De verlegen middelbare scholier Rintaro brengt veel tijd door in de tweedehandsboekhandel van zijn opa, de Natsuki Boekhandel. Als zijn opa overlijdt, erft hij de kleine winkel die verstopt zit in een achterafstraatje. Rintaro staat op het punt de boekhandel voorgoed te sluiten, tot er op een dag een kat verschijnt.

Tot Rintaro’s grote verbazing blijkt de kat te kunnen praten. Hij overtuigt Rintaro om hem te helpen boeken van de ondergang te redden. Samen komen ze voor vier verschillende uitdagingen te staan. Zal het ze lukken, of zijn het juist de boeken die de mens beschermen?

ISBN: 9789056726713 – Uitgeverij Signatuur – Aantal pagina’s: 192 – Roman

3 van de 5 sterren – Antoine

Recensie in één zin

‘Een beeldige en vertederende Japanse ‘sprookjesroman’ voor volwassenen.’

Hoofdpersonages

Na het overlijden van zijn grootvader erft Rintaro diens kleine tweedehandsboekwinkel met antieke boeken. Noodgedwongen houdt hij een opheffingsuitverkoop, maar op een gegeven moment sluipt Tijger, een pratende cyperse kat, de boekwinkel binnen. Tijger is bot en  weinig empathisch richting Rintaro. Hij neemt Rintaro op ietwat brutale wijze mee in zijn plan om boeken te redden uit de handen van drie figuren, die zich in fantasiewerelden bevinden, de zogenaamde ‘doolhoven’. Ook Rintaro’s klasgenote Sayo wordt betrokken in het bevrijden van de boeken. Rintaro doorloopt de drie doolhoven, maar wat hij niet weet is dat hem nog een laatste doolhof te wachten staat, dat hij alleen moet doorlopen. En dit keer zijn het niet boeken die gered moeten worden…
— Antoine

Sfeer

Het verhaal van de kat die boeken wilde redden staat je allereerst toe om de werkelijkheid van de dag even los te laten en jezelf even te verplaatsen in een fantasiewereld met een pratende kat, fladderende boeken en verkruimelende boekenkasten. Heel in de verte lijkt de sfeer in het boek iets weg te hebben van ‘The Wizard of Oz’, vanwege de magie in het verhaal en het doorlopen van opdrachten. Ook valt er lichte spanning in de roman te ontdekken, voornamelijk als Rintaro een nieuw doolhof binnentreedt en het de vraag is wat hij aantreft, wie hij aantreft en wat zijn taak is. Tevens is diepgang in de roman te ontdekken. De lezer wordt meegenomen naar een innerlijke verandering bij Rintaro. En, niet geheel onbelangrijk om te vermelden, wordt er een onderliggende boodschap meegegeven aan de lezer. Deze onderliggende boodschap is naar mijn mening wel enigszins vaag en vergezocht.
— Antoine

Schrijfstijl

Natsukawa heeft een kinderlijke schrijfstijl gebruikt, maar het verhaal krijgt duidelijk een wat meer volwassen – en filosofisch – karakter waar het gaat om het betreden van het vierde doolhof. De hoofdstukken zijn kort en goed (door)leesbaar. De karakters in het boek zijn mager uitgewerkt en tamelijk vlak, maar daarmee wordt niet ingeboet aan de kwaliteit van de roman.
— Antoine

Passage uit het boek

‘De man in het wit sloot zorgvuldig het boek op zijn schoot en stak het onder zijn arm. Terwijl hij dit deed, verkruimelden de omringende vitrinekasten in de wind en stegen ontelbare boeken op als zwermen trekvogels die op de wieken gaan. Rintaro stond als aan de grond genageld te kijken hoe de hele ruimte zich vulde met het gefladder van duizenden en nog eens duizenden vliegende boeken. De man keek hem aan.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Blog: Helden in games en in een magische bibliotheek

De 2021 Wrap Up van Frederique