Wanneer Thaniel Steepleton thuiskomt van zijn werk vindt hij een gouden zakhorloge op zijn kussen. Dit horloge redt een paar maanden later op wonderlijke wijze zijn leven. Gefascineerd gaat Thaniel op zoek naar de maker. Dit blijkt Keita Mori te zijn, een eigenzinnige Japanse immigrant. Hij laat Thaniel kennismaken met de fatalistische wereld van uurwerken, muziek en mysterie. Het lijkt allemaal onschuldig, maar een reeks onverklaarbare gebeurtenissen doet Thaniel vermoeden dat er meer is dan hij op het eerst oog kan bevatten. Wanneer Grace Carrow, een natuurkundige uit Oxford, in hun leven komt, raakt alles in een stroomversnelling. Thaniel wordt heen en weer geslingerd tussen zijn liefde voor de één en zijn loyaliteit aan de ander.

ISBN: 9789026144622 – Uitgeverij de Fontein – Aantal pagina’s: 350 – Roman

2 van de 5 sterren – Emma

Recensie in één zin

‘Een lange zoektocht naar de oorsprong van een horloge.’

Hoofdpersonages

Er zijn drie belangrijke personages. De eerste is Thaniel Steepleton. Hij is een ambtenaar en eigenlijk een heel onopvallend figuur die toevallig betrokken raakt bij een mysterie. Grace Carrow is een natuurkundige uit Oxford, die wanhopig haar best doet de fouten van een eerder mislukt experiment goed te maken. Ze heeft een sterk karakter en weet waar ze voor staat. Als laatste hebben we Keita Mori, een Japanse immigrant en horlogemaker, die nogal eigenzinnig is en niet veel prijsgeeft over zichzelf. In het begin volgen we Grace en Thaniel apart, maar halverwege komt hun verhaallijn samen. Keita Mori zien we vanuit het oogpunt van Thaniel, met soms een flashback naar het verleden van Mori.
— Emma

Sfeer

De sfeer had heel spannend kunnen zijn, maar helaas werd het zo langdradig verteld dat ik verschillende keren dingen moet teruglezen om aan mijn informatie te komen. Dit haalde de spanning er voor mij uit. De tijd waarin het zich afspeelt is wel heel fijn, Victoriaans Londen. Lekker dat oude sfeertje met koetsen, paarden en een heleboel thee. En in gedachten hoor je gewoon dat oude Londense accent.
— Emma

Schrijfstijl

Dit is wat mij betreft hetgeen wat ervoor heeft gezorgd dat het boek mij totaal niet pakte. Ik moest te vaak teruglezen, kon mij dingen niet meer herinneren en ook de eindeloze, soms onnodig lange beschrijvingen, zorgde ervoor dat ik het boek met moeite heb uitgelezen.
— Emma

Passage uit het boek

‘Thaniels zakhorloge, waarvan de kromme minutenwijzer bij de twaalf altijd even haperde, tikte de tijd weg tot het kwart over tien was. Theetijd. Hij bewaarde thee voor de avonden. Het was al donker sinds de namiddag en in het kantoor heerste nu zo’n kou dat hij zijn adem kon zien en de koperen knoppen van de seinsleutels met condens waren bedekt. Het was belangrijk om zich te kunnen verheugen op iets warms. Hij pakte de Lipton uit de la, stak het doosje diagonaal in zijn beker, schoof de Illustrated London News van gisteren onder zijn arm en liep naar de ijzeren trap.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Emily Elgar – Waar is Grace

Recensie: Jeroen Franck - Nestor en het magische zakhorloge