Dit veelgeprezen boek is een gepassioneerde oproep om je diepste gedachten onder woorden te brengen. Het boek is opgebouwd uit 64 hoofdstukken van zo’n drie pagina’s, waarin steeds één advies wordt uitgewerkt. Het zijn zonder uitzondering inspirerende teksten, die tot de verbeelding spreken en de lezer simuleren om te schrijven vanuit zijn hart.

ISBN: 9789401303644 – Uitgeverij Gottmer – Aantal pagina’s: 195 – Informatief

2 van de 5 sterren — Petra

Recensie in één zin

‘Uitgewerkte tips voor het schrijven over alledaagse onderwerpen.’

Wat heb ik aan dit boek?

Als je graag wilt schrijven, maar teveel blijft hangen in de details rondom het schrijven, dan zou dit boek een aanrader kunnen zijn. Goldberg geeft door de vele anekdotes uit haar leven behoorlijk wat tips over het schrijven. Niet alleen gaat ze in op hoe je kunt schrijven, maar ook waar je kunt schrijven, wat je kunt schrijven en met wie je kunt schrijven.
Om eerlijk te zijn had ik een meer hedendaags boek verwacht. Niet een boek dat ging over het schrijven met pen en papier, maar eentje dat ook zou vertellen over de vele schrijfprogramma’s die er online te vinden zijn. Ik had verwacht dat men zou ingaan op de kunst van het vinden van informatie online: welke websites bijvoorbeeld nu handig zijn voor de (beginnende) schrijver. Niet dat daar het hele boek aan gewijd had moeten worden, maar dat het er überhaupt niet in voorkwam was voor mij een doorn in het oog.
— Petra

Schrijfstijl

De manier van schrijven stootte me vrij snel af. Ik vond het hier en daar vrij stoffig overkomen. Het boek is een herdruk en de oorspronkelijke versie dateert uit 1986. Mede door de onderwerpen die Goldberg aansnijdt en de manier hoe zij communiceert, voelt dit boek voor mij als gedateerd. Het schrijversvak anno 2018 zal toch zeker wel anders zijn dan in 1986?
De beeldende en ouderwetse taal die Goldberg gebruikt, toont aan dat zij een ware dichteres is. En hoewel ik dat soort taalgebruik zeker kan waarderen, voelden de korte hoofdstukken niet als een geheel en kreeg ik, door de vele anekdotes, een hak op de tak-gevoel. De sterke tips kon ik er – als ervaren schrijfster – wel uit halen, maar het geheel voelde als teveel poespas.
— Petra

Passage uit het boek

Studenten uit de hoogste klas, die al zo wereldwijs worden, leer ik altijd dat ze hun logische brein dat zegt dat 1 + 1 = 2 moeten uitschakelen. Stel je geest open voor de mogelijkheid dat 1 + 1 gelijk is aan 48, of aan een Mercedes Benz, of een appeltaart, een blauw paard. Beschrijf je autobiografie niet met feiten zoals: ‘Ik zit in de laatste klas van het vwo. Ik ben een jongen. Ik woon in Utrecht. Ik heb een moeder en een vader.’
Vertel me wie je werkelijk bent: ‘Ik ben de ijsbloemen op het raam, het gehuil van een jonge wolf, het scherpe grassprietje.’
Vergeet jezelf. Ga op in alles waar je naar kijkt: een straat, een glas water, een akker met mais. Wat je ook voelt, ga totaal op in dat gevoel, laat jezelf er volledig door vervuld raken. Maak je geen zorgen. Je ego zal snel nerveus worden en korte metten maken met zo’n extase.

Voor wie is dit boek?

Gezien de schrijfstijl, zou ik dit boek eerder aanbevelen aan de schrijvers, die houden van bloemrijke taal, die al wat jaren in het schrijversvak zitten, die een hoog leesniveau hebben van schrijvers als Hemmingway, Shakespeare enzovoorts. Zij zullen dit boek zeker waarderen. Zij zullen met hun hoofd knikken bij de tips die worden gegeven, en dit meer als een soort memoir zien van een ervaren schrijfster.
Dit boek is te stoffig voor de jeugdige schrijvers, ondanks dat er wel degelijk goede tips in staan. Ik denk echter dat de manier van communiceren de boventoon zal voeren en daardoor zal het grote deel van deze jonge schrijvers dit boek minder waarderen.
— Petra

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Agnes Klinkert – Happy Hart

Recensie: Peter Slager – Taalkunstenaars 4: Peter…