Recensie: Sarah Perry – Het monster van Essex

Recensie: Sarah Perry – Het monster van Essex


London 1893: de nog jonge weduwe Cora Seaborne begint een nieuw leven. Met haar onhandelbare (want autistische) puberzoon Francis en diens even stoere als charmante gouvernante neemt ze haar intrek in het stadje Colchester. Tijdens haar enerverende ontdekkingstochten door de ruige natuur van Essex, op zoek naar een mythisch zeemonster dat het nabijgelegen Aldwinter zou terroriseren, ontmoet ze de steile en stugge dorpsdominee William Ransome, die aanvankelijk niets moet hebben van deze onconventionele dame uit de Londense society met haar bizarre voorliefde voor monsters en fossielen. De oerkrachten van aantrekking en afstoting die daarbij loskomen, dreigen hun beider leven volledig te ontwrichten.

ISBN: 9789044634112 – Uitgeverij Prometheus – Aantal pagina’s: 411 – Roman


*****

5 van de 5 sterren – Gemmie


Start scrollen!

Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.

Recensie in één zin

‘Ik hou van Cora, en van William en Luke en Perry en Martha en Stella en ook van het monster.’

Hoofdpersonages

*****

Cora is een jonge weduwe die niet echt treurt om het recentelijke verlies van haar echtgenoot. William is een dorpsdominee die een gelukkig leven lijdt met zijn vrouw Stella en hun drie kinderen. Eigenlijk zijn ze totaal niet elkaars type, maar toch voelen ze zich van hun eerste ontmoeting enorm tot elkaar aangetrokken. En het monster speelt daarin een belangrijke rol.
— Gemmie

Sfeer

*****

De sfeer van het verhaal is mythisch met een zekere spanning. En dat is bijzonder omdat de auteur soms ook flink kan uitweiden over het ‘gewone voortkabbelende’ leven van de personages. Maar je voelt dat er weer iets gaat gebeuren en dat boeit tot de laatste bladzijde.
— Gemmie

Schrijfstijl

*****

De schrijfstijl van Sarah Perry is vlot, uitgebreid, poëtisch en boeiend. Met mooie, en soms lange, zinnen neemt ze je mee naar het Engeland van eind negentiende eeuw. Het leest zo prettig dat je vrij snel de laatste pagina bereikt. Snik.
— Gemmie

Passage uit het boek

‘Stella, die haar gast steeds intrigerender begon te vinden, sloeg Cora gade van onder haar door blonde wimpers geloken ogen. Ze had een dame voorgesteld die blijk zou geven van gekunstelde melancholie, muizenhapjes van haar eten zou nemen en er soms ineens het zwijgen toe zou doen, terwijl ze met een treurige blik aan haar trouwring draaide, of een medaillonnetje openknipte om het gezicht van haar overleden wederhelft te aanschouwen. Het was dus nogal overdonderd om ineens geconfronteerd te worden met een vrouw die op weliswaar elegante wijze flinke porties stevige kost verstouwde en zich verontschuldigde voor haar eetlust door te verklaren dat ze die ochtend al tien mijl gelopen had en van plan was de volgende dag hetzelfde te doen.’

Leesvoorschrift

Fijn dat de gure herfstavonden er weer zijn! Steek de open haard maar aan, kruip in je pyjama, maak een kop chocolademelk en geniet van dit prachtige boek.

Voor vrouwen of mannen?

vrouw-of-man

60%

40%

Hoe dik is de pil?

411 pagina’s
dikke-pil

Ook gelezen? Hoeveel sterren geef jij dit boek?

 


boekiewoogie-beeldmerk


 


1 comment

Reactie toevoegen

+ Reageer

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.