkig. Ik wil als lezer weten waar die vloek vandaan komt en wat de goden daarmee te maken hebben. Hopelijk wordt dit in de volgende boeken verder uitgewerkt.
De proloog roept een hele hoop vragen op die niet beantwoord worden in dit boek (hopelijk wel in het vervolg) en de epiloog is ijzersterk en doet me smachten naar een vervolg.
— Ies

Passage uit het boek

‘Ik sta op en kijk om me heen. Ondanks dat er een witte deken over het landschap ligt, er ijspegels aan kale takken hangen en het gras bevroren lijkt op plekken waar geen sneeuw ligt, voelt het niet koud aan. Ook is er geen wind. Vreemd. ‘Waar zijn we eigenlijk?’ Kennelijk rekt Mia zich uit, want mijn arm schiet opeens omhoog. ‘In het Rijk der Ignitori, neem ik aan. Niemand weet waar het ligt, niemand kan het aanwijzen op een kaart. Het is een magisch Rijk en zoals we net met Jur zagen, kom je er zonder magie niet in.’

Leesvoorschrift

De Ademdief is het perfecte boek voor een winteravond. Kruip met een dekentje op de bank en laat je meevoeren naar de magische wereld van Aspiratar en Jagers.

Voor vrouwen of mannen?

vrouw-of-man

60%

40%

Hoe dik is de pil?

306 pagina’s
dikke-pil

Ook gelezen? Hoeveel sterren krijgt dit boek van jou?

 


boekiewoogie-beeldmerk



+ Er zijn nog geen reacties

Reactie toevoegen

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.