Recensie: Ruben Bruneel – Rotskinderen

Recensie: Ruben Bruneel – Rotskinderen


Na een akkefietje met meester Peter wordt Els verbannen naar De Normale School aan de rand van De Ruwe Zee. Els is er helemaal in haar sas. Ze sluit vriendschap met de altijd nieuwsgierige durfal Fien. Samen ontdekken ze een goed verborgen geheim. Wanneer Jean-Louis, de geliefde minister van koters en andere ambetante dingen, onverwacht ontslag neemt, worden Els en Fien meegesleurd in een doldwaas avontuur.

ISBN: 9789493111677 – Beefcake Publishing – Aantal pagina’s: 232 – Jeugdboek


*****

1 van de 5 sterren – Isolde


Start scrollen!

Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.

Recensie in één zin

Rotskinderen springt van de hak op de tak en weet daarom maar moeilijk te boeien.’

Verhaal

*****

Als gevolg van de korte samenvatting van Rotskinderen op de achterflap verwacht je een heel ander verhaal te gaan lezen dan waar het boek mee begint. Het hele eerste deel van het boek bereidt het verhaal van de achterflap voor. Het duurt echter te lang voordat dit verhaal op gang komt, mijn belangstelling was op dat moment eerlijk gezegd al volledig verdwenen.
Het verhaal springt van de hak op de tak en maakt soms wisselingen naar situaties en personages die niet direct duidelijk zijn. Rotskinderen beschrijft een wereld die mij niet aanspreekt. Al bij de geboorte worden kinderen beoordeeld en hoe groter hun (vermeende) gebreken zijn, hoe meer geld hun ouders krijgen. Het hele leven draait om de labels…
Ten slotte krijg ik het gevoel dat de verhaallijn op de achtergrond, over de ministers die geld verbrassen en zich onverantwoordelijk gedragen, een soort aanklacht vormt tegen de maatschappij of de politiek, die over de hoofden van de doelgroep, kinderen vanaf een jaar of elf, wordt uitgespeeld. Dat voelt voor mij persoonlijk niet zo passend in een kinder- of jeugdboek.
— Isolde

Het boek

*****

Rotskinderen is een paperback, maar ook als e-book beschikbaar. Het lettertype is een lettertype dat je zelf waarschijnlijk geregeld in een worddocument gebruikt, heel netjes, maar toch minder geschikt voor een boek.
Het boek bevat geregeld grappige illustraties die aansluiten op het verhaal.
— Isolde

Schrijfstijl

*****

Rotskinderen is bedoeld als grappig boek, maar het is niet een vorm van humor die mij bereikt.
Daarnaast vond ik het verhaal te veel wisselen van perspectief en had ik moeite te ontdekken wat de bedoeling van het verhaal is.
— Isolde

Passage uit het boek

”Tijdens de geboorte had Nona geen label gekregen. Om de twee jaar gebeurden de absurde onderzoeken van een erkend labelinspecteur. De dolgedraaide Afrikaanse olifant. Het brouwsel van augurken en plattekaas met hagelslag. Het kietelen met de enorme plumeau. We lachten hartelijk om de verhalen die ons zo bekend waren. Tegelijkertijd beseften we dat het voor haar en haar papa niet makkelijk moet zijn geweest. Jean-Louis had die testen immers bedacht, maar over haar papa geen slecht woord.’

Voor wie is het boek?

Rotskinderen is geschreven voor kinderen vanaf elf jaar en is niet een typisch jongens- of meisjesboek.

Voor meisjes of jongens?

50%

50%

Leesvoorschrift

Zoek een rustig plekje achterin de tuin of een hoekje op de bank en probeer de doorgronden in welke wereld Els moet leven.

232 pagina’s
dikke-pil

Ook gelezen? Hoeveel sterren krijgt dit boek van jou?

 


boekiewoogie-beeldmerk



+ Er zijn nog geen reacties

Reactie toevoegen

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.