Op het eiland Bornholm wordt het lichaam gevonden van Susan, die in 1995 vermist raakte tijdens een schoolreis. Journaliste Camilla Lind gaat op bezoek bij Pia, die op school heeft gezeten met Susan. Maar Pia blijkt diezelfde ochtend zelfmoord te hebben gepleegd.
Hoofdinspecteur Louise Rick is met haar gezin op sabbatical als ze hoort dat haar broer zelfmoord heeft proberen te plegen nadat zijn vrouw Trine hem heeft verlaten. Louise reist gelijk terug naar huis en gaat zoek naar Trine. Tussen haar spullen vindt ze een foto met daarop Pia, Trine en Susan, tijdens dezelfde schoolreis.

ISBN: 9789044359817 – Uitgeverij The House of Books – Aantal pagina’s: 320 – Thriller

4 van de 5 sterren – Eline

Recensie in één zin

‘Een spannend, intrigerend verhaal.’

Hoofdpersonages

In Het meisje onder de boom lees je over het leven van hoofdinspecteur Louise Rick en haar vriendin, journaliste Camilla Lind. Eerst lees je afzonderlijk over de levens van deze twee vrouwen, totdat de oude vermissingszaak van Susan op een verrassende manier erg dicht bij hun eigen leven komt.
— Eline

Sfeer

Het meisje onder de boom is heel beeldend geschreven. Vooral insecten hebben een heel speciale plaats in dit verhaal en dit werd steeds heel gedetailleerd beschreven. Steeds wanneer ik nu een insect zie, bekijk ik deze met heel andere ogen na het lezen van dit boek.
— Eline

Schrijfstijl

Het meisje onder de boom moest wat mij betreft op gang komen. In het eerste hoofdstuk lees je een scène over een personage dat een schuilplaats zoekt. Daarna kabbelde het verhaal een beetje voort over de levens van Louise en Camilla. Toen de verhalen van deze vrouwen samen kwamen, werd het echt spannend.
— Eline

Passage uit het boek

‘Ze waren er al eerder geweest. Ergens in de diepste diepten van haar slaap had ze ze over haar gezicht voelen bewegen. En over haar handen en armen. Als een krioelende mini-optocht waren ze over haar heen gemarcheerd. Ze had de zachte slofjes gehoord toen ze genoeg kracht had weten te verzamelen om ze van zich af te schudden, zodat ze met hun harde schildjes op de grond vielen. Nu waren ze terug. Ze voelde duidelijk hoe ze volhardend over haar huid heen trokken. Ze zaten overal op haar lichaam, als een levende, kruipende deken. Ze probeerde ze af te schudden, wilde haar handen naar zich toe trekken en ze van zich af vegen, maar haar armen bewogen niet. Haar oogleden waren zo zwaar dat ze ze niet omhoog kreeg. Ze herinnerde zich nog de brandende prik in haar schouder, maar was allang het besef van tijd kwijt. Ze had geprobeerd om zich te oriënteren aan de hand van de streep licht die naar binnen viel en achter de onregelmatige rotswand de grond raakte, maar nu zag ze niks meer. De beestjes kropen over haar mond en in haar neus, en overal op haar lichaam voelde ze kleine, vurige beten.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Laura Marshall - Vriendschapsverzoek

Recensie: Jules Hoenderop - Joy